به گزارش فارس، پایگاه خبری المنار لبنان در گزارشی به قلم سمیه علی، از طرح عنان برای سوریه اعلام کرد که اجرای این طرح دچار نوسان زیادی است. طرحی که در دوره اخیر محل اجماع دو طرف بحران سوریه یعنی نظام و مخالفان بود. دو طرف تا 12 آوریل یکدیگر را به اجرا نکردن طرح و عدم پایبندی به آن که دارای شش بند و در خصوص توقف خشونت است، متهم کردند. عنان تاریخ 10 آوریل را تعیین کرده بود که می‌بایست دو روز پس از آن، هرگونه تبادل آتش متوقف می‌شود.
با توجه به تداوم نفوذ گروهکهای مسلح به داخل خاک سوریه و کنترل بر برخی نقاط و تسلیم نشدن و زمین نگذاشتن سلاح که به نظر میرسد در صدد دور زدن طرح عنان هستند، یکی از معارضان سوری در گفت‌وگو با رویترز اعلام کرده بود که «عنان در مذاکرات خود با معارضان، موضوع خلع سلاح ارتش سوریه آزاد پس از آتش‌بس را مطرح نکرده بود». به نظر می‌رسید که دولت سوریه میان دو راهی قرار گرفته است. اجرای طرح عنان و خروج ارتش از شهرها یا رها کردن کشور و ایجاد خلأ امنیتی. بخصوص اینکه کوفی عنان بر عقب‌نشینی ارتش از شهرها در سایه نادیده گرفتن حضور گروهکهای مسلح و تداوم حمایت سیاسی و نظامی عربستان، ترکیه و قطر، پافشاری می‌کند.
در مقابل، نظام سوریه بر تداوم همکاری خود با فرستاده بین‌المللی از طریق مطلع کردن او از همه موانع موجود و همچنین تکرار این امر لازم که مخالفان و حامیان آنان باید به آتش‌بس پایبند باشند، تلاش می‌کند. اما موضع روسیه با موضع سوریه کاملا منطبق به نظر میرسد چرا که تاکید می‌کند که عنان باید بر مخالفان فشار وارد کند وگرنه بحران باقی خواهد ماند و طرح شکست خواهد خورد.
کشورهای حامی محالفان بی‌توجه به عنان؛ نظام سوریه هم نمی‌تواند اجازه بروز خلأ امنیتی را بدهد
سلیم حربه، پژوهشگر راهبردی سوریه دیدگاه سوریه به طرح کوفی عنان فرستاده سازمان ملل در امور سوریه را منوط به میزان پایبندی گروه‌های مسلح و حامیان آنان به اجرای طرح عنان می‌داند چرا که پذیرش طرح عنان یعنی مهار این گروهک‌ها و توقف عملیات نظامی در داخل سوریه که همین امر سبب می‌شود مقامات سوریه نیز همه تعهدات خود را که در شش بند طرح عنان آمده است، اجرا کنند.
حربه به المنار گفت: نمی‌شود گفت که گروهکهای مسلح و حامیان مالی و تسلیحاتی آنان حسن‌نیت و صداقت نشان داده‌اند. بنابراین مشکل الان از جانب دولت سوریه نیست و این چیز جدیدی هم نیست. از ابتدا که طرح‌هایی حتی طرح اتحادیه عرب در دوم نوامبر مطرح شد و دولت سوریه با آن موافقت کرد، و پروتوکل ناظران عرب را امضا کرد، طرف مقابل به عملیات قتل و کشتار و منفجر کردن خودروها در شهرهای سوریه ادامه داد. در اینجا دیگر دولت سوریه نمی‌تواند به چیزی پایبند باشد مگر مسئولیت حقوقی و قانونی و مشروع خود که در قانون اساسی آمده است و آن مبارزه با گروه‌ها و ممانعت از اخلال امنیت آنان.
حربه همچنین از تخلف گروهکهای مسلح از التزام به طرح عنان سخن گفت و افزود: روز سه‌شنبه (10 آوریل) مشاهده کردیم که گروهکهای مسلح از کشورهای مجاور بخصوص ترکیه که تلاش کرد بیش از 135 فرد مسلح را با سلاح و مهمات وارد خاک سوریه کند و نیروهای نظامی و گارد مرزی سوریه با آن مقابله کرد. علاوه بر این برخی گروه‌های دیگر از مرز لبنان وارد خاک سوریه شدند. اینجا این سوال مطرح می‌شود که آیا دولت سوریه در سایه چنین اقدامات و گروهک‌هایی که عملا به فعالیت خود ادامه می‌دهند و برخی کشورها مانند قطر و عربستان و ترکیه آشکارا و پنهانی آنان را تجهیز به سلاح می‌کنند، می‌تواند طرح عنان را اجرا کند؟ تا این لحظه سوریه شاید موضع عنان را در خصوص این اتفاقات و نظرش درباره عدم التزام معارضان به طرح خودش را نداند.
