‌نوش‌آبادی‌ها‌ کاشفان اصلی قانون پاسکال هستند

به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، شهر زیرزمینی نوش آباد در  208 کیلومتری اصفهان و پنج کیلومتری کاشان در نزدیکی تپه سیلک قرار دارد و در دوره ساسانیان که بین سال‎های 227 تا 637 میلادی حفاری شده و استفاده از آن در دوره پس از اسلام گسترش یافته و در دوران سلجوقیان یعنی از سال‎های 1038 تا 1187میلادی برای جلوگیری از حمله مغول استفاده می‎شده است.
این شهر زیرزمینی تا اواخر دوره قاجار نیز مورد استفاده قرار ‌گرفته و مردم نوش‌آباد به خاطر در امان بودن از گرمای سوزان کویر و همچنین از دست راهزنی به نام «نایب حسین» مدت‌ها در این شهر زیرزمینی دست‎کند زندگی می‌کردند.
نکته قابل تأمل این است که این شهر بیش از 25 متر زیر زمین قرار دارد، اما هیچ‎گونه مشکل تنفسی در آن احساس نمی‎شود و بر اساس گفته‎های یک استاد ریاضی نوش‌آبادی این امر به دلیل رعایت قانون پاسکال است.
جلال جلالی نوش آبادی کارشناس ریاضی و از اعضای انجمن حمایت از آثار باستانی نوش آباد در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان در مورد رعایت قانون پاسکال در این اثر باستانی اظهار داشت: مردم نوش آباد در آن زمان در برخی اتاق‎ها چاه‎هایی به وجود آوردند که برای تهویه هوا ساخته شده و برای آن‎ که هوای تازه به بخش زیادی از شهر برسد، چاه‎ها را با درهای سیمانی می‎پوشاندند که در وسط آن روزنه‎ای با قطر 10 سانتی‌متر قرار داشت و همین سوراخ کوچک سبب می‎شد که هوای تازه با فشار به بیرون آمده و در نتیجه سرعت گرفته و مسافت بیشتری را طی کنند.
به گزارش فارس، قانون معروف پاسکال بیان می‎دارد، فشار اعمالی بر روی یک سیال محبوس شده، به طور مساوی در تمامی جهات انتقال می‎یابد.
بلز پاسکال این قانون را که بعدها مورد استفاده در بیشتر سیستم‎های پنوماتیک و هیدرولیک قرار گرفت، حدوداً در سال 1646کشف کرد،  پس می‎توان مدعی شد که با توجه به ساخت شهر زیرزمینی نوش‎آباد در دوره ساسانی و اعمال این قانون برای تهویه هوا در این شهر شگفت‎انگیز، اصفهانی‎ها هزار سال قبل از پاسکال به این قانون دست یافتند و می‎توان آنها را به عنوان کاشفان اصلی این قانون معرفی کرد.
کاش پاسکال می‎دانست که یک هزار سال قبل از خود اصفهانی‎ها قانون معروفش را کشف کردند، تا دیگر خود را به زحمت نمی‎انداخت و مجالی برای پرداختن به مطالعات جدیدش در بخش الهیات پیدا می‎کرد.
انتهای پیام/ش10