به گزارش فارس، نشریه "واشنگتن دیپلمات" در مقاله‌ای به قلم "کمنتز" مینویسد: وزارت خارجه آمریکا در تلاش است با استفاده از شبکه‌های اجتماعی، مستقیما به سراغ مردم جهان رفته و با آنها ارتباط برقرار کند. وی همچنین در مقاله خود از تلاش دولت آمریکا برای طراحی و تولید برنامه‌هایی خبر میدهد که میتوانند با پنهان نگاه داشتن هویت افراد، به آنها کمک کنند تا باعث گردش اطلاعات در کشورهایی شوند که جریان اطلاعات را سد میکنند. وزارت امور خارجه آمریکا با توسل هر چه بیشتر به تکنولوژی "سیلیکون ولی"، در پی توسعه ابزارها و راهبردهایی است که بتواند به این کشور کمک کند تا در دنیای بسیار پرشتاب نوآوری، کارآمد و به روز باقی بماند؛ با این تفاصیل تغییرات شگرفی را در وزارت خارجه آمریکا شاهد خواهیم بود. گرچه این روند بر تمامی بخش‌های وزارت خارجه اثر میگذارد، با این حال از این میان دیپلماسی عمومی باید چشم‌انداز خود را با این روند همسو کند و در اهداف خود بازبینی کند تا بتواند در عرصه به شدت به رو تکامل تکنولوژی روزآمد باقی بماند.
* انقلاب دیجیتالی، عامل دگرگونی دنیای جوان امروز
این انقلاب اصطلاحا دیجیتالی، از تلفن همراه گرفته تا دسترسی اینترنتی به شبکه‌های اجتماعی ـ همچون توییتر و فیس‌بوک ـ جهان امروز را که بیش از نیمی از جمعیتش را جوانان زیر 30 سال تشکیل میدهند، به شدت دگرگون کرده است. این انقلاب دیجیتال، به تازگی در جهان عرب تسریع شده است و با الهام‌بخشی به مردم خشمگین منطقه، تعجب حاکمان مستبد آنها را در پی داشته است؛ ضمن اینکه نقش چنین ابزارهایی در ناآرامیهای اخیر موضوعی است که بحث مداوم کارشناسان و دانشمندان را در مورد نقش آنها در نا آرامیهای اخیر به دنبال داشته است. به مرور، این انقلاب به عنوان منبع قدرتی برای دیپلمات‌ها نیز شناخته میشود.
* در آینده تعداد شبکه‌های اینترنتی به مراتب بیشتر از شبکه‌ها خواهد بود
پارادایم "شبکه به مثابه قدرت" را خانم "آن ماری اسلاتر"، کارشناس روابط بین‌الملل و مدیر سابق سیاست‌گذاریها در وزارت خارجه، مطرح کرد. این ایده که ما در دنیای شبکه‌ها زندگی میکنیم و اینکه توانایی آمریکا در سرمایه‌گذاری در این دنیای ارتباطات، بر جایگاه جهانی آن اثر میگذارد، تاثیر بسیار مهمی بر سیاستمداران ارشد کابینه اوباما دارد (که برای نمونه میتوان به ایجاد نخستین سالن شهر توییتر از سوی رئیس جمهور در ششم ژوئیه اشاره کرد). همان‌گونه که "راجر کوهن"، مقاله‌نویس نیویورک‌تایمز در مقاله‌ای مینویسد، "در آینده تعداد شبکه‌ها از قراردادها بسیار بیشتر خواهند بود."
* کشورداری در قرن بیست و یکم یعنی مجهز کردن سیاست‌مداری به فناوریهای نوین
به گفته "هیلاری کلینتون"، وزیر امور خارجه آمریکا، تلاش برای استفاده از تکنولوژی به عنوان سکویی برای دیپلماسی، بخشی از آن چیزی است که ما آن را "کشورداری در قرن بیست و یکم" مینامیم؛ یعنی تلاش برای تجهیز سیاست خارجی سنتی به شبکه‌ها، تکنولوژیها و جمعیت‌شناسی دنیای ارتباطات. به عبارت ساده‌تر، وزارت خارجه باید دست به نوآوری زده تا بتواند با عصر تکنولوژی پیشرفته همگام باشد.
* آزادی برقراری ارتباط، از اصول دیپلماسی آمریکا
دو سخنرانی "کلینتون" در رابطه با آزادی اینترنت، (اولی در زمستان سال 2010 و دومی در فوریه گذشته به هنگام ناآرامیهای مصر) عبارت "آزادی برقراری ارتباط" را به یکی از اصول دیپلماسی آمریکا تبدیل کرد. به علاوه، راهبرد بین‌المللی جدید دولت اوباما برای فضای اینترنت، که اولویت‌های سیاستگذاری این کشور در رابطه با موضوعات اینترنتی را بیان میدارد نیز دیپلماسی این کشور را تقویت کرده است. "کلینتون" دیپلماسی اینترنتی را یک ضرورت جدید سیاست خارجی خوانده و وزارت خارجه را طلایه‌دار آن میداند.
