پرداخت زکات فطریه و خواندن نماز عید از جمله اعمال عبادی عید فطر است

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه فارس، یک ماه روزه‌داری و مناجات با خدای متعال فرصتی را برای انسان رقم زد تا در این دنیای مادی و دلمشغولیهای آن، بار دیگر خود و خدای خود را دریابد و با دوری جستن از گناهان و اصرار بر نیکیها صندوقچه دل خویش را از غبارها بزداید و با اتصال به منبع روشنی بخش در شب‌های قدر قضا و قدری خوب را برای خود به تصویر بکشد. در شب عید فطر که انسان به پاس یک ماه توفیق روز‌ه‌داری و عبادت سر به سجده میگذارد، به امید دریافت بزرگترین عیدی از خداوند که همان بخشش و مغفرت الهی است با این ماه خدا خداحافظی میکند، لذا شب عید فطر مانند شب‌های قدر از منزلت بسیاری برخوردار است که اعمالی برای آن ذکر شده است که به شرح ذیل است. 

* اعمال شب عید فطر

- بعد از غروب آفتاب غسل کند.

- شب عید فطر را به نماز و دعا و استغفار و سؤال از حقّ تعالى و بَيْتُوته در مسجد احیا بگیرد. 

- در عقب نماز مغرب و عشاء، نماز صبح و عقب نماز عید فطر این دعا را بخواند: «اَللّهُ اَكْبَرُ اَللّهُ اَكْبَرُ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ وَاللّهُ اَكْبَرُ اَللّهُ اَكْبَرُ وَلِلّهِ الْحَمْدُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلى ما هَدینا وَلَهُ الشُّكْرُ على ما اَوْلینا»

- چون نماز مغرب و نافله را خواند، دست‌ها را به سوى آسمان بلند کند و بگوید: «یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ یا ذَاالْجُودِ یا مُصْطَفِىَ مُحَمَّدٍ وَناصِرَهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى كُلَّ ذَنْبٍ اَحْصَيْتَهُ وَهُوَ عِنْدَكَ فى كِتابٍ مُبینٍ»
پس به سجده برود و صد مرتبه در سجده بگوید اَتُوبُ اِلَى اللّهِ پس هر حاجت که دارد از حقّ تعالى بخواهد که انشاء الله برآورده خواهد شد.

- بعد از نماز مغرب به سجده رود و بگوید: «یا ذَاالْحَوْلِ یا ذَاالطَّوْلِ یا مُصْطَفِیا مُحَمَّدا وَناصِرَهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى كُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَنَسیتُهُ اَنَا وَهُوَ عِنْدَكَ فى كِتابٍ مُبینٍ»، پس از آن صد مرتبه «اَتُوبُ اِلَى اللّهِ» بگوید.

- زیارت کند، امام حسین علیه‌السلام را که فضیلت بسیار دارد.

- ده مرتبه ذکر «یا دائم الفضل علی البریة یا باسط الیدین بالعطیة یا صاحب المواهب السنیة صل علی محمد وآله خیرالوری سجیة واغفرلنا یا ذاالعلی فی هذه العشیة» که از اعمال شب جمعه است، گفته شود.

