خبرگزاری فارس استان کردستان/اسرین کنعانی، واقعه 16 آذر، اکنون پس از سپریشدن چندین دهه به حادثهای تاریخی و در عین حال زنده، مهم و تأثیرگذار در عرصه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و علمی کشور تبدیل شده است.
فراز و فرودهایی که 16 آذر تاکنون پشت سر نهاده و در هر دوره، چیزی بر آن افزوده شده است، امروز به منبعی الهامبخش در حیات دانشجویی و سنت سیاسی کشور مبدل شده است.
«روز دانشجو» اینک با پشت سرنهادن شصت و چند سال تلاش دانشجویی برای کسب حقوق و خواستههای صنفی و سیاسی، آزادیخواهی و عدالت طلبی و مبارزه علیه استبداد و استعمار کارنامه پر افتخاری دارد.
زمینهها و شرایط مساعد پس از سقوط دیکتاتوری شاه و استقرار نظام جمهوری اسلامی، آن نهال به یادگار مانده از دهه 30 را در بستر خود رشد داده و بالیدن و بالا آمدن توان دانشجویی را تسهیل کرده است؛ به گونهای که در شرایط فعلی «روز دانشجو» بر صدر مناسبتهای دانشگاهی نشسته است و قدر میبیند.
در واقع، آنچه در تمامی سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون شاهدش بودهایم، اوجگیری شعور و شور جنبش دانشجویی در 16 آذر هر سال است، به مناسبت این روز گرایشها و رویکردهای گوناگون در دانشگاه کوشیدهاند و میکوشند نقش و تاثیر جنبش و جریان دانشجویی را در حیات سیاسی و فرهنگی جامعه برجسته کنند و با تکیه بر آرمانها، خواستهها و فعالیتهای خود، صحن دانشگاه را به عرصهای برای نمود و ظهور تحرک، پویایی، نقد و گفتوگو تبدیل کنند.
همزمان با 16 آذر روز دانشجو، میزگرد بررسی وضعیت تشکلهای دانشجویی با حضور نمایندگان دو تشکل دانشجویی دانشگاه کردستان از جمله محمدرضا نوشادی مسوول بسیج دانشجویی دانشگاه کردستان و ابوالفضل سوری دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه کردستان در دفتر خبرگزاری فارس در سنندج برگزار شد البته برای این میزگرد مسلم سلیمانی دبیر انجمن اسلامی دانشگاه کردستان نیز دعوت بود اما برخلاف قولی که برای حضور در میزگرد داده بود، شرکت نکرد.
عموم دانشجویان تشکیلاتی نیستند
فارس: با توجه به اینکه قشر دانشجو یکی از قشرهای پیشرو در تمامی برهههای حساس تاریخی کشور بوده است اما امروز به اعتقاد برخی کارشناسان، دانشجویان مانند گذشتههای دور نقش پیشرو در جامعه ندارند و نمیتوانند مانند قبل نقش خود را به درستی ایفا کنند به نظر شما این دیدگاه درست است؟
نوشادی: دانشجو همیشه به عنوان یک قشر آگاه در جامعه شناخته میشود اما معمولا عموم دانشجویان تشکیلاتی نیستند بلکه اکثر آنها پیرو رسانههایی هستند که به فراخور زمانهایی که در آن قرار میگیرند شناخت کسب میکنند و به تبع این شناخت، مسیر و هدفشان را تعیین میکنند در واقع امروز رسانهها نقش محوری و زیربنایی در جامعه دارند یعنی اقتصاد را کسی در دست دارد که رسانه را خوب در اختیار میگیرد، سیاستگذار خوب کسی است که به خوبی میتواند از ظرفیت رسانه استفاده کند و ارتباط بگیرد و ...امروز اگر دانشجویان بینش و بصیرت درک حقیقت را داشته باشند میتوانند به عنوان قشری پیشرو ایفای نقش کنند.
بیتفاوتی و منفعلی در جامعه دانشجویی وجود ندارد
معتقدم که امروز هم دانشجویان ما منفعل نیستند یعنی دانشجویانی هستند که به فراخور زمانهای مختلف به مسائل واکنش نشان میدهند و نسبت به اوضاع و احوال جامعه جهتگیری و اظهارنظر میکنند در واقع امروز بیتفاوتی را در بین جامعه دانشگاهی و مخصوصا قشر دانشجو نمیبینم ولی مشکل اینجاست که بعضا تعداد زیادی از آنها به دام افراد و گروههایی با طرز تفکر متفاوتی میافتند و بعضا این افکار طوری جهتگیری میشود که در مسیر درست هدایت نمیشود لذا لازم است برنامهریزیهایی صورت بگیرد که فعالیتهای دانشجو در مسیر حق و حقیقت پیش برود که منجر به نتیجه درست شود نه مسیر غلط و اشتباه.