* تغییر رابطه میان فرمانروایان و فرمانبران در نتیجه پیشرفت فناوری ارتباطات
"جودیت ای مک‌هیل" که از بهار 2009 تا ژوئیه 2011 معاون دیپلماسی عمومی و امور عمومی بود، در میزگردی در بیست و یکم ژوئن در شورای روابط خارجی چنین بیان میدارد، "امروز ما در روزگار تردید و عدم قطعیت به سر میبریم، روزگاری که نه تنها اندیشیدن به شیوه‌های کاملا نوین را امکان‌پذیر کرده، بلکه بر نیاز به آن نیز تاکید میکند." "مک‌هیل" در سخنان خود بر تصویر یک هرم وارونه تمرکز میکند که در مقاله‌ای با عنوان "10 روش برای شوت زدن به دهه جدید" به قلم "بونو" خواننده گروه "یو تو" در شماره ژانویه 2010 روزنامه نیویورک‌تایمز چاپ شده بود. این تصویر نشان میدهد که چگونه پیشرفت‌های اخیر فناوری ارتباطات، رابطه میان فرمانروایان و فرمانبران را تغییر داده است. وی حوادث مصر و جهان عرب را نمونه‌ای بسیار بارز در این رابطه میداند.
"مک هیل" در مورد تصویر هرم وارونه شده‌ای توضیح داد که از قسمت "یادداشت سردبیر" (ستون op-ed) شماره ژانویه 2010 مجله نیویورک تایمز، به دست میآمد و در آن "بونو" خواننده گروه "U2" در مورد "ده ایده برای دگرگون کردن دهه جدید" سخن گفته بود. این تصویر به بیان نحوه دگرگون شدن رابطه میان حاکمان و ملت‌ها در نتیجه پیشرفت‌های اخیر در عرصه فناوری ارتباطات، پرداخته بود. "مک هیل" عنوان کرد که حوادث مصر و جهان عرب، باعث شد این استعاره، کاملا نمود پیدا کند.
* برنامه اتحاد تلفنی برای مادران، بخشی از ایده کشورداری قرن بیست و یکم
"هیلاری کلینتون" وزیر امور خارجه آمریکا، بخشی از ایده "کشورداری در قرن بیست و یکم" را برنامه "اتحاد تلفنی برای کمک به مادران" میخواند که با هدف برای تغییر در رویکرد خدمات خارجی آمریکا ارائه میشود؛ این برنامه در پی آن است تا با استفاده از شبکه تلفن همراه، اطلاعات اساسی مربوط به بهداشت را در اختیار زنان آسیب‌پذیر در دنیا قرار دهد.
* ضرورت ارتباط هرچه بیشتر با افراد در دنیای کنونی
"مک‌هیل" بیان میدارد که "در دنیایی که قدرت و نفوذ متعلق به اکثریت است، باید بتوان با افراد بیشتر و در مکان‌های بیشتر ارتباط برقرار کرد. در واقع، جوهر دیپلماسی عمومی در عصر اینترنت، همین است". به گفته وی درست است که در گذشته مخاطبین فعالان حوزه دیپلماسی عمومی به آنها مراجعه میکردند (یا دیپلمات‌ها شخصا به حضور آنها میرفتند)، اما امروزه دیگر چنین نیست. در دنیای ارتباطات امروز، "وزارت خارجه باید با مجموعه‌ای از فعالان باهوش و هدفمند در سطح جهانی تعامل کند؛ فعالانی که هر یک ابزارهای زیاد و موثری برای اشاعه پیغام‌هایشان دارند." به عقیده وی تنها راه حل، پیوستن به این مکالمات و حضور در اجتماعات افراد، چه در فضای مجازی چه در دنیای واقعی، است. "ما باید به هر شکل ممکن و در هر ساعت، در جاهایی که آنها حضور دارند، حضور داشته باشیم".
* حضور بسیار جدی وزارت خارجه آمریکا در دنیای مجازی
وزارت خارجه آمریکا به رهبری "کلینتون"، حضور خود در دنیای مجازی را به جد افزایش داده است. با نگاه به وب‌سایت بازسازی شده وزارت خارجه میتوان لینک فیس‌بوک و توییتر را دید؛ ضمن اینکه عکس‌های فلیکر، ویدیوهای یوتیوب، نوشته‌های دیپنوت و آراس‌اس نیز قابل مشاهده است. وزارت خارجه در تلاش است تا بتواند فناوری را در زوایای مختلف فعالیت‌های خود بگنجاند، تفکر دیپلماسی عمومی را احیا کند و اهداف جدیدی همچون تبادلات آموزشی اتخاذ کند.
