خبرگزاری فارس لرستان- نسرین صفربیرانوند، قبل از شیوع بیماری کرونا پرستاران در گمنامی و گرفتاری‌های ریز و درشت اما پرتلاش و دلسوزانه به ارائه مراقبت و خدمت به مردم و مددجویان مشغول بودند، کرونا اما نقش و نام پرستاران را برجسته کرد.
حران کرونا نشان داد که نقش پرستاران در مهار همه‌گیری‌های حیاتی، غیرقابل کتمان و اساسی است.
با این وجود اما آن گونه که شایسته و بایسته بود پرستاران قدر ندیدند و بر صدر ننشستند، کرونا علاوه بر برجسته کردن نقش و نام پرستاران آینه تمام نمای مشکلات و معضلات حرفه پرستاری هم بوده و هست.
پرستاران لرستانی از وضع موجود گلایه‌هایی دارند و بارها و بارها این کرایه‌ها را مطرح کرده‌اند، اما راه به جایی نبرده‌اند.
آنها معتقد هستند: قوانین و قواعد حرفه پرستاری در پیچ و خم دستورات و پاراف‌های اداری و مدیریتی معطل مانده و یا ناقص اعلام و اجرا می‌شوند.
آنها می‌گویند: بعضی از این قوانین یا بطور کلی کنار گذاشته شده و یا بصورت ناقص اجرایی می‌شوند.
مواردی همچون کمبود نیرو، نبود معاونت پرستاری، اجرا نشدن تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری تنها بخشی از مشکلات و مطالبات پرستاران است که مطرح می‌شود.
با وجود نقش مهم پرستاران در نظام سلامت اما این قشر همچنان با مشکلات و چالش‌های ریز و درشت دست و پنجه نرم می‌کنند.
نبود معاونت پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی
یکی از پرستاران خرم‌آبادی می‌گوید: کرونا نشان داد که با وجود نقش محوری پرستاران در بخش مراقبت و درمان این قشر هنوز به جایگاه واقعی خود در برنامه‌های سازمانی وزارت بهداشت دست نیافته‌اند.
ماشاالله اکبری می‌افزاید: با وجود اینکه حدود یک سوم کادر وزارت بهداشت را پرستاران تشکیل می‌دهند با این حال معاونت پرستاری این وزارتخانه یک شیر بی یال و دم و اشکم است.
وی با اشاره به اینکه معاونت پرستاری وزارت بهداشت بی رنگ و رمق و کم جان و جهش است، عنوان می‌کند: در دانشگاه‌های علوم پزشکی هنوز معاونت پرستاری وجود ندارد و در عمل و اجرا معاونت پرستاری ابتر و بی اثر شده است.
افزایش حجم کار پرستاران
این پرستار با بیان اینکه روز به روز بر حجم کار پرستاران افزوده و مسئولیت‌های خارج از شرح وظیفه بر دوش پرستاران گذاشته می‌شود، عنوان می‌کند: این موضوع خصوصا در بحث اعتباربخشی و مستند سازی پرستاران را از وظیفه اصلی خود که مراقبت و حمایت از مددجویان است دور کرده و افت کیفیت خدمات پرستاری را به دنبال دارد.
اکبری تصریح می‌کند: کرونا نشان داد که در صورت بیماری و ابتلا جنبه‌های حمایتی ضعیفی برای پرستاران وجود دارد، کارمندان سازمان‌ها و وزارتخانه‌های دیگر که خریدار خدمت پرستاران هستند بهترین و بیشترین حمایت مالی را در بحث درمان و معالجه به کارکنان خود ارائه می‌دهند.
این پرستار بیان می‌کند: پرستاران در صورت بیماری و بستری باید تمام و کمال هزینه‌های سنگین درمان را خودشان پرداخت کنند.
عدم اجرای تعرفه گذاری خدمات پرستاری
یکی دیگر از پرستاران به اجرا نشدن تعرفه گذاری خدمات پرستاری اشاره می‌کند و می‌گوید: تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری که مورد تایید و تاکید همه ارکان قانون‌گذاری و نظارت و اجرا هم است و رهبر معظم انقلاب بارها بر اجرای آن تاکید داشته‌اند معلوم نیست به چه دلیل بعد از پانزده سال هنوز اجرا نشده است.
سپهوند می‌افزاید: همچنین قانون بهره‌وری که می‌بایست از نظر مالی حامی پرستاران باشد و با شیفت کمتر درآمد بیشتر برای آنها به ارمغان بیاورد عملا در اجرا به ضد پرستاری تبدیل شده است و مجریان با تفسیر دلبخواه خود پرستاران را از مزایای آن محروم کرده‌اند.
استخدام پرستار ناچیز است
وی به کمبود نیروی پرستاری نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: با وجود کمبود نیروی پرستاری و نیز تعداد زیاد فارغ التحصیلان اما استخدام پرستاران به صورت قطره چکانی و ناچیز است، به جای استخدام پرستاران آنها را در قالب شرکت‌های پیمانکاری و بصورت شرکتی به خدمت می‌گیرند.
سپهوند ادامه می‌دهد: پرستار شرکتی وهن نقش حاکمیتی و حمایتی حرفه پرستاری است، پرستاران ایرانی و لرستانی بعنوان کارگر شرکت‌های پیمانکاری در دالان‌های دلالی و واسطه‌گری شاهد رفتارها و رویه‌های زننده و نازیبا هستند.
سپهوند‌عدم امنیت جسمی پرستاران را از دیگر مشکلات عنوان می‌کند و می‌گوید: یکی از مشکلات اصلی پرستاران خصوصا همکاران شاغل در اورژانس‌ها و اورژانس‌های پیش بیمارستانی بحث عدم امنیت جسمی است.
وی بیان می‌کند: روزی نیست که اخبار تعرض و تهاجم همراه بیماران به پرستاران را نشویم، علاوه بر آن خود مدیران و سازمان‌ها نیز مدام در حال بازخواست و تهدید امنیت روانی پرستاران هستند.
تبعیض در پرداخت‌ها
ایدون دیگر پرستار هم می‌گوید: حقوق پرستاران هنوز به متوسط حقوق سایر کارکنان که شغلشان نه سختی و مرارت‌های حرفه پرستاری را دارد و نه مصایب و مشکلات آن را نرسیده است.
وی بیان می‌کند: پرداخت‌ها در سیستم بهداشت و درمان نماد بارز بی عدالتی و تبعیض است، روز به روز تورم و گرانی افزایش پیدا می‌کند اما کارانه دریافتی پرستاران کاهش و اخیرا به صد هزار تومان در ماه هم رسیده است.
این پرستار عنوان می‌کند: تنها در سیستم تبعیض آمیز وزارت بهداشت و درمان است که صفر تا صد کار را پرستار انجام می‌دهد اما تعرفه و مزد انجام کار را به کس دیگری پرداخت می‌کنند.
او معتقد است: در ساختار معیوب و مشکلات مزمن بخش بهداشت و درمان پرستاران مسئول و جوابگوی همه مسائل و مشکلات موجود هستند اما در تصمیم گیری‌ها و برنامه‌ریزی ها شرکت داده نمی‌شوند.
انتهای پیام/
