نقش "وحدت اصولگرایان" در خنثی‌سازی توطئه‌های استکبار جهانی

انتخابات به عنوان یکی از مؤلفه‌های دموکراسی در نظام‌هایی که مردم به طور مستقیم مسئولان را انتخاب می‌کنند، برای مشروعیت سیاسی مطرح است و به طور طبیعی در هر انتخاباتی نظامات سیاسی برحسب چگونگی برگزاری انتخابات و مشارکت، تقویت و یا تضعیف می‌شوند و شاید هم مشروعیت سیاسی خود را به نمایش می‌گذارند، فلذا بر همین اساس است که انتخابات به اهرمی برای مقابله کشورها با یکدیگر مبدل گشته است.

کشورهایی که با یکدیگر در جنگ و رویارویی سرد به سر می‌برند، انتخابات را بهانه‌ای راهبردی برای چالش‌آفرینی فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در کشورهای دشمن می‌دانند و برای آن هزینه‌های هنگفت می‌پردازند که ردپای آمریکایی‌ها در انتخابات اخیر روسیه نمونه بارز و امروزی برای این گفته است.

اما جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان نظامی که مدل مردم‌سالاری دینی را بر پایه موازین شرع مقدس اسلام طراحی و عملی کرده، بر حضور و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت کشور تاکید کرده است و به طور میانگین هر سال یک‌ انتخابات برگزار می‌کند که حضور و مشارکت بالای‌ مردم در انتخابات علاوه بر مانور رفراندوم و حمایت مردمی از نظام، مشروعیت نظام‌های مدعی دموکراسی را با بحران مواجه کرده است.

بر همین اساس، دشمن در 32 سال گذشته، ده‌ها استراتژ‌ی کلان را برای به چالش کشیدن انتخابات، طراحی و از تاکتیک‌های متعددی برای عملی کردن توطئه‌های خود کمک گرفته است و انتخابات آتی مجلس نهم نیز از این قاعده مستثنی نیست.

انتخابات مجلس نهم اولین عرصه انتخاباتی بعد از فتنه 88 و بیداری اسلامی در کشورهای اسلامی است. بر همین اساس خشم دشمن شکست‌خورده از مردم و برنامه‌ریزی‌ آنها برای احتمالات مختلف سیاسی می‌تواند با انتخابات گذشته متفاوت باشد.
 
نگارنده معتقد است دشمنان مردم‌سالاری دینی با بررسی شرایط برای هر وضعیتی استراتژی معینی را طراحی کرده‌اند که از جمله آن به این موارد می‌پردازیم:

۱- ابهام‌افکنی علیه سلامت انتخابات برای کاهش مشارکت و القای‌ فضای‌ بی‌اعتمادی بین مردم و مسئولین که ‌متأسفانه در بیان برخی خواص نیز مشهود است. 
در این پروژه، بخشی از جریان موسوم به اصلاحات و تمام جریان فتنه دشمن را همراهی می‌کنند، به طوری که بارها و بارها عوامل آمریکایی‌ها و عناصر جریان ضدانقلاب با حضور در شبکه‌های مختلف بیگانه از عدم سلامت انتخابات ایران سخن گفته و حضور مردم پای صندوق‌های رأی را بی‌تأثیر توصیف کرده‌اند.

واژه تحریم برای انتخابات به معنای نوعی نافرمانی مدنی است که ضدانقلاب خارج نشین آنرا در بوق ‌و کرنا می‌کند و در مقابل نیز بخشی از جریان اصلاحات به نیات نامعلومی نافرمانی مدنی و تحریم انتخابات را رد و برحضور خود در انتخابات تاکید می‌کنند که این گروه به دلیل اعلام برائت که از جریان فتنه کرده و بر تبعیت از قانون تاکید کرده‌اند، شرایطی متفاوت از فتنه‌گران دارند و در صورت صلاحدید مردم می‌توانند مطالبات بخشی از جامعه پیگیری کنند.

۲- حمایت از جریان موسوم به اصلاحات و تلاش برای شکست نیروهای انقلاب در انتخابات آتی مجلس نهم.
در این پروژه دشمن تکاپو می‌کند تا به طور مستقیم و غیرمستقیم از جریان سیاسی که در کشور با نام اصلاح‌طلبان شناخته می‌شود، حمایت کند چرا‌که حضور جریان نزدیک به آمریکا که تساهل و تسامح در برخورد با نظام استکبار دارند، می‌تواند به لحاظ استراتژیک آمریکا را در منطقه و عملی کردن پروژه‌های ضداسلامی و ضدایرانی یاری کند.

در این پروژه آمریکایی‌ها با چندین طیف از اصلاح‌طلبان مواجه هستند که به نطر می‌رسد برای هرکدام از آنها برنامه‌ای جداگانه دارند و به ظرفیتی از هر برنامه و تاکتیکی که موجب تنازع بین این طیف‌ها می‌شود، پرهیز می‌کنند.
این برنامه هم‌اکنون عملی شده است و طیف‌ها مختلف جریان موسوم به اصلاحات علی‌رغم اینکه در درون خود با اختلافات عمیق مواجه‌اند، هیچ‌گاه تن به رد یکد‌یگر و رویارویی سیاسی نمی‌دهند تا در ظاهر القاء کنند که متحد هستند.