* شرکت زنان خارجی در برنامه‌های آموزش فناوری
به عنوان مثال، ماه گذشته 37 زن از کشورهای الجزایر، مصر، لبنان، مراکش و سرزمین‌های فلسطینی، جهت شرکت در یک دوره تعامل آموزشی با همتایان آمریکاییشان، که در 24 شرکت تکنولوژی آمریکایی برگزار میشد، شرکت کنند. این دوره بخشی از برنامه "زنان تکنیکی" است که برنامه‌ای است دولتی برای استفاده از قدرت فناوری و تبادلات بین‌المللی برای توانمند کردن زنان و دختران در دنیا.
* نمونه‌هایی از خدمات دیجیتالی وزارت خارجه
"کلینتون" در ناهار اختتامیه این برنامه به برخی دیگر از پروژه‌هایی اشاره کرد که در آنها فناوری نقشی اصلی ایفا میکرد. وی گفت، "ما در بسیاری از نقاط دنیا با کشاورزانی ارتباط داریم که از تلفن همراه برای آگاهی یافتن از بهترین قیمت محصولات خود استفاده میکنند". وی میافزاید، ما از متخصصین امور بهداشتی استفاده میکنیم تا زنان باردار و زنانی که به تازگی مادر شده‌اند، بتوانند با استفاده از پیام کوتاه، توصیه‌های مناسبی در خصوص نحوه مراقبت از کودکانشان دریافت کنند. امروز دانشجویان میتوانند با استفاده از تلفن خود زبان انگلیسی را بیاموزند. همچنین جامعه مدنی میتواند با استفاده از اینترنت، پرده از فساد بردارد و به نحو بهتری از اصلاحات سیاسی و اقتصادی حمایت کند."
* استفاده از فناوری، راه گشودن درهای بسته قرن بیست و یکم
"کلینتون" میافزاید، کار ما در وزارت خارجه، کشورداری قرن بیست و یکم نام دارد، یعنی استفاده از فناوری برای گشودن درهایی که در غیر این صورت بسته خواهند ماند. "نمونه‌های گشایش درهای قرن بیست و یکم بسیار فراوانند. در برنامه دانشجویان خارجی مجازی، دانشجویان در حقیقت" دانشجویان اینترنتی "وزارت خارجه میشوند، و در خانه‌های خود در هر کجای دنیا آموزش میبینند. از طریق برنامه سفر به خارج، یعنی برنامه جدید مسافر هوشمند آیفون - که با آیپاد و آیپد هم سازگار است، میتوان به اطلاعات مختلف راجع به کشورها، هشدارهای مسافرتی، نقشه‌ها، آدرس سفارتخانههای آمریکا و اطلاعات دیگر دست پیدا کرد."
* گردهمایی فعالان جوان در عرصه فناوری در کنفرانس دانشگاه جرج واشنگتن
نسخه جدید "تکنولوژی در کشور" - که نوآوران عرصه فناوری را به علاقه‌مندان عرصه دیپلماسی و توسعه ارتباط میدهند تا به بهبود آموزش، سلامتی و رفاه مردم جهان کمک کنند- نشان میدهد که چگونه "سرگرمیهای جدی" میتواند منجر به تغییرات اجتماعی گردد. در کنفرانسی که در دانشگاه جورج واشنگتن در این زمینه برگزار شد، فعالان جوان در زمینه‌های مختلف رسانه از جمله بازیهای تلفنی، "اپلیکیشن فور گود"، "ال‌ا‌ل اپلیکیشن"، آموزش‌های اینترنتی دیپلماسی و امور مدنی، و ساخت نرم‌افزارهای بازی گرد هم آمدند.
* فناوری دیجیتالی تیغی دولبه است
با این حال، این انفجار فناوریهای دیجیتال، تیغی دولبه است، و تلاش برای استفاده از قدرت آن ممکن است آثار و جوانب نامعلومی داشته باشد. دولت آمریکا، در ورای این چهره دیپلماسی عمومی، تلاش میکند تا با استفاده از فناوری شبکه، از سانسورها طفره برود و "قدرت بلامنازع" خود در فضای اینترنت را همچنان حفظ کند.