دغدغه امروز دانشجویان مسائل حساس و مهم کشور نیست
سوری: به نظر من امروز دانشجویان مقداری نسبت به اتفاقات و مسائلی که در جامعه رخ میدهد بیتوجه شدند و دغدغهمند نیستند، این دانشجویان نسبت به حضور و فعالیت در تشکلهای دانشجویی علاقهای نشان نمیدهند و کمتر پای کار میآیند که البته دلیلی آن هم به فضای حاکم بر دانشگاه و جامعه برمیگردد.
اگر فضا مناسب باشد دانشجویان همانند دانشجویان اوایل انقلاب نسبت به اتفاقات پیرامون خودشان، نسبت به مسائل سیاسی و کلان کشور حساس خواهند بود ولی متاسفانه الان فضا به سمتی رفته که دانشجویان بیشتر به سرگرمیها توجه میکنند، امروز دغدغه اکثر دانشجویان در دانشگاهها و خوابگاهها پیگیری و دانلود جدیدترین فیلمها و بازیهای رایانهای و مسائلی که در سطح کلان نمیتواند خیلی تاثیرگذار باشد هستند.
فضای حاکم بر دانشگاهها باعث منفعل شدن دانشجویان میشود
این فضایی که امروز بر دانشگاه و بر جامعه حاکم است باعث میشود که دانشجو منفعل شود و دنبال مسائل مهم که بر سرنوشت کشور تاثیر میگذارد نرود و از طرف دیگر تبلیغات برخی رسانهها و حتی برخی مسولین کشوری دانشجویان را منفعل و ناامید میکنند یعنی اگر دانشجویی بخواهدکاری انجام دهد یا به آن بیتوجهی میشود و یا به نتیجهای نمیرسد در واقع در سطح کلان برخی مسوولین با سیاستگذاری که کردند مانع فعالیت تشکلها میشوند و نمیگذارند تشکلها این دغدغه را در دانشجو ایجاد کنند پس در کل باید فضایی که حاکم است تغییر کند و اصلاح شود تا دانشجویان پای کار بیایند و برایشان دغدغه ایجاد شود.
فارس: رسالت تشکلهای دانشجویی بخصوص در این برهه زمانی چیست؟
نوشادی: شاید از 16 آذر 1332 تا امروز آرمانهای دانشجویان و تشکلهای دانشجویی تغییر نکرده است اما به فراخور زمان رسالتها و سبک و سیاق برنامهها و طرحهایی که میتواند دانشجویان را آنطور که باید شکلدهی کند و جامعه را به آن صورت که باید به سمت نتیجه برساند تغییر کرده است.
حضور در تشکلهای دانشجویی و کار تشکیلاتی جدای از اینکه باعث جمع شدن و تشکیلاتی کار کردن و همراه کردن دانشجویان فارغ از اینکه این تشکلها موضع حق و یا باطلی دارند میشود باعث رشد و بلوع دانشجویان نیز میشود حالا اگر این تشکل یک تشکل با مسیر درست باشد طبیعتا رسالتش در اوضاع فعلی به دانشجویان آگاهی میبخشد و دانشجو را از واقعیتها آگاه میکند که در مواقع حساس قاطعانه اظهارنظر کند البته این برای طیفی از دانشجویان که به دنبال راه حل مسائل هستند مفید خواهد بود اما در مرحله بعدی برای سطوح دیگری از دانشجویان نیاز است که جدای از آگاهی بخشیدن آنها را در کارها و بخشهایی که نیاز است همراه کنند و به آنها آموزش همراه شدن و پیش رفتن با تشکیلات داده شود و در مقاطع مختلف، در موضوعات مختلف که به فراخور زمان ایجاد میشود آنها را همراه کرد.
طبیعتا یک تشکل دانشجویی ماهیت خود را از اعضا، از آرمانها و از مسیر و خط فکری خود میگیرد و البته شاید یکی از مهمترین ارکان یک تشکل نیروهای آن تشکل است اگر نیروهای یک تشکل به اندازه کافی فعال و دغدغهمند باشند و حضورشان ارزشمند باشد طبیعتا آن تشکل یک تشکل موفق است که میتواند در سطح عالی رسالتهای خود را انجام دهد و به اهدافش برسد.
سوری: رسالت اصلی تشکلهای دانشجویی استحالهنشدن و تحریفنشدن ماهیت روز دانشجو است، در سالهای اخیر بسیاری از دانشگاهها به دلیل عبرت نگرفتن از واقعه تاریخی 16 آذر برداشتهای غلطی از آن میکنند و آن عبرتها و مبناها که باید از آن واقعه بدست آوردند را تحریف و یا بد تفسیر و برداشت میکنند که این اصلا درست نیست.
16 آذر نقطه عطفی در جنبش دانشجویی بود در واقع جنبش دانشجویی که در آن سالها اتفاق افتاد دو ویژگی با سایر جنبشها داشت اول پرسشگری و سوال منطقی و چون و چرا کردن در رابطه با هر آنچه که منافع کوتاه مدت و بلند مدت جامعه را تهدید و به خطر میانداخت و دوم آرمانخواهی، پایبندی به اصول اسلامی و ایرانی و زمانشناسی و موفعیتشناسی آن دانشجویان در آن زمان بود اما امرور شاهد آن هستیم که نه تنها برخی از این ویژگیها در جنبش دانشجویی فعلی وجود ندارد بلکه بعضا برعکس آن هم دیده میشود.
