به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، گام عملی برای روابط استراتژیک افغانستان و آمریکا در سال 2005 با امضای اعلامیه بین روسای جمهور 2 کشور برداشته شد و در سال‌های اخیر تلاش وسیعی از سوی واشنگتن برای برقراری روابط بلندمدت و استراتژیک با کابل آغاز شد.
با اوج گرفتن مذاکرات بین مقامات کابل و واشنتگن، در درون افغانستان بحث و تبادل نظر درباره این پیمان و مفاد آن آغاز شد و به دلیل کثرت رسانه‌ها در این کشور و اهمیت موضوع، یکی از موضوعات مهم و اساسی شد.
متحدی قوی در کنار افغانستان مانع مداخلات همسایگان می‌شود
"عارف الله پشتون" رئیس کمیسیون روابط بین المللی مجلس سنای افغانستان معتقد است: از آنجا که کشورهای همسایه همواره در امور افغانستان مداخله می‌کنند، داشتن متحد قوی و نیرومند مانند آمریکا برای دفاع از این کشور ضروری است.
به گفته وی، آمریکا در این پیمان متعهد شده است که از افغانستان در برابر مداخلات کشورهای همسایه دفاع خواهد کرد.
رئیس کمیسیون روابط بین المللی مجلس سنای افغانستان گفت: به دلیل این که افغانستان هنوز توان تأمین بودجه مورد نیاز خود را ندارد، امضای این پیمان که آمریکا متعهد به کمک مالی به افغانستان به ویژه برای امور نظامی شده است، بسیار مهم است.
پشتون خاطر نشان کرد که این پیمان پس از امضای رؤسای جمهور افغانستان و آمریکا، برای بحث و تأیید به پارلمان فرستاده می‌شود که پارلمان و مجلس سنا در مورد تأیید و یا رد آن تصمیم خواهند گرفت.
منافع اقتصادی پیمان استراتژیک
"حمیدالله فاروقی" استاد دانشگاه کابل اظهار داشت: در شرایط موجود افغانستان به دلیل تهدیدات امنیتی، نظامی و اقتصادی نیاز دارد تا این موافقتنامه را امضا کند.
به عقیده سخنگوی حزب"حق و عدالت"، این نوع توافقنامه‌ها از لحاظ حل منازعات و چالش‌های امنیتی و همچنان از لحاظ مشکلات اقتصادی و در کنار آن روحیه بخشیدن به مردم افغانستان، دستاورد مهمی برای این کشور تلقی می‌شود.
فاروقی افزود: در صورت امضای این پیمان اگر مردم و دولت افغانستان بتوانند از این فرصت استفاده کنند، می‌توانند راهبرد امنیت و رفاه اقتصادی را داشته باشند.
وی اظهار داشت: امضای پیمان استراتژیک با آمریکا می‌تواند تضمینی باشد برای سرمایه گذاران خارجی و داخلی که این 2 نوع سرمایه‌گذاری در ارتقاء سطح اشتغال و بهبود اوضاع تجاری تأثیرگذار است.
منافع امنیتی پیمان استراتژیک
این استاد دانشگاه کابل تصریح کرد: امضای پیمان استراتژیک امنیت را به دنبال خواهد داشت، از سوی دیگر، امنیت و سرمایه‌گذاری لازم و ملزوم همدیگر هستند و امنیت می‌تواند زمینه سرمایه‌گذاری را در افغانستان مساعد کند.
به عقیده این کارشناس افغان: در صورت برقراری امنیت، سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی علاقه‌مند خواهند شد تا در این کشور سرمایه‌گذاری کنند که این امر زمینه کار و اشتغال و بهبود زندگی را در پی خواهد داشت.
خواست‌های آمریکا در پیمان روشن نیست
با آن که به باور برخی کارشناسان و اعضای پارلمان، تقاضاهای دولت افغانستان در پیمان استراتژیک مشخص شده، اما تا هنوز معلوم نیست که آمریکا در این پیمان چه تقاضا و خواسته‌هایی از افغانستان دارد.
"فاضل سانچارکی"سخنگوی ائتلاف ملی افغانستان به این نظر است که امضای پیمان استراتژیک میان کابل و واشنگتن درصورتی می‌تواند مفید باشد که خواست‌های 2 طرف به صورت واضح در آن مشخص شده باشد.
وی معتقد است که ممکن خواست‌های افغانستان در پیمان استراتژیک درنظر گرفته شده باشد، اما شرایط و خواست‌های آمریکا در این پیمان مشخص نشده که آمریکا در عوض کمک به افغانستان، چه خواست‌ها و تقاضاهایی دارد.
حضور دراز مدت آمریکا برابر است با تدوام جنگ
"وحید مژده" کارشناس سیاسی افغان بر این باور است که هدف از این پیمان به صورت واضع مشخص نیست و در صورتی که هدف از این پیمان حضور دراز مدت نظامیان خارجی در افغانستان باشد، این پیمان به نفع افغانستان نبوده بلکه به معنی دوام جنگ خواهد بود.