* تلاش آمریکا برای تضعیف دولت‌های سلطه‌جو با استفاده از "اینترنت در سایه" و "تلفن همراه"
نیویورک‌تایمز در مقاله‌ای با عنوان "آمریکا تامین کننده هزینه عبور از فیلترها در کشورهای خارج" از تلاش گسترده دولت آمریکا برای استفاده از اینترنت در سایه و سیستم تلفن همراه در جهت تضعیف کشورهای خودکامه خبر داد. "جیمز گلانز" و "جان مارکُف" مینویسند، "به عنوان مثال، وزارت خارجه، شبکه‌های وایرلس مخفیای را ایجاد میکند تا فعالان بتوانند، در کشورهایی مثل ایران، سوریه و لیبی، دور از دسترس دولت‌ها به ارتباط بپردازند". آنها میگویند 2 میلیون دلار صرف ساخت یک "چمدان" به ظاهر بیضرر شده است که با استفاده از آن میتوان به سرعت به اینترنت وایرلس با منطقه تحت پوشش وسیع دست یافت.
* تلاش آمریکا برای تاسیس یک شبکه تلفن همراه مستقل در افغانستان
این گزارشگران همچنین خبر از یک برنامه 50 میلیون دلاری در کشور آمریکا و پنتاگون میدهند که قصد دارد یک شبکه مستقل تلفن همراه را در افغانستان برای مبارزه با طالبان به راه اندازد- آنها بیان میکنند که این اقدام پس از سقوط "حسنی مبارک"، رئیس جمهور مصر، شدت یافته است.
* تلاش دولت اوباما برای تقویت دموکراسی و حمایت از آزادی بیان
"گلانز" و "مارکف" مینویسند، "این اقدامات دولت اوباما، به نوعی، نحله جدیدی از تلاش دیرپا و دیپلماتیک آمریکا برای دفاع از آزادی بیان و گسترش دموکراسی است. اکنون سالهاست که آمریکا، از طریق رادیو صدای آمریکا و دیگر رسانه‌ها سعی کرده تا اخبار رادیویی را به کشورهای مستبد مخابره کند. اخیرا واشنگتن به حمایت از توسعه نرم‌افزاری پرداخته که هویت کاربران را در کشورهایی مثل چین پنهان نگه میدارد؛ همچنین واشنگتن به شهروندانی که قصد دارند بدون شناسایی، اطلاعاتی را از طریق اینترنت دولتی مخابره کنند، آموزش‌هایی میدهد. اما جدیدترین تلاش دولت آمریکا، ایجاد شیوه‌های ارتباطی کاملا جدا و مستقل است؛ امریکا در راستای این هدف، عده زیادی دیپلمات، طراحان نظامی، برنامه‌نویس‌ها و مخالفین جوان را از حداقل دوازده کشور جهان گردهم آورده است، که بسیاری از آنها این اقدام را بیپرواتر، هوشمندانه‌تر و البته مطمئن‌تر میدانند. "
* چهره جدید و بشاش دیپلماسی عمومی در تلاش جدید آمریکا برای حمایت از دموکراسی
در این تلاش مطمئن‌تر و جدید، از دیپلماسی عمومی نیز چهره بشاش‌تری نشان میدهد؛ چنین تلاشی، حاصل تکامل یافتن تلاش‌های سنتی ترویج دموکراسی (مانند ارسال امواج کوتاه رادیویی در زمان گذشته) و رسیدن آنها به مرحله‌ای است که امروزه میتوان در مورد نحوه کمک به ملت‌های محروم هائیتی، از طریق نرم‌افزارهای مالی گوشیهای همراه در محیط اینترنت به گفتگو نشست. هیات کارفرمایان پخش، که مسئولیت رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی و صدای آمریکا را به عهده دارد، هنوز هم فعال است و به دنبال زمینه‌های جدید فعالیت در کشورهایی چون قرقیزستان و ایران است. اما حتی این هیات هم به دنبال شیوه‌های نوین ارتباط است تا در فضایی آکنده از رسانه ها به رقابت بپردازد.
* "مک‌هیل" عامل تعریف مجدد دیپلماسی عمومی و بسط سیاست خارجی آمریکا
مقاماتی همچون "مک‌هیل"، معاون دیپلماسی عمومی هنوز هم به شیوه سنتی مرتبا به ملاقات با مخاطبان بین‌المللی میروند، در حالیکه شبکه جهانی اینترنت دنیای دیپلماسی را بسیار گسترده کرده است. به همین دلیل است که "مک‌هیل" را نه تنها عامل تعریف مجدد دیپلماسی عمومی، بلکه عامل بسط و توسعه سیاست خارجی امریکا میدانند.
* تلاش برای پیوند دادن دیپلماسی عمومی و سیاستگذاری با یکدیگر
"مک‌هیل" در سخنرانی خود در شورای روابط خارجی بیان میدارد که، "روزگاری سیاستگذاری و دیپلماسی عمومی کاملا جدای از یکدیگر بودند و در دستگاه سیاست خارجی کشور، به هیچ وجه رشته‌های یکسانی تلقی نمیشدند؛ در آن زمان سازمان و ساختار کشور نیز بر همین اساس طراحی میشد". روند پیوند دادن این دو رشته با یکدیگر با انحلال آژانس اطلاعات آمریکا، توسط "کلینتون" (در سال 1991) شروع شد؛ در دولت کنونی نیز روند ادغام جانشین آن در وزارت خارجه، با شدت هر چه بیشتر صورت میگیرد.