حربه همچنین تاکید کرد که عنان تاریخ 10 آوریل را موعد آتش‌بس در سوریه اعلام کرد زیرا فکر می‌کرد که می‌تواند از معارضان سوریه و حامیان آن تعهد و التزامی در خصوص توقف خشونت بگیرد اما شاید بتوانم با قاطعیت بگویم که عنان هنوز نتوانسته است تضمینی بگیرد. شاید عنان از جهتی به گرفتن این ضمانت خوش‌بین باشد ولی همه ما از طریق رسانه‌ها شنیدیم که عربستان تمایل ندارد از عنان استقبال کند یا با او تماسی بگیرد. مشکل در این است که این طرف ها نمی‌توانند الان موضعشان را در خصوص طرح عنان و پذیرش آن اعلام کنند. فکر می‌کنم که دولت سوریه زمانیکه با اجرای بند آتش‌بس موافقت کرد، از عنان ضمانت گرفت که معارضان را متقاعد کند و کسانی را که حمایت می‌کنند راضی کند اما دغدغه آنیده این گروهک‌ها و سلاح غیرقانونی آنان در درون سوریه نگرانی به وجود آورده است.
حربه همچنین به نکته مهمی اشاره کرد و افزود: موضوع عقب‌نشینی نیروهای سوریه به معنای ایجاد نوعی خلأ امنیتی در داخل سوریه نیست. هیچ قدرتی در هیچ کشورش نمی‌تواند از مسئولیت امنیتی خود بخصوص در قبال گروهکهای مسلحی که در خاکش هستند، شانه خالی کند. حکومت در سوریه در خصوص همکاری گسترده با عنان اطمینان کافی ندارد بخصوص از جهت لغو حضور نظامی و خالی کردن عرصه امنیتی چرا که گفته شد که این کار یعنی خالی کردن عرصه از حضور نظامی سبب شد که گروهکهای مسلح برخی شهرای سوریه را مانند آنچه برای باباعمرو حمص رخ داد، اشغال کنند. قرار بود باباعمرو نقطه سرنگونی دولت سوریه باشد. در این صورت چه کسی حمایت از مقرهای حکومتی و حمایت از مردم در قبال کشتار و ربایش را تضمین می‌کند؟
این تحلیلگر عرب در خصوص سرنوشت طرح کوفی عنان برای سوریه در سایه تبادل اتهاماتی میان نظام سوریه و مخالفانش تاکید کرد: سوریه الان بیش از هر زمان دیگری به طرح عنان متعهد است؛ زیرا این طرح طبق اصول اساسی پذیرفته شد و آن بی‌طرفی عنان و تیم اوست که این امر با توجه به ملیت ناظران مهم است و دیگر اینکه قرار شد این طرح حاکمیت سوریه را احترام بگذارد.
حربه مسئولیت شکست احتمالی طرح عنان را بر عهده کشورهای حامی گروه‌های مسلح دانست و اعلام کرد که کشورهای حامی مخالفان، طرف‌هایی از تروریست‌ها در سوریه را حمایت می‌کنند و مسئولیت شکست احتمالی طرح عنان بر عهده آنان است. در این صورت دو راهکار وجود دارد؛ یکی داخلی و خارجی. داخلی این است که نظام سوریه به پیگرد قرار دادن گروهکهای مسلح ادامه می‌دهد و پایه‌های آنان را بخصوص در مرزها می‌زند و راهکار خارجی این است که بر کشورهای حامی مخالفان فشار وارد کند.
المنار در پایان به نقل از این تحلیلگر نوشت: همه با عنان گفت‌وگو می‌کنند اما او تلاش می‌کند طرحش به پایانی که ممکن است خوب نباشد، نزدیک نشود. اما تحلیل واقعگرایانه‌تر اوضاع نشان می‌دهد که تصمیم در کیف عنان باقی نمی‌ماند. کسی که تلاش‌هایش ممکن است قربانی خودرویی بمب‌گذاری شده شود که از اینجا یا آنجا ممکن است از راه برسد و طرحش را تکه‌تکه کند.
انتهای پیام/.++