امروز فضایی ایجاد شده که اگر دانشجویی مطالبهگری کند و بخواهد به اقدامات برخی مسوولان اعتراض کنند این مدیران و مسوولان با سواستفاده از موقعیت و جایگاهی که دارند فضا را به سمت دیگری میبرند و همین باعث میشود که دانشجو مطالبهگری نکند و نتواند به وظیفه و رسالت خودش عمل کند.
فارس: فضای سیاسی حاکم بر دانشگاه کردستان را چطور ارزیابی میکنید؟ فعالیت تشکلهای دانشجویی در این فضا با چه مشکلاتی روبرو است؟
نوشادی: در مجموع وضعیت سیاسی دانشگاه بهگونهای است که خیلی محدود فضا را در اختیار دانشجویان جبهه انقلاب قرار میدهند بعضا طبق سیاستگذاریهای کلان برخی مسئولین خواسته و یا ناخواسته با همراه شدن با افرادی که با این جبهه عناد دارند به مخالفت و ایستادگی برمیخیزند.
اگر به عنوان یک ناظر بیرونی به دانشگاه نگاه کنیم متوجه میشویم فضای دانشگاه بیشتر در اختیار افرادی است که ذائقههایی کاذب برای دانشجویان میسازند که نتیجه آن میشود دانشجویانی که تمایل به برنامههایی فارغ از محتوا دارند برنامههایی که یک بنیش درست برای برخورد با مسائل جامعه به دانشجو ارائه نمیدهد.
صرف بودجه فرهنگی نظام جمهوری اسلامی برای فعالیتهای ضدفرهنگی در دانشگاهها
فضایی که در یک دانشگاه اسلامی در یک کشور اسلامی که با نظام جمهوری اسلامی اداره میشود باید به گونهای باشد که نتیجه و ماحصل آن فضا عرق دانشجویان و تمایل دانشجویان به اهداف و آرمانهای اسلام و این نظام باشد اما عملا فضایی که در دانشگاه ما و شاید در تمام دانشگاهها حاکم است کاملا در تضاد با این است یعنی بعضا از بودجه فرهنگی نظام جمهوری اسلامی صرف فعالیتهای ضدفرهنگی و ضد آرمانهای نظام میشود که مطمئنا بخشی از این اتفاقات ناشی از سیاستگذاریهای بالادستی است اما بخشی از آن هم به مسئولین امر در زیر ردهها برمیگردد.
امروز برخی مدیران از نیروهای زیردست خود که عناد و دشمنی با نظام و انقلاب دارند تاثیر میپذیرند و برنامههای آنها را پیاده میکنند در حالیکه یک مسوول اگر طبق اسلام و طبق آرمانهای این نظام بخواهد پیش برود طبیعتا از این که مسوولیتش به خطر بیفتد نخواهد ترسید و به آن اهداف که برایش مشخص شده و ماهیت حضور و وجودش در آن مسئولیت است به طور کامل عمل میکند.
فضای دانشگاه دچار یک چند دستگی عظیم است
در مجموع امروز فضای دانشگاه دچار یک چند دستگی عظیم است که دسته بزرگتر همان دستهای است که مشغول ذائقهسازیهای کاذب و سرگرم کردن دانشجویان به مسائل غیر ضروری و به سبک و سیاقی است که شاید مدنظر این نظام و این انقلاب نباشد اما این فضا باعث نمیشود که ما دست روی دست بگذاریم و کاری نکنیم بلکه همانند سالیان متمادی سرسختانه راه خود را ادامه میدهیم و برای رسیدن به اهداف و آرمانمان تلاش میکنیم فارغ از اینکه افرادی سعی کنند چه در لباس خودی و چه غیر خودی با ما دشمنی کنند.
تشکلها انتظاراتی خارج از مقررات از مسوولین دانشگاه ندارند
سوری: تشکلها انتظار اقداماتی خارج از قوانین و مقرراتی که در اسناد بالادستی برای تشکلها منظور شده از مسئولین دانشگاه ندارند اما متاسفانه مسوولین حتی به این قوانین هم عمل نمیکنند و حتی در برخی مواقع متضاد با آنها و برخلاف آنها عمل میکنند.
در واقع هر مسوولی در هر پست و جایگاهی که قرار دارد باید براساس قوانین و دستورالعملهایی که برای آن پست مشخص شده اقدام کند نه اینکه فارغ از قوانین و مقررات، عقیده و نظر شخصی خود را اعمال کند.
اداره کردن فضای بدون تنش در دانشگاهها به چه قیمتی
امروز برخی مسوولین معتقد هستند که باید طوری فضای دانشگاه را مدیریