استقلال در خانه‌های مجردی ناشی از خلاء عاطفی است

افسانه نیکراد روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبری فارس «توانا» اظهار داشت: در جامعه اسلامی همچنین در سنت‌های حاکم بر کشورمان ایران، خانواده نخستین نهاد همواری است که با پدر و پدر بزرگ و مادر و مادر بزرگ و فرزندان معنا پیدا می‌کند.

وی افزود: متأسفانه در حال حاضر با توجه به رشد فن‌آوری اطلاعات و نفوذ فرهنگ‌های بیگانه از طریق رسانه‌ها، نهاد خانواده‌ دچار تزلزل شده و فرهنگ‌هایی از جمله خانه‌های مجردی در میان جوانان مفهوم استقلال را پیدا کرده است.

این روانشناس با بیان اینکه در فرهنگ اسلامی و در جامعه سنتی ایران، فرزند دختر و پسر تا قبل از ازدواج مورد حمایت و محبت خانواده قرار می‌گیرند، بیان داشت: هم‌اکنون نفوذ خرده‌ فرهنگ‌های غرب به ایران موجب شده است تا برخی از جوانان با جدایی از خانواده به زندگی مجردی تن دهند و متأسفانه به لحاظ اینکه این افراد بافت ذهن صحیحی ندارند، در معرض آسیب‌های متعدد قرار می‌گیرند.

نیکراد گفت: جوانانی که با اختیار کردن خانه‌ای برای خود تفکر استقلال طلبی خود را دنبال می‌کنند، ترجیح می‌دهند با دوستان خود زندگی کنند و به لحاظ اینکه خود را از کنترل خانواده جدا می‌بینند احتمال هر گونه انحراف برای آنها به وجود می‌آید و با خطراتی از جمله اعتیاد و بیماری‌های روحی و جسمی که زائیده روابط نامشروع است، مواجه می‌شوند.

کمرنگ‌شدن خوابگاه در دانشگاه‌ها به رواج خانه‌های مجردی دامن می‌زند

وی با بیان اینکه خانه‌های مجردی در بین دانشجویان نیز فراگیر شده است، اظهار داشت: پیش از این وجود خوابگاه برای دانشجویان ملموس‌تر بود اما در حال حاضر به دلایلی از جمله کمبود بودجه شاهد کم‌رنگ شدن خوابگاه‌ها در دانشگاه‌ها هستیم بنابراین دانشجویان از نظارت مسئولان دانشگاه نیز خارج شده و برای خود خانه‌ای مستقل اختیار می‌کنند.

نیکراد با اشاره به نگاه رفتارشناسان و روانشناسان بر زندگی مجردی اضافه کرد: افرادی که تمایل به زندگی مستقل در قالب خانه‌های مجردی دارند از یک خلاء عاطفی رنج می‌برند که خود منجر به پرخاشگری، افسردگی، اضطراب و عدم تصمیم‌گیری در آنها می‌شود و به لحاظ اینکه این افراد با جدایی از خانواده ادعایی را مطرح کرده‌اند، دیگر روی برگشت به خانه را ندارند و به نوعی خود را طرد شده از کانون خانواده احساس می‌کنند.

این روانشناس تصریح کرد: برخی از خانواده‌ها سنت‌شکنی را یک پدیده نابخشودنی می‌پندارند و اگر فرزندشان خانه را ترک کند دیگر حق برگشت به او را نمی‌دهند که این مسئله موجب افزایش اضطراب و افسردگی در آنها می‌شود و اگر به اعتیاد و انحرافات دیگر گرفتار شده باشند از جامعه نیز طرد می‌شوند.

وی با بیان اینکه تجردگرایان تنها می‌خواهند مسئولیت خودشان را بر عهده داشته باشند، عنوان کرد: این دسته از افراد تمایلی به تشکیل یک زندگی مشترک ندارند چرا که با ازدواج کردن مجبور به پذیرش مسئولیت فرد دیگری می‌شوند لذا با رواج بیشتر تجردگرایی نهاد خانواده در معرض خطر فروپاشی قرار می‌گیرد.

نیکراد گفت: جوانان برای درک یک زندگی هدفمند باید مهارت‌هایی را کسب کنند و این مسئله‌ای است که ما روانشناسان همیشه بر آن تأکید داریم اما متأسفانه نه تنها در این خصوص مهارتی به آنان آموزش داده نمی‌شود بلکه واحد اختیاری مهارت‌های زندگی که در دروس دانشجویان گنجانده شده است، در برخی از دانشگاه‌ها حذف می‌شود.

جوانان "نه" گفتن را یاد بگیرند

وی با تأکید بر این که آموزش مهارت‌های زندگی باید در مدارس اجباری شود، افزود: متأسفانه ما همیشه از مسائلی غافل هستیم که در آینده خسارت‌های زیان‌باری را بر جای می‌گذارند و بی‌توجهی به آموزش مهارت‌های زندگی از جمله موضوعاتی است که آسیب‌های اجتماعی جدی را به همراه دارد.

این روانشناس خاطر نشان کرد: برای راندن یک ماشین باید چندین ساعت تعلیم ببینیم تا با کسب گواهینامه اجازه رانندگی داشته باشیم اما برای به حرکت انداختن موتور زندگی فاقد هر گونه مهارت و گواهینامه‌ هستیم و تنها به صورت اکتسابی برخی از مهارت‌ها را فرا گرفته‌ایم بنابراین ضرورت دارد تا جوانان نه گفتن را یاد بگیرند و نسبت به آسیب‌های زنگی مجردی پیش از آنکه در چنین ورطه‌ای غوطه‌ور شوند، آگاهی پیدا کنند.
انتهای پیام/م