به گفته عضو "جبهه وحدت ملی و مخالفت با پایگاه‌های خارجی"، مخالفان مسلح دولت افغانستان خواستار خروج نظامیان خارجی از کشور هستند و در صورتی که با امضای این پیمان نظامیان خارجی در افغانستان باقی بمانند، جنگ برای طولانی مدت ادامه خواهد داشت.
وی با بیان این اهدافی چون مبارزه با تروریسم و مواد مخدر که در این پیمان بیان شده، مبهم است، خاطر نشان کرد که با حضور حدود 150 هزار نظامی خارجی در 10 سال گذشته که این 2 پدیده ازبین نرفت، چگونه ممکن است که بعد از سال 2014 با 15 هزار نظامی آمریکایی نابود شوند.
حملات پهبادهای آمریکایی توجیهی برای کمک پاکستان به طالبان
کارشناس سیاسی افغان با اشاره به این که پاکستان خواستار قطع حملات پهپادهای آمریکایی از خاک افغانستان به این کشور است، تصریح کرد: در صورتی که آمریکا بعد از سال 2014 به این حملات خود علیه پاکستان ادامه دهد، پاکستان کمک خود به مخالفان مسلح دولت افغانستان را توجیه خواهد کرد و در نتیجه جنگ افغانستان همچنان ادامه خواهد یافت.
زیرکی آمریکا در استفاده از واژه‌ها
وی با یادآوری اظهارات روز گذشته وزیر خارجه افغانستان در مجلس سنا مبنی بر این که آغاز حمله به هیچ کشور از افغانستان نخواهد بود، گفت: آمریکایی‌ها همواره در قراردادها با کشورهای ضعیف، مسائلی را می‌گنجاند که در ظاهر نگران کننده نبوده اما در عمق مطالب به نظر می‌رسد که موضوعات جدی مطرح است.
مژده با بیان این که آغاز حمله آمریکا در سال 2001 به افغانستان نیز از هیچ کشور دیگری که آمریکا در آن پایگاه نظامی داشت، صورت نگرفت، افزود: آغاز حمله از خود آمریکا با پرواز چندین هواپیما شروع شد و سپس کشورهایی چون ترکیه زمینه حمله به افغانستان را مساعد ساختند.
وی گفت که آغاز حمله مهم نیست و می‌شود که حمله با پرتاب یک موشک از آب‌های بین المللی آغاز شود و پس از آن از افغانستان حمله به یک کشور دیگر صورت بگیرد و آمریکا استدلال خواهد کرد که بر مبنای پیمان استراتژیک آغاز حمله از افغانستان نبوده بلکه آغاز از جایی دیگر بوده و ادامه حمله از افغانستان صورت گرفته است.
افغانستان پایگاه جمع‌آوری اطلاعات از کشورهای همسایه خواهد شد
مژده با بیان این که بعد از سال 2014 حدود 15 هزار از نظامیان خارجی در افغانستان باقی خواهند ماند که بیشتر مشغول کارهای اطلاعاتی خواهند بود، تأکید کرد: این نظامیان اطلاعاتی علیه کشورهای منطقه را جمع آوری کرده و از این اطلاعات علیه آنها استفاده خواهند کرد.
مداخلات همسایگان مهمترین عامل تن دادن به پیمان
در همین حال "زبیر شفیق" روزنامه نگار افغان معتقد است: بخش بزرگی از مردم افغانستان مخالف امضای پیمان استراتژیک کابل - واشنگتن و تأسیس پایگاه‌های دائمی نظامی آمریکا در خاک کشور خود هستند، اما مداخلات برخی کشورهای همسایه باعث می‌شود تا مخالفان این پیمان، جواب قانع کننده‌ای به موافقان پیمان نداشته باشند.
وی گفت در صورتی که این کشورهای همسایه نگاهی مداخله گرایانه در امور افغانستان نداشته باشند و روابط متقابل دوستانه با افغانستان برقرار کنند، پیمان استراتژیک میان افغانستان و آمریکا هرگز به امضا نمی‌رسد.
وی تأکید کرد که دولت افغانستان پیمان استراتژیک با آمریکا را با توجه به منافع ملی افغانستان به امضا می‌رساند و ضروری است که پیشنهادها و خواست‌های "لویه جرگه سنتی" در آن گنجانده شود.
با آن که در مورد امضای پیمان استراتژیک افغانستان با آمریکا دیدگاه‌های گوناگونی مطرح شده است، اما آنچه به نظر کارشناسان مهم به نظر می‌رسد، این است که دولت افغانستان در روابط خود با هر کشور خارجی و نیز در هر پیمان و قراردادها، منافع ملی و نیز استقلال و حاکمیت ملی این کشور را به صورت جدی مطرح و تأمین کند.
انتهای پیام/م