- دو رکعت نماز بجا آورد که در رکعت اوّل بعد از «حمد»، هزار مرتبه «توحید» و در رکعت دوّم یک مرتبه بخواند و بعد از سلام سر به سجده بگذارد و صد مرتبه بگوید « اَتُوبُ اِلَى اللّهِ»،  پس از آن بگوید: «یا ذَالْمَنِّ وَالْجُودِ یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ یا مُصْطَفِىَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ وَافْعَلْ بى كَذا وَكَذا»، روایت است که حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام این دو رکعت را به این کیفیت به جا مى‌آورد، پس سر از سجده برمى‌داشت و مى‌فرمود «به حقّ آن خداوندى که جانم به دست قدرت اوست، هر که این نماز را انجام دهد، هر حاجت از خدا بطلبد، البتّه عطا کند و اگر به عدد ریگ‌هاى بیابان گناه داشته باشد، خدا بیامرزد» و در روایت دیگر به جاى هزار مرتبه توحید صد مرتبه وارد شده، منتها نماز را بعد از نماز مغرب و نافله آن باید بجا آورد و شیخ و سيّد بعد از این نماز ،این دعا را نقل کرده‌اند:
«یا اَللّهُ یا اَللّهُ یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا اَللّهُ یا رَحیمُ یا اَللّهُ یا مَلِكُ یا اَللّهُ یا قُدُّوسُ یا اَللّهُ یا سَلامُ یا اَللّهُ یا مُؤْمِنُ یا اَللّهُ یا مُهَيْمِنُ یا اَللّهُ یا عَزیزُ یا اَللّهُ یا جَبّارُ یا اَللّهُ یا مُتَكَبِّرُ یا اَللّهُ یا خالِقُ یا اَللّهُ یا بارِئُ یا اَللّهُ یا مُصَوِّرُ یا اَللّهُ یا عالِمُ یا اَللّهُ یا عَظیمُ یا اَللّهُ یا عَلیمُ یا اَللّهُ یا كَریمُ یا اَللّهُ یا حَلیمُ  یا اَللّهُ یا حَکیمُ یا اَللّهُ یا سَمیعُ یا اَللّهُ یا بَصیرُ یا اَللّهُ یا قَریبُ یا اَللّهُ یا مُجیبُ یا اَللّهُ یا جَوادُ یا اَللّهُ یا ماجِدُ یا اَللّهُ یا مَلِىُّ یا اَللّهُ یا وَفِىُّ یا اَللّهُ یا مَوْلى یا اَللّهُ یا قاضى یا اَللّهُ یا سَریعُ یا اَللّهُ یا شَدیدُ یا اَللّهُ یا رَؤُفُ یا اَللّهُ یا رَقیبُ یا اَللّهُ یا مَجیدُ یا اَللّهُ یا حَفیظُ یا اَللّهُ یا مُحیطُ یا اَللّهُ یا سَيِّدَ السّاداتِ یا اَللّهُ یا اَوَّلُ یا اَللّهُ یا اخِرُ یا اَللّهُ یا ظاهِرُ یا اَللّهُ یا باطِنُ یا اَللّهُ یا فاخِرُ یا اَللّهُ یا قاهِرُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا وَدُودُ یا اَللّهُ یا نُورُ یا اَللّهُ یا رافِعُ یا اَللّهُ یا مانِعُ یااَللّهُ یادافِعُ یااَللّهُ یا فاتِحُ یااَللّهُ یانَفّاحُ [عُ] یااَللّهُ یاجَلیلُ یااَللّهُ یا جَمیلُ یا اَللّهُ یا شَهیدُ یا اَللّهُ یا شاهِدُ یا اَللّهُ یا مُغیثُ یا اَللّهُ یا حَبیبُ یا اَللّهُ یا فاطِرُ یا اَللّهُ یا مُطَهِّرُ یا اَللّهُ یا مَلِكُ یا اَللّهُ یا مُقْتَدِرُ یا اَللّهُ یا قابِضُ یا اَللّهُ یا باسِطُ یا اَللّهُ یا مِحیى یا اَللّهُ یا