کودکان باید در کوچه‌ها بازی کنند اما آنجا تبدیل به پارکینگ خودروها شده

به گزارش خبرنگار شهری فارس، «فرح حبیب» دانشیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه علوم و تحقیقات در نشست «شهر،کودک، شهرسازی و معماری» با بیان این مطلب گفت: 19 میلیون کودک در کشور وجود دارد که سهم بالایی در زندگی شهری دارند و آینده‌سازان کشور هستند.

وی با اشاره به اینکه باید برای این کودکان سرمایه‌گذاری کنیم، افزود: باید نیازهای آنها را در حوزه معماری و شهرسازی شناسایی کنیم، در غیر این صورت آنها در آینده برای زندگی در شهر با مشکل روبه‌رو می‌‌شوند.

حبیب خاطرنشان کرد: کودک در خانواده پرورش می‌یابد، اما شهر محیطی است که در تکامل کودک موثر است و اگر کودک در آموزش مراحل تکمیلی به خیابان نرود و احساس امنیت نکند، از لحاظ شخصیتی با مشکل مواجه می‌شود.

این دانشیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه علوم و تحقیقات ادامه داد: شهرها باید بگونه‌ای طراحی و ساخته شود که کودکان در آن احساس امنیت داشته و از رفتن به خیابان و یا کوچه ترسی نداشته باشند.

وی با اشاره به اینکه شهر باید برای همه اقشار جامعه طراحی شود، تصریح کرد: شهر باید در قالب فضایی ساخته شود که سالمند، بزرگسال، کودک و حتی معلول و... در آن احساس آرامش کنند.

به گفته حبیب، درک کودک از فضای شهری متفاوت است و طراحی شهری بگونه‌ای باید باشد که کودکان خود نیز در آن مشارکت داشته باشند، چرا که کودکان بالاترین ظرفیت یادگیری را دارند و می‌توان از نظرات، ایده‌ها و آموزش‌های آنها استفاده کرد.

وی ادامه داد: کودکان از جمله اقشار آسیب‌پذیر جامعه هستند، بنابراین باید در عین حمایت، آنها را در ساخت فضای شهری مشارکت داد و محدود نکرد.

این کارشناس طراحی شهری تاکید کرد: فضای شهری می‌تواند نقش معلم را برای کودکان ایفا کند و فرهنگ شهرنشینی را به آنها از طرق مختلف آموزش دهد.

وی با اشاره به اینکه طراحی‌های شهری در ساخت آپارتمان‌‌ها باید بگونه‌ای باشد که مادران از محیط خانه بتوانند کودکان خود را در کوچه و خیابان‌های منتهی به خانه ببینند، تصریح کرد: مبلمان شهری و فضاهای بازی برای کودکان همواره باید متناسب با سن و جثه آنها در نظر گرفته شود، اما در عین حال باید کودکان خود را از محیط‌های اجتماعی جدا نکنند، البته همه این‌ها در صورتی است که محل در نظر گرفته شده برای بازی کودک جرم خیز و خطرناک نباشد.

حبیب با بیان اینکه واژه کودک اصطلاحی است که به اشتباه میان مردم رواج پیدا کرده است، عنوان کرد: این واژه به معنای تحقیر شده است، در حالی که تلفظ صحیح واژه کودک با کسره به معنی بچه و فرزند نابالغ است.

در ادامه این نشست مصطفی بهزادپور دانشیار دانشگاه علم و صنعت و معاون پژوهشی دانشکده معماری و شهرسازی گفت: طراح شهری با ابعاد مختلف محیطی سر و کار دارد که یکی از ابعاد کودک است، چرا که کودک در سه عنصر محیط، خانواده و جامعه رشد می‌کند.

وی افزود: اگر بتوانیم این ابعاد را به درستی بشناسیم و الزامات جریان رشد را نیز درک کنیم، می‌توانیم طراحی خوبی از شهر دوست‌دار کودک داشته باشیم.