* ایجاد هفت معاونت در زمینه دیپلماسی عمومی در وزارت خارجه آمریکا
یکی از تغییرات ساختاری در این راستا، ایجاد هفت معاونت ساختاری در زمینه دیپلماسی عمومی بوده است، که شش مورد از آنها در ادارات منطقه‌ای و یک مورد هم در زمینه امور عمومی برای تعامل با رسانه‌های بین‌المللی به فعالیت میپردازند. "مک‌هیل" دلیل این تغییر را، "استفاده از بالاترین سطوح دیپلماسی عمومی در وزارت خارجه، در سیاست‌گذاریها و برای آگاهی بخشیدن به سیاست‌گذاران" بیان میدارد.
* وزارت خارجه، هدایت‌کننده این فعالیت‌های تکنولوژیکی
وزارت خارجه ـ مانند کل دولت آمریکا ـ همچنان این عرصه تکنولوژیکی جدید را هدایت میکند و همواره در حال تغییر و تکمیل رویکرد خود است. به عنوان مثال، در اطلاعیه‌ای که در ژانویه سال جاری در وب‌سایت "اداره برنامه‌های اطلاع‌رسانی بین‌المللی" گذاشته شده بود، مجموعه تغییراتی که مبتنی که یک دوره سه ماهه بازبینی هستند، شرح داده شده‌اند.
* تعطیلی وب‌سایت America.gov، یک نمونه از این تغییرات
یکی از این تغییرات خداحافظی با وب‌سایت America.gov بود؛ این وب‌سایت که هدفش ترویج دموکراسی بود، در سال 2008 با هدف چاپ مقالات و پیامهای چندرسانه‌ای در زمینه موضوعات فرهنگی و سیاسی، راه‌اندازی شده بود. از بیست و یکم مارس، اطلاعات این وب‌سایت بایگانی شده و دیگر به روز نمیشود.
* تلاش برای مشارکت هر چه بیشتر در جوامع مخاطب، علت تعطیلی این وب‌سایت
"داون مک‌کال"، مسئول هماهنگیهای برنامه اطلاع‌رسانی بین‌المللی، در مصاحبه با سایت "واشنگتن دیپلمات"، تعطیلی وب‌سایت America.gov را حاصل گذار از " خود تولیدی" محصولات ـ اعم از وب‌سایت‌های "غیرپویا" ـ به سمت مشارکت فعال در اجتماعاتی که دولت قصد دستیابی به آنها را دارد، می داند؛ یعنی به جای اینکه فرض کنیم آنها به وب‌سایت America.gov مراجعه خواهند کرد، مستقیما خود ما از طریق اینترنت به سراغ آنها برویم.
* پایبندی اداره اطلاعات بین‌المللی به تعهدات خود برای یافتن مخاطب
"در حال حاضر، منابع برنامه اطلاع‌رسانی بین‌المللی، که 280 کارمند در واشنگتن و دیگر نقاط جهان دارد، صرف تامین محتوی و حمایت از 450 وب‌سایت سفارتخانههای آمریکا در جهان میشود. مطابق اخبار منتشر شده، استفاده زیاد برنامه اطلاع‌رسانی بین‌المللی از کانال‌های مجهز به اینترنت، نشانگر آن است که این اداره به تعهد خود مبنی بر تغییر راهبرد از یک وب‌سایت ایستا و ساکن و تلاش برای پیش‌دستی جهت پیدا کردن مخاطبین در وب‌سایت‌ها و مکان‌هایی که آنها در زبان خودشان به آن سر میزدند، پایبند بوده است."
* حضور و مشارکت مستقیم، زیربنای برنامه اطلاعات بین‌المللی
"مک‌کال"، رفتن به سراغ مردم تا حد ممکن را، بخشی از یک گفتمان هوشمند دوجانبه می داند. وی بیان میدارد که،"بنای برنامه اطلاع‌رسانی بین‌المللی، حضور و مشارکت و مذاکره است؛ این برنامه برای آموزش به خارجیان است،کاری که ما نمیکردیم؛ ما به سراغ مخاطبین نمیرفتیم؛ ما تنها به رسانه‌های ساخت خودمان متوسل میشدیم، که وب‌سایت‌ها یکی از آنها بود". "مک کال" میگوید، "زمانی که به اینجا آمدم تصور میکردم در اینجا کاری ندارد خیلی چیزها را خودمان تولید کنیم یا با مجموعه‌ای از مقالات تولیدی یا فیلم‌های خودساخته مواجه شویم؛ اما من احساس میکنم باید تهاجمیتر عمل کنیم؛ باید قدم به دنیای بیرون گذاشته و جایی برای مطالبی که نوشته‌ایم ـ با هر موضوعی که هست، فرقی نمیکند ـ پیدا کنیم؛ یا باید حول آن موضوع خاص، به گفتگو بپردازیم.
