کنفرانس بیداری اسلامی از منظر دیپلماسی عمومی

در صورتی که شرکت کنندگان در اجلاس تهران تنها به این باور برسند که این خیزش هاتبلور و تجلی بیداری اسلامی است ودر طراحی نظام و ساختار جدید این کشورها نیز باید از الگوی بومی و اسلامی استفاده شود ، طبعا انها را بر ان خواهد داشت که هم خود با الگوهای وارداتی مقابله کنند و هم مردم را نسبت به عواقب این الگوها اگاه سازند که این روشنگری ها زمینه را برای بهره گیری از تجارب ایران در بر پایی نظام مردمسالاری اسلامی فراهم می کند.
 
 دیپلماسی مردمی یا دیپلماسی عمومی به همه فعالیت های استراتژیک تبلیغاتی، اطلاع رسانی، رسانه ای، فرهنگی، جمعی و گروهی و بالاخره چهره به چهره اطلاق می شود که هدف آن تبیین و توجیه سیاست خارجی نظام در داخل و خارج کشور است.در واقع دیپلماسی عمومی به علت تحولی که در ساختار قدرت جهان و جابه‌جایی منابع قدرت از سخت به نرم صورت گرفته و یا به علت نقش و جایگاهی که افکار عمومی در مناسبات بین المللی و یا تأثیری که فرهنگ بر روابط بین الملل و یا تأثیرگذاری که مردم در تعیین سیاست‌های داخلی و خارجی داشته ، امروزه جایگاه بسیار ممتازی را در راهبردهای سیاسی- امنیتی کشورها پیدا کرده است. در این تاکتیک که از روش اقناع و نه تهدید بهره گرفته می‌شود، عموم مردم و نخبگان جامعه هدف ، مخاطب قرار می‌گیرند. بخشی از دیپلماسی عمومی در جنگ نرم از راه ارتباطات آموزشی- فرهنگی و با هدف شناسایی، نخبه پروری و در نهایت ایجاد و استقرار شبکه‌ای کاملاً وابسته در کشور هدف پی‌گیری می‌شود.با توجه به یک چنین اهمیتی است که جودیت مک‌هیل معاون وزیر خارجه آمریکا در امر دیپلماسی عمومی و امور عمومی گفته است " هرم قدرت وارونه شده است و مردم بیشتر از فرمانروایانشان در جهان قدرت دارند به همین دلیل آمریکا باید با توسل به دیپلماسی عمومی با مردم جهان ارتباط بهتری برقرار کند".
اگر از همین منظر به خیزش های مردمی در خاورمیانه و شمال افریقا نگاه شود ، مشخص می شود که حتی اگر کشورهای غربی در اغاز این خیزش ها نقش نداشته باشند اما تلاش های گسترده ای را در جهت مدیریت و هدایت جریان بکار گرفته اند و در صدد ایفای نقش اساسی در طراحی و پی ریزی ساختار سیاسی جدید کشورهای انقلاب زده هستند.در چنین شرایطی مسلما جمهوری اسلامی ایران نمی تواند بی تفاوت بماند اما از انجا که نمی تواندهمانند کشورهای غربی و یا عربی ( عربستان ) به صورت علنی برای تاثیر گذاری بر جنبش ها وارد عمل شود لذا در چنین وضعیتی بر قراری تماس با اندیشمندان و علما می تواند اقدامی موثر و گامی به جلو در مسیر پیشبرد اهداف و جبران خلائ های موجود در مسیر دیپلماسی عمومی تلقی شود . بخصوص آنکه محور سیاست های امریکا و غرب در منطقه پس از شکست سیاست های نظامیگرایانه امریکا و روی کار امدن دموکرات ها به جنگ نرم سوق یافته است و در این عرصه نیز جایگاه نخبگان و قشر فرهیخته کشور ، جایگاهی ویژه و بی بدیل است . بی تردید می توان گفت علما و متفکران در جهت دادن به مسیر انقلاب وحفظ دستاوردهای انقلاب های مردمی در کشورهای عربی از نقش بسیار بالایی برخوردارند چه آنکه خواه ناخواه طراحی نظام سیاسی جدید این کشورها بدست آنها صورت خواهد گرفت . در خصوص نقش و تاثیر متفکران و اندیشمندان در جهت دادن به خیزش های مردمی همین بس که پس از انکه عبد الباری عطوان در مقاله ای پیروی شورای عالی نظامی مصر از ترکیه را در برخورد شدید با رژیم صهیونیستی را در قبال کشتار مرزبانان این کشور مطرح کرد، بلافصله این مطلب از سوی انقلابیون مصری مورد توجه قرار گرفت و به اشغال سفارت این رژیم روی اوردند. این موضوع نشان می دهد که یک متفکر و نویسنده تا چه اندازه می تواند در جهت دادن به خیزش های مردمی تاثیر گذار باشد حتی اگر در خارج از کشورهای انقلاب زده باشد.بر این اساس در صورتی که شرکت کنندگان در اجلاس تهران تنها به این باور برسند که این خیزش هاتبلور و تجلی بیداری اسلامی است ودر طراحی نظام و ساختار جدید این کشورها نیز باید از الگوی بومی و اسلامی استفاده شود ، طبعا انها را بر ان خواهد داشت که هم خود با الگوهای وارداتی مقابله کنند و هم مردم را نسبت به عواقب این الگوها اگاه سازند که این روشنگری ها زمینه را برای بهره گیری از تجارب ایران در بر پایی نظام مردمسالاری اسلامی فراهم می کند .در صورتی که نظام های سیاسی مشابه و بومی در منطقه شکل بگیرد زمینه برای تقویت همگرایی در منطقه فراهم می شود . در واقع یکی از عواملی شکل گیری و دوام همگرایی در اتحادیه اروپا وجود الگوی مشابه دموکراسی در این کشورها بوده است. اما از انجا که پیاده کردن الگوی دموکراسی غربی در خاورمیانه با اصول و مبانی ارزشی این منطقه تعارض پیدا می کند لذا بهترین الگوی که می تواند در این کشورها پیاده شود و دوام یابد ،دموکراسی دینی است که جمهوری اسلامی ایران تجربه غنی در این زمینه برخوردار است و بنا بر این یکی از موضوعاتی که به اجلاس اهمیت مضاعف می بخشد ، تشریح و تبیین مزیت های الگوی مردمسالاری دینی ایران است که می تواند کشورهای انقلاب زده را از الگوهای وارداتی نجات دهد.

نویسنده: احمد کاظم زاده

منبع:islamic-awakening.ir

انتهای پیام/