مُمیتُ یا اَللّهُ یا باعِثُ یا اَللّهُ یا وارِثُ یا اَللّهُ یا مُعطى یا اَللّهُ یا مُفْضِلُ یا اَللّهُ یا مُنْعِمُ یا اَللّهُ یا حَقُّ یا اَللّهُ یا مُبینُ یا اَللّهُ یا طَيِّبُ یا اَللّهُ یا مُحْسِنُ یا اَللّهُ یا مُجْمِلُ یا اَللّهُ یا مُبْدِئُ یا اَللّهُ یا مُعیدُ یا اَللّهُ یا بارِئُ یا اَللّهُ یا بَدیعُ یا اَللّهُ یا هادى یا اَللّهُ یا کافى یا اَللّهُ یا شافى یا اَللّهُ یا عَلِىُّ یا اَللّهُ یا عَظیمُ یا اَللّهُ یا حَنّانُ یا اَللّهُ یا مَنّانُ یا اَللّهُ یا ذَاالْطَّوْلِ یا اَللّهُ یا مُتَعالى یا اَللّهُ یا عَدْلُ یا اَللّهُ یا ذَاالْمَعارِجِ یا اَللّهُ یا صادِقُ یا اَللّهُ یا صَدُوقُ یا اَللّهُ یا دَيّانُ یا اَللّهُ یا باقى یا اَللّهُ یا واقى یا اَللّهُ یا ذَاالْجَلالِ یا اَللّهُ یا ذَاالاِْكْرامِ یا اَللّهُ یا مَحْمُودُ یا اَللّهُ یا مَعْبُودُ یا اَللّهُ یا صانِعُ یا اَللّهُ یا مُعینُ یا اَللّهُ یا مُكَوِّنُ یا اَللّهُ یا فَعّالُ یا اَللّهُ یا لَطیفُ یا اَللّهُ یاغَفُورُ یااَللّهُ یا شَكُورُ یااَللّهُ یا نُورُ یااَللّهُ یا قَدیرُ [یمُ] یااَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یااَللّهُ یا رَبّاهُ یااَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ یا رَبّاهُ یااَللّهُ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَتَمُنَّ عَلَىَّ بِرِضاكَ وَ تَعْفُوَ عَنّى بِحِلْمِكَ وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ الطَّيِّبِ وَ مِنْ حَيْثُ اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَيْثُ لا اَحْتَسِبُ فَاِنّى عَبْدُكَ لَيْسَ لى اَحَدٌ سِواكَ وَلا اَحَدٌ اَسْئَلُهُ غَيْرُكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ ما شاَّءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ»،پس به سجده مى‌روى و مى‌گویى:
«یااَللّهُ یااَللّهُ یااَللّهُ یارَبُِّ یارَبُِّ یارَبُِّ یا مُنْزِلَ الْبَرَکاتِ بِكَ تُنْزَلُ كُلُّ حاجَةٍ اَسْئَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ فى مَخْزُونِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ وَالاْسْماَّءِ الْمَشْهُوراتِ عِنْدَكَالْمَكْتُوبَةِعَلى سُرادِقِ عَرْشِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَقْبَلَ مِنّى شَهْر رَمَضانَ وَتَكْتُبَنى مِنَ الْوافِدینَ اِلى بَيْتِكَ الْحَرامِ وَتَصْفَحَ لى عَنِ الذُّنُوبِ الْعِظامِ وَتَسْتَخْرِجَ [لى ] یا رَبِّ كُنُوزَكَ یا رَحْمنُ»
- چهارده رکعت نماز بخواند و در هر رکعتى «حمد» و «آیة الکرسى» و سه مرتبه «توحید» بخواند، تا براى او به هر رکعتى ثواب عبادت چهل سال و عبادت هر که روزه گرفته و نماز خوانده در آن ماه محسوب شود. 
 