* یک مقام ارشد: وب‌سایت America.gov میان ما و مخاطبین فاصله انداخته بود
یک مقام ارشد دولت که نمیخواست نامش فاش شود، تصمیم تعطیلی این وب‌سایت را تصمیمی شایسته میداند، چرا که به عقیده وی این وب‌سایت به نحوی تصنعی یک مفهوم "ما" و "آنها" ایجاد کرده بود.
* تغییر محتوای مطالبی که ارائه میشود
در شیوه جدید مشارکت، محتوایی که ارائه میشود نیز تغییر کرده است. "دانکن مک‌اینس"، معاون ارشد مسئول هماهنگی برنامه اطلاع‌رسانی بین‌المللی، در یکی از "پست‌های" وبلاگ "هیلیکون ولی" (وبلاگی مربوط به روزنامه "هیل") در تاریخ 24 آوریل، که تنها وبلاگی بود که تعطیلی سایت America.gov را تحت پوشش رسانه‌ای قرار داده بود و با جستجوی گوگل به نمایش درمیآمد، "دانکن مک اینس"، معاون اول هماهنگ کننده هیئت اطلاع‌رسانی بین المللی گفت که این هیئت در حال حاضر دارد به مردم آموزش میدهد که "مقاله‌های کوتاه‌تری بنویسند". وی در گفتگو با روزنامه "هیل" [خطاب به مردم] گفته بود: " کوتاه نویسی! اطلاعات را خورد کنید. وقتی که ما مقاله‌ای تولید میکنیم، آن را به مقاله‌ای متشکل از 200 کلمه تبدیل میکنیم، تا بتوانیم از آن روی صفحه فیس‌بوک استفاده کرده و یا آنها را در قالب سه یا چهار مطلب توئیتر و یا پیام کوتاه ارسال کنیم."
* ضرورت ارائه اطلاعات مختلف به مخاطبین
"مک‌کال" به ضرورت تولید انواع گوناگون اطلاعات، اعم از مقاله‌ها و ویدئو‌های کوتاه‌تر جهت استفاده در پایگاه‌های رسانه اجتماعی نیز اشاره کرد. وی میگوید، "روشن است که ما در دنیای رسانه‌های الکترونیک و اجتماعی، نوشته‌هایی بسیار طولانی مینوشتیم...که هیچ یک به قدر کافی ویژگی کوتاه و مختصر بودن را نداشتند".
* ضرورت مراجعه به اجتماعات مردم و مکالمه با آنها
وی میافزاید، "و ما در ستون‌های خود، دسترسی به رسانه‌های اجتماعی روز، به زبان‌های خارجی، را نیز ممکن میکنیم، تا کاربران بتوانند از توییتر، فیس‌بوک، و لینک اطلاعات مفصل‌تر استفاده کنند. پس تنها کافی است به محیطی که در آن فعالیت دارید بنگرید، و ببینید مردم به کجاها مراجعه میکنند، چه نوع مکالماتی دارند و اطلاعات خود را در کجا جستجو میکنند".
* به چالش کشیدن سودمندی اینترنت در پیشبرد دموکراسی در خارج
حتی در حالیکه متخصصین برنامه اطلاعات بین‌المللی و دیپلماسی عمومی وزارت خارجه تلاش میکنند تا راهبردی پیشرفته برای فعالیت و مشارکت رسانه‌های اجتماعی بیندیشند، برخی این ایده که اینترنت میتواند ابزاری مناسب و سودمند در روابط خارجی یا، به نحو مشخص‌تری، پیشبرد دموکراسی در خارج باشد، را زیر سوال میبرند.
* یکی از منتقدین کسب درآمد را هدف اصلی شبکه‌های اینترنتی میداند
"ایوگنی موروزف" در کتاب سال 2010 خود با عنوان "توهم اینترنت: نیمه تاریک آزادی اینترنت" یکی از تندترین نقدها را پیرامون این ایده که" مشکلی نیست که شبکه‌های اجتماعی نتوانند آن را حل کنند"، ابراز میدارد. وی مینویسد، "مقالات و کتاب‌هایی که راجع به انقلاب توییتر نوشته میشود را نمیتوان موفقیت بشریت دانست، بلکه در حقیقت این را باید پیروزی و موفقیت بخش بازاریابی توییتر دانست. در حقیقت، نابغه‌های بازاریابی "سیلیکون"، شاید نفع بسیار زیادی در گمراه کردن مردم در رابطه با شباهت‌های میان دوران جنگ سرد امروز، داشته باشند: صدای آمریکا و رادیو اروپای آزاد هنوز هم از خوش‌نیتی سیاست‌گذاران بهره میبرند و اینکه فیس‌بوک و توییتر معادل دیجیتال آنها محسوب شود، به شهرت آنها صدمه‌ای نمیزند."