به گفته بهزادپور جامعه، محیطی چند بعدی است که طراح شهری باید همه ابعاد از جمله خواسته‌ها و نیازهای کودک مانند تصورات ذهنی او را شناسایی کرده و در طراحی شهری از آن استفاده کند تا شهر متناسب با کودک طراحی شود.

معاون پژوهشی دانشکده معماری و شهرسازی ادامه داد: منظر شهری تنها محیط نیست، بلکه باید برای کودک دلپذیر باشد، وقتی کودکی با تمام معصومیت و با صدایی خاص تکدی‌گری می‌کند، این منظره جریان جامعه را مخدوش می‌کند.
 
به گفته وی، طراح شهری باید تلاش کند این منظره را با سیاست‌گذاری و دستور کارهای مناسب تعدیل کند.
 
سخنران بعدی این نشست سهیلا صادق‌زاده، معاون اجرایی اداره کل شهرسازی و طرح‌های شهری شهرداری تهران بود که در این زمینه گفت: یکی از چشم‌اندازهای طرح جامع تهران ایجاد شهری امن برای همه است.
 
وی افزود: یکی از مهم‌ترین اقدامات اداره کل شهرسازی و معماری نیز مناسب‌سازی فضاهای شهری است که طیف وسیعی از افراد را در بر می‌گیرد.

به گفته صادق‌زاده، برنامه‌ای که به تازگی در همین زمینه آغاز شده است، ایجاد شبکه یک پارچه پیاده‌رو و دوچرخه است. هدف این پروژه ایجاد دگرگونی در شبکه مسافر و پیاده است.

وی تصریح کرد: تلاش ما بر این است که برای تردد عابران پیاده مسیری سریع و ساده در نظر بگیریم که در این راستا، مشارکت گسترده‌ای را پیش‌بینی کرده‌ایم که منجر به کاهش آلودگی هوا در تهران شود و به جایی برسیم که از هر 10 نفر، یک نفر دوچرخه‌سوار باشد.

در پایان این نشست نیز، جهانشاه پاکزاد استاد طراحی شهری دانشگاه شهید بهشتی گفت: مهم‌ترین نکته‌ای که باید در موضوع شهر، کودک، شهرسازی و معماری به آن توجه شود، این است که نباید فضای بازی بچه را در داخل خانه و یا حتی در پار‌ک‌ها محدود کرد.

وی ادامه داد: برای کودکان همه فضاها می‌تواند مناسب بازی باشد و در این راستا نخستین اقدامی که شهرداری تهران می‌تواند انجام دهد، این است که تکیلف فضاسازی را برای کودکان روشن کند.

پاکزاد با بیان اینکه در حال حاضر در خیابان‌ها اولویت تردد وسایل نقلیه و عابران پیاده مشخص نیست، خاطرنشان کرد: شهرداری باید معلوم کند که به طور مثال تردد ماشین‌ها در خیابان‌های مسکونی ممنوع و یا اولویت تردد با کودکان است، اما در اتوبان‌ها اولویت قطعاً باید با خودروها باشد.

این طراح شهری تصریح کرد: در شهر دوست‌دار کودک، کودکان باید همانند گذشته در کوچه‌ها و محله‌ها بازی کنند تا شخصیت اجتماعی آنها شکل بگیرد، اما هم اکنون اکثر کوچه‌ها به محلی برای پارک خودروها تبدیل شده است.

به گفته وی، اگر تکلیف تردد خودروها مشخص شود، می‌توان بسیاری از محلات را با گذاشتن موانع برای کودکان به محلی امن تبدیل کرد که البته این کار تنها وظیفه شهرداری نیست و ساکنین نیز که با محیط محله خود آشنایی دارند، می‌توانند در شناسایی این فضاها شهرداری را همراهی کنند.

پاکزاد در پایان تاکید کرد: پیش از هر کاری باید کوچه‌ها و مسیرهای مدرسه را برای کودکان آماده کنیم و سپس بتوانیم گام‌های بعدی را در راه رسیدن به شهر دوست‌دار کودک برداریم.
انتهای پیام/