* اعمال روز عید فطر
 
- بعد از نماز صبح و نماز عید فطر آن تکبیراتى را که درشب عید ذکر شد، گفته شود.

- زکات فطره پیش از نماز عید پرداخت شود.

- انجام غسل روز عید است که زمان آن بعد از طلوع فجر تا زمان به جا آوردن نماز عید است، در هنگام غسل بگو: «اَللّهُمَّ ایمانا بِكَ وَتَصْدیقا بِكِتابِكَ وَاتِّباعُ سُنَّةِ نَبيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ» و پس ازغسل بگو «اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ كَفّارَةً لِذُنُوبى وَطَهِّرْ دینى اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّى الدَّنَسَ»

- برای اقامه نماز عید لباس نیکو پوشیده و از عطر استفاده کند.

- پیش از نماز عید، در اول روز افطار کند و بهتر آن است که به خرما یا به شیرینى باشد و شیخ مفید فرموده مستحب است، خوردن مقدار کمى از تربت‏ سیدالشهداء  علیه‌السلام که براى هر دردى شفا است.

- قبل از اینکه برای نماز از منزل خارج شود، دعایی را که از امام باقر علیه‌السلام روایت شده را بخواند: «اَللّهُمَّ مَنْ تَهَيَّاءَ فى هذَا الْيَوْمِ اَوْ تَعَبَّاءَ اَوْ اَعَدَّ وَاسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ اِلى مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ رِفْدِهِ وَنَوافِلِهِ وَفَواضِلِهِ وَعَطایاهُ فَاِنَّ اِلَيْكَ یا سَيِّدى تَهْيِئَتى وَتَعْبِئَتى وَاِعْدادى وَاسْتِعْدادى رَجاَّءَ رِفْدِكَ وَجَوائِزِكَ وَنَوافِلِكَ وَفَواضِلِكَ وَفَضاَّئِلِكَ وَعَطایاكَ وَقَدْ غَدَوْتُ اِلى عیدٍ مِنْ اَعْیادِ اُمَّةِ نَبيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِ وَعَلى الِهِ وَلَمْ اَفِدْ اِلَيْكَ الْيَوْمَ بِعَمَلٍ صالِحٍ اَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ وَلا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ اَمَّلْتُهُ وَلكِنْ اَتَيْتُكَ خاضِعاً مُقِرّاً بِذُنُوبى وَاِساَّئَتى اِلى نَفْسى فَیا عَظیمُ یا عَظیمُ یا عَظیمُ اِغْفِرْ لِىَ الْعَظیمَ مِنْ ذُنُوبى فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظامَ اِلاّ اَنْتَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ»

- اقامه نمازعید و آن دو رکعت است در رکعت اوّل حمد و سوره اءعْلى بخواند و بعد از قرائت پنج تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیرى این قنوت را بخواند: 
«اَللّهُمَّ اَهْلَ الْكِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَةِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ هذَا الْيَومِ الَّذى جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ ذُخْراً [وَشَرَفاً] وَمَزِيْداً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنى فى كُلِّ خَيْرٍ اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنى مِنْ كُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ خَيْرَ ما سَئَلَكَ مِنْهُ عِبادُكَ الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُكَ الْصّالِحُونَ» 
پس تکبیر ششم بگوید و به رکوع رود و بعد از رکوع و سجود برخیزد به رکعت دوّم و بعد از حمد سوره «شمس» را بخواند، پس چهار تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیرى آن قنوت را بخواند و چون فارغ شد، تکبیر پنجم گوید و به رکوع رود پس نماز را تمام کند و بعد از سلام تسبیح زهراء علیهاالسَلام بفرستد.

- زیارت امام حسین علیه‌السلام

- دعاى ندبه خوانده شود، سید بن طاوس فرموده که چون از دعا فارغ شود به سجده رود و بگوید: «اَعُوذُ بِكَ مِنْ نارٍ حَرُّها لا يُطْفى وَجَدیدُها لا يَبْلى وَعَطْشانُها لا يَُرْوى»، پس گونه راست را بگذارد و بگوید: «اِلهى لا تُقَلِّبْ وَجْهى فى النّارِ بَعْدَ سُجُودى وَتَعْفیرى لَكَ بِغَيْرِ مَنٍّ مِنّى عَلَيْكَ بَلْ لَكَ الْمَنُّ عَلَىَّ»، سپس گونه چپ را بگذارد و بگوید: «اِرْحَمْ مَنْ اَساَّءَ وَاقْتَرَفَ وَاسْتَکانَ وَاعْتَرَفَ»، بعد از آن بحالت سجده برگردد و بگوید «اِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَاَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ یا كَریمُ » و در انتها ذکر «اَلْعَفْوَ الْعَفْوَ» را صد مرتبه بگوید.
انتهای پیام/و