* به اعتقاد موروزوف، وزارت خارجه باید موفقیت فناوریهای خود را ثابت کند
وی در مقیاسی گسترده‌تر، در مقاله‌ای در "فارن پالیسی"، به رد مقوله‌ای میپردازد که به قول خودش آن را "برنامه آزادی اینترنت" مینامد؛ "یعنی این ایده که تکنولوژی میتواند در زمینه‌هایی که تلاش‌های غیر اینترنتی شکست خورده‌اند، موفقیت داشته باشد". استدلال وی این است که وزارت خارجه باید برای هر تبلیغ و سرتیتر مثبت خود بتواند به طور عینی موفق بودن راهبردهای فناوری محورش را نشان دهد؛ او همچنین ذکر میکند که "علاقه‌اش به فناوری از درکی که نسبت به آن دارد، فراتر رفته است".
* عدم موفقیت برنامه‌هایی که برای ایران و مکزیک طراحی شده بود
وی در ادامه به بررسی دو برنامه میپردازد، برنامه "هیاستک"، برنامه‌ای که ضمن حفظ هویت افراد، سانسورها و فیلتر را رد میکند و در اختیار مخالفین ایرانی قرار گرفته است؛ و یک خط برای فرستادن پیامهای کوتاه ناشناس، که مکزیکیها میتوانند از طریق آن خبرهای مربوط به محموله‌های قاچاق را بدهند؛ به گفته "موروزف" هیچ یک از این برنامه‌ها نتوانستند پوشیده ماندن هویت افراد را تضمین کنند، و حتی کاربران را بیش از پیش در معرض شناسایی قرار میدادند.
* بزرگ‌ترین اشتباه دولت، استفاده از "سیلیکون ولی" به عنوان ابزاری برای تبلیغات
اما به عقیده "موروزف"، بزرگ‌ترین اشتباه دولت این است که "سیلیکون ولی" را همچون ابزار پروپاگاندا (تبلیغات) واشنگتن نشان میدهد. وی مینویسد، "کلینتون" از همان ابتدا با صحبت در مورد پیشبرد آزادی اینترنت، نخستین قاعده در این زمینه یعنی عدم صحبت از پیشبرد آزادی اینترنت را نقض کرد. تلاش‌های اینترنتی وزارت خارجه برای دموکراتیزه‌کردن نیز طعمه همان مشکلاتی شده است که گریبان‌گیر برنامه آزادی بوش شده بود. دیپلمات‌های دیجیتال "کلینتون" با هم‌تراز کردن خود با شرکت‌ها و سازمان‌های اینترنتی در حقیقت دشمنان خود را بر آن داشته‌اند تا آزادی اینترنت را اسب تروای دیگر برای امپریالیسم آمریکایی تلقی کنند." در واقع در کشورهایی مانند ایران و چین که از جریان آزادانه اطلاعات جلوگیری میکنند، در مورد اهداف شرکت‌هایی مانند گوگل، فیس‌بوک و توئیتر ـ که هدف نهایی آنها کسب سود است، نه ترویج دموکراسی ـ اتفاق نظر وجود ندارد.
* عدم موفقیت وزارت خارجه در استفاده از توییتر
به علاوه، تنها به این دلیل که در دنیای امروز، ارتباطات متقابل، گسترده‌تر شده است ضرورتا نمیتوان گفت که دنیای امروز پیچیدگیهای کمتری دارد. "کلی شیرکی"، متخصص مشهور رسانه‌های اجتماعی، در مصاحبه‌ای با رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی به انتقاد از ایده استفاده موثر وزارت خارجه از توئیتر میتواند با موفقیت از توییتر استفاده کند، که در آن ستون‌ها بیشتر از 140 حرف نمیتواند باشد؛ وی این انتقاد را به دلیل تضادی مطرح میکند که میان ارتباطات آشکاری که میتوان از طریق این رسانه داشت و ماهیت ذاتا ظریف دیپلماسی عمومی وجود دارد.
* دشواری مدیریت سیاست خارجی در یک دولت دموکرات
به عقیده شیرکی، متخصص مشهور رسانه‌های اجتماعی، استفاده از رسانه در زمینه سیاست خارجی امری بسیار مشکل است. وی میگوید، "آنچه به عقیده من، در مورد استفاده وزارت خارجه از توییتر بسیار شگفت‌آور است شیوه‌ای است که متاسفانه روشن شده است که آنها واقعا نمیتوانند یک مطلب را به همه بگویند. حتی اگر وزارت خارجه بتواند به نحوی بسیار پیچیده‌تر از توییتر استفاده کند باز هم مدیریت سیاست خارجی در یک دولت دموکرات بسیار دشوار و سخت است".
* متخصصین، فناوری را منکر نتایج سیاسی میدانند
هنوز هم وزارت خارجه از 160 نام کاربری مختلف استفاده میکند تا بتواند "مکالمات خود در دنیا" را مدیریت کند. متخصصین مشهور بین‌المللی تکنولوژی اغلب هشدار میدهند که فناوریهای ارتباطی "منکر" نتایج سیاسی هستند و ممکن است همان‌گونه که برای رهبران دموکرات سود داشته باشند برای دیکتاتورها هم مفید واقع شوند، اما همچنان این تفکر باقی میماند که عدم مشارکت و فعالیت خطرات جدی در پی خواهد داشت.
* به گفته "الک راس"، توییتر، یک مامور متکامل تغییر است
"الک راس"، مشاور ارشد کلینتون در زمینه نوآوری، در مصاحبه با دیپلمات، دلایل بیشماری در پاسخ به آنهایی میآورد که کارآمدی توییتر به عنوان یک ابزار دیپلماتیک را منکر میشوند. او توییتر را یک "مامور متکامل تغییر" مینامد، چرا که، همچون دیگر شبکه‌ها، "میتواند با مطرح کردن ایده‌ها و عقاید از هر گونه که باشند، قدرت را از نهادها و کشورهای بزرگ به سمت نهادها و افراد کوچک‌تر اشاعه دهد".
* رسانه دیجیتال عامل حضور بیشتر مردم در دیپلماسی
راس میپذیرد که "توییتر چالش‌های جالبی را برای نهادهای بزرگ به بار میآورد چرا که توییتر رسانه‌ای است که در آن فوریت، تعامل، و ابتکار پیش‌دستانه، اهمیت دارد". او اما بر اهمیت این ابزار، و به طور گسترده‌تر دیپلماسی دیجیتالی، در قادر ساختن آمریکا برای تعامل با مخاطبین غیرسنتی تاکید میکند. وی میگوید، "به طور خلاصه، رسانه دیجیتال، مردم بیشتری را قادر میسازد تا در دیپلماسی شرکت جویند".
* نقش بسیار زیاد تلفن همراه، تغییردهنده ورق بازی
اما علیرغم انتقادها و سخنان بسیار پیرامون توییتر در آمریکا، "راس" به انفجار حتی بارزتر تلفن همراه و استفاده آن در کشورهای در حال توسعه اشاره کرد و آن را "تغییردهنده ورق بازی" برای مقامات فعال در زمینه خدمات خارجی خواند. در حقیقت، بنا به آمار سازمان ملل، تعداد مشترکین تلفن همراه، 5 میلیارد نفر از جمعیت 9/6 میلیارد نفری جهان است، که بنا به تخمین این سازمان در سال 2010 تقریبا نیمی از مردم ساکن در مناطق دورافتاده نیز به تلفن همراه دسترسی خواهند داشت.
* پیشرفت تلفن و رسانه اجتماعی، تنها یکی از جلوه‌های تغییر در نسل امروز است
گرچه ممکن است تاریخ نویسان در آینده، نقش تلفن همراه و رسانه‌های اجتماعی در جوامع را به چالش بکشند، با این حال آنچه مسلم است این است که این ابزار، تنها یکی از جلوه‌های تغییر گسترده در نسل‌ها هستند، نسلی که مجهز به ارتباط دیجیتال شده است که رابطه میان مردم و دولت‌ها در دنیا را وارونه میکند.
* تغییر اساسی در شیوه عملی دیپلماسی در نتیجه استفاده از فناوری ارتباطات
این فناوریها در عین حال که شیوه‌های تعامل مردم با یکدیگر را دگرگون میکنند، به نحوی اساسی رویه و شکل عملی دیپلماسی را نیز تغییر خواهند داد؛ و همان‌گونه که این ارتش عظیم ارتباطات اینترنتی به پیش میرود، دیپلمات‌ها نیز باید همگام با آن به پیش روند تا بتوانند با مردم ارتباط برقرار کنند، مردمی که هر روز به شیوه‌های ارتباطی جدید مجهز میشوند، شیوه‌هایی که در گذشته غیرممکن مینمود.
انتهای پیام/90040185/پ
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد
شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.
پر بازدید ها
پر بحث ترین ها
بیشترین اشتراک
اخبار گردشگری
تازه های کتاب
اخبار کسب و کار