۳- تلاش برای احیای بستری که به موجب آن بخشی اعظمی از افرادی که در فتنه 88 نقش غیر قابل انکاری داشتند، از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت می‌شوند تا فشار به شورای نگهبان برای تسامح در مقابل افراد خاکستری که صلاحیت آنها احتمالا احراز نخواهد شد، عملی شود.

پروژه با این هدف دنبال می‌شود‌، افرادی که علقه آنها به انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران ثابت نشده، جایگزین نیروهایی شوند که سابقه شفافی در حمایت از اصول و مبانی انقلاب دارند. در این پروژه فشار به شورای نگهبان با هدف منفعل کردن این نهاد محوریت دارد تا این نهاد به دلیل انجام رسالت خود مورد مذمت قرار گیرد.

۴- حمایت از جریان موسوم به "انحرافی" که برخی تحلیل‌گران آنرا به حلقه انحراف تشبیه کرده‌اند.
دشمن در این پروژه برنامه‌ریزی کرده تا با حمایت از این جریان رقابت منحرفان و اصولگرایان را تا حدی به پیش ببرد که یقه‌سفیدهای جریان فتنه و انحراف با عبور از فیلتر شورای نگهبان در یک هیاهوی سیاسی به پیروزی برسند و در مقابل از حضور جریان انحرافی در دستگاه‌های اجرایی برای قرار دادن آنها در مقابل شورای نگهبان و دیگر دستگاه‌های ناظر، طعم مشارکت در انتخابات را با چالش امنیتی برای مردم تلخ کنند.

دشمن برنامه‌ریزی کرده تا با عملی کردن این روش، ‌القای حاکمیت دوگانه در کشور را تقویت و تنش بین نیروهای انقلاب و حلقه انحراف را با هدف حاشیه‌ای کردن مسائل اصلی دنبال کند. 

5- انشقاق در جبهه اصولگرایی و تلاش برای ناکارآمد جلوه دادن دولت و مجلس اصولگرا.

در این بحث نیز که از چندی پیش توسط رسانه‌های ضدانقلاب آغاز شده، تلاش می‌شود نیروهای اصولگرا به افرادی ناکارآمد برای اداره کشور معرفی شود تا به قول خودشان مردم از این جریان روی‌گردان شوند.

تخریب چهره‌های اصولگرا و تکاپو برای القای اختلاف در بین بزرگان روحانی نیز از تاکتیک‌های طراحی شده این استراتژی است که از چندی پیش توسط رسانه‌های فارسی زبان کلید زده شده است.

محوریت این پروژه، فشار سیاسی، تحریم‌اقتصادی و تهدید به حمله نظامی ا‌ست که بر این اساس ‌القا می‌شود در دوران اصولگرایان، تنش‌ ایران با غرب و آمریکا تا حدی زیاد شده که علاوه بر اعمال تحریم‌های اقتصادی، تهدیدهای پیاپی‌ نظامی نیز مطرح شده است و مردم برای رهایی از تحریم‌اقتصادی و تهدید نظامی باید از انتخاب مجدد اصولگرایان صرف‌نظر کنند.

این ادعا در حالی مطرح می‌شود که در دوران دوم‌ خرداد، دولت وقت بیشترین امتیازهای سیاسی را به کشورهای غربی داد که به گفته خودشان این امتیازها بیشتر از هراس عملی شدن تهدید نظامی بوده؛ ‌فلذا این تهدید‌های غرب در گذشته هم بوده با این تفاوت که با واکنش انفعالی دولت همراه می‌شده است.

از سوی دیگر‌ ‌امروز مقامات عالی‌رتبه غربی‌ حتی از تهدید ایران به عنوان یک خطر بزرگ یاد می‌کنند.
در بحث تحریم‌های اقتصادی نیز باید گفت که هدفمندکردن یارانه‌ها در شرایطی عملی می‌شود که ثبات اقتصادی در کشور فراهم باشد و اجرای موفقیت‌ آمیز این طرح نشان از ناکارآمدی تحریم‌ها دارد.

و در نهایت، در حالی جبهه ضدانقلاب داخل و خارج از کشور خود را سردرگم و آشفته نشان می‌دهد که شواهد و قرائن موجود از برنامه‌ریزی دقیق آنها برای انتخابات مجلس نهم حکایت می‌کند به طوری که احتمال تاکتیکی بودن این سردرگمی نیز دور از ذهن نیست و تنها، وحدت نیروهای انقلاب و اصولگرا که تحقق آن آرزو نیست، می‌تواند تمام پروژه‌های نظام سلطه را در هم بکوبد؛ چرا‌که تمامی این برنامه‌ها و توطئه‌ها برای شرایطی طراحی شده که اصولگرایان و نیروهای انقلاب به وحدت حداکثری نرسیده باشند.

* یادداشت از مهدی مشکینی
انتهای پیام/