کاروان امام رضا اشک‌ها و لبخندها را در هم آمیخت

به گزارش خبرگزاری فارس از ابرکوه، امروز شور و اشتیاق بچه‌های دبستانی که با لباس مدرسه و قبل از رفتن به خانه به خیل جمعیت پیوسته بودند و اشعار چاووشی جوانان را زمزمه می‌کردند، تماشایی بود.
پیرزن‌ها و پیرمردهایی که در طی مسیر گرچه پای راه رفتن نداشتند اما با اشک و لبخند کاروان امام رضا (ع) را همراهی می‌کردند.
معلولانی که با نگاهی امیدوار به شفاعت و گاهی با ظرفی از شکلات چشم انتظار دعای مردم عازم به منزلگاه امام رضا (ع) بودند.
مرد و زن و پیر و جوان امروز فارغ از عنوان دنیوی که با خود یدک می‌کشند کوچه‌ها و خیابان‌ها را می‌پیمایند.
اینان تنها به عشق خاندان آل محمد(ص) و آرمان‌های والای آنان راهی این مسیر شده بودند.
زمزمه یکی از عابران اشک را بر چشم می‌نشاند: "سرزمینی روشن از نور خدا داریم، یادگاری از رسول مصطفی داریم".
چاووشی‌خوان پر آوازه شهر می‌خواند: "با نام رضا به سینه‌ها گل بزنید، وز اشک به بارگاه او پل بزنید".
بزرگان هیئت مذهبی شهر با نواری سبز به دوش و گلی در دست صف اول را تشکیل می‌دادند و گویا فخر و غرور پیر غلامی ولایت را به رخ دیگران می‌کشیدند، اما نه، این جمع که چنین مشتاقانه و بدون هیچ‌گونه استراحتی بعد از کار روزانه فقط به عشق مولای خود در این مسیر کاروان نمادین حضرت رضا (ع) را همراهی می‌کنند، همگی غلامان حسین و آل حسین هستند.
شلوغی جمعیت به حدی بود که عکاسان و خبرنگاران با اندک غفلتی خود را در میان انبوه بانوان وفادار به ولایت می‌دیدند که در انتهای صفوف مردم حرکت می‌کردند و باید خود را به جلوی کاروان می‌رساندند.
هر کس از هر گوشه تلاش می‌کرد که این لحظات را به ثبت برساند، آنان که دوربینی در اختیار داشتند و یا حتی موبایلی، اما انبوه جمعیت با حافظه تاریخی خود که بارها حماسه و غرور ملتی سر فراز را در حوادث گوناگون به ثبت رسانده بودند امروز نیز دست از تلاش در ضبط این مراسم باشکوه بر نداشت.
17 آبان برای مردم ابرکوه یادآور روزی است که هشتمین امام شیعیان در راه سفر به خراسان به این شهر رسید و در آنجا چند روز توقف کرد و اکنون مسجدی تاریخی به نام مسجد بیرون همیشه یاد و خاطره این حضور جاودانه را در اذهان می‌نشاند.
اخبار این مراسم متعاقبا ارسال می‌شود.
انتهای پیام/غ10