گاز ایران اهرم چانه زنی پاکستان بر سر انرژی هسته ای با آمریکا

به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل فارس، به نظر می‌رسد دولت پاکستان تصمیم دارد از مخالفت آمریکا با خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان به عنوان اهرمی در پیش برد مقاصد هسته ای خود استفاده کند.
بر اساس گزارش اکسپرس تریبیون واردات گاز از ایران هدف اصلی پاکستان نیست بلکه اسلام آباد خواهان انعقاد قرارداد هسته ای مشابه هند با آمریکاست.
بر اساس این گزارش در مذاکرات اخیر میان 2 کشور در مورد انرژی، آمریکا مخالفت خود با صادرات گاز ایران به پاکستان را آشکار کرده و حتی در صورت رها نکردن قرارداد از سوی پاکستان، این کشور را به تحریم تهدید کرده است.
منابع آگاه نزدیک به نوید قمر وزیر آب و برق پاکستان اعلام کردند: مقامات پاکستانی از این مخالفت به عنوان فرصتی برای دوباره تحت فشار قراردادن آمریکا به منظور امضای قرارداد برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز استفاده کردند.
این منابع با توضیح اینکه آمریکا به درخواست‌های پاکستان پاسخ نداده است، افزودند: هنوز مشخص نیست که پاکستان در صورت قبول همکاری در مورد برنامه هسته‌ای از سوی آمریکا، پروژه خط لوله انتقال گاز از ایران را کنار بگذارد یا نه.
ایران و پاکستان قراردادی را در این زمینه به امضا رسانده اند و هر یک از طرفین در صورت عمل نکردن به تعهدات خود باید به طرف مقابل خسارت بپردازند.
پاکستان به شدت با کمبود منابع انرژی روبرو است و این کمبود با فرسایش منابع گازی این کشور شدت بیشتری یافته است.
آخرین اکتشاف‌های بزرگ میدان‌های گازی پاکستان در دهه 1990 صورت گرفت و این میدان‌ها نمی‌تواند جای میدان‌های گازی بزرگ‌تری که در دهه 1950 کشف شد و اکنون دچار فرسایش شده است را پر کند.
آمریکا پیشنهاد کرده است پاکستان قرارداد گازی ترکمنستان، افغانستان و هند به نام «تاپی» را پیگیری کند؛ درحالی که اسلام‌آباد از حمایت آمریکا از این پروژه استقبال کرده است اما نظر این کشور در مورد قرارداد «تاپی» این است که این قرارداد برای نیازهای انرژی در حال رشد پاکستان کافی نیست.
بر اساس دولت این کشور، بحران انرژی، رشد اقتصادی پاکستان را معادل 2 تا 2.5 درصد تولید ناخالص داخلی کاهش می‌دهد و ذخایر ایران می‌تواند به کاهش این بحران کمک کند.
همچنین چندین دلیل فنی وجود دارد که ارزان‌تر بودن ذخایر گازی ایران از ترکمنستان یک علت است.
خط لوله گاز ایران از میدان گازی پارس جنوبی در خلیج فارس بزرگ‌ترین میدان گازی جهان به قطب گازی پاکستان در «نواب شاه» متصل می‌شود؛ اکتشاف گاز در میدان‌های گازی بزرگ‌تر بسیار ارزان‌تر است چراکه حفاری چندین چاه کوچک برای اکتشاف مقدار زیادی گاز سرمایه اولیه و هزینه‌های عملیاتی کمتر نیاز دارد.
منابع گاز ترکمنستان در دریای خزر با اینکه چشم گیر است اما به اندازه میدان گازی ایران نیست و مطمئنا اندازه هیچ میدان گازی به اندازه میدان پارس جنوبی ایران نیست.
همچنین مذاکرات «تاپی» در مراحل اولیه است و با چندین مانع نیز که بیشتر در مورد قیمت و حتی مطالعات امکان‌سنجی است، برخورد کرده است.
از دیگر مشکلات بالقوه این پروژه ممکن است هزینه‌های بیمه خط لوله باشد که به نظر می‌رسد به علت عبور این خط لوله از افغانستان و امکان عدم امنیت این هزینه‌ها بالا باشد.
مانع دیگر این است که 2 کشور هنوز قیمت گاز را نهایی نکرده‌ یا توافق خرید گاز را امضا نکرده‌اند.
انتهای پیام/