20 مهرماه سال 90 برای همیشه در تاریخ کرمانشاه ثبت شد
خبرگزاری فارس: حضور با بصیرت کرمانشاهیان در استقبال از رهبری همه معادلات بیگانگان را از اساس به هم ریخت و برای همیشه اطمینان و قوت قلب را در دل مردمان دیار زاگرسنشینان جاری کرد.
به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، استقبال میلیونی و باشکوه کرمانشاهیان از رهبر معظم انقلاب اسلامی بیش از هر کسی بهت و حیرت عکسان و تصویربردران را به دنبال داشت.
اهالی سنینشین استان، عشایر غیور سنجابی، گوران، کلهر، جمور و دلدادگان اهل صحنه و عاشقان بیلواری و ... که پای پیاده قدم در راه وصال یار فرستاده بودند تنها گوشهای از جمعیت موج گونهای بودند که نگین رهبر را در حلقه عشق و دلدادگی خود محاصره کرده بودند.
ظرفیت و استعداد ولایتپذیری کرمانشاه به گونهای بود که نیروهای نظامی و موانع طبیعی و غیر طبیعی در حفظ مرزهای غربی ایران کمرنگ شده بود آنچه که مرز وطن را برای همیشه بیمه و رعب و وحشت بر دل دشمنان داخلی و مزدوران بیگانه مستولی کرد شعار <خونی که در رگ ماست هدیه به رهبر ماست> بود که یکصدا از جمعیت مشتاق به گوش میرسید. کرمانشاهیان غیرت ایرانی و تعصب پهلوانی خود را بیریا و خالصانه نثار رهبر خود کرده بودند.
شاید آن جوانی که به گفته خود از ساعت پنج و نیم صبح برای استقبال به میدان آزادی آمده بودند اگر میدانست دیروز در کرمانشاه چه غوغایی میشود از شب قبل میدان آزادی را سکونتگاه خود قرار میداد.
نه تنها عکاسان و تصویربرداران بلکه نویسنده نیز ناتوان از به کارگیری واژهها و مفاهیم برای توصیف حضور بیبدیل سیل عاشقان ولایت در کرمانشاه بود.
خانوادههای شهدا شاید هیچوقت مانند امروز به ارزش و قدر شهیدان خود پی نبرده بودند؛ آنانی که عزیزان خویش را فدای عشقی کردند که استان کرمانشاه را به میدان آزادی کشانده بود.
آنان اشک شوق را با لبخند رضایت توام کرده بودند و خدا را شکرگزار بودند که شهید خود را در راه ولیفقیه و نظام اسلامی تقدیم کردهاند و یقین داشتند که پاداش و مزد این ایثار را در آتیه نزدیک از صاحب اصلی نظام که امروز میزبان نایبش بودند، خواهند گرفت.
امروز امتزاج گریه و خنده چهرههای کرمانشاهیان را دیدنی کرده بود؛ دستهایی که به نشانه محبت و تسلیم در برابر امر ولی فقیه بالا رفته بود و قدمهایی که بیتوجه به فشار جمعیت خودروی حامل معشوقشان را دنبال میکردند.
حفاظ، میله و بلوک سیمانی تنها تا قبل از ورود مقام معظم رهبری توان تفکیک مشتاقان را داشت با نخستین علائم و نشانههای ورود آقا به میدان آزادی نه حفاظ سیمانی بلکه قلب و دل کرمانشاهیان نیز توان و ظرفیت نگه داشتن این همه عشق و دلدادگی را از دست داده بود.
امروز کلاه نمدی، شلوار کردی، گیوه، شال کردی، کت و شلوار رسمی، چادر و مانتو همه تنها ابزاری بودند تا ترکیبی از زیبایی ظاهری را به رخ دوربینهای عکاسی و فیلمبرداری بکشانند.
اما آن زیبایی که از نگاه دوربینها مخفی ماند عشقی بود که تنها یکی از علائمش اشک شوق مرد و زن کرمانشاهی بود.
روز 20 مهرماه سال 90 برای همیشه در تاریخ کرمانشاه ثبت خواهد شد؛ روزی که مردم کرمانشاه همه درد و رنج حاصل از هشت سال هجوم بمب و موشک را برای همیشه به ورطه فراموشی سپردند.
حضور با بصیرت و معنویت کرمانشاهیان در استقبال از رهبر فرزانه انقلاب همه معادلات بیگانگان را از اساس به هم ریخت و برای همیشه اطمینان و قوت قلب را در دل مردمان دیار زاگرسنشینان جاری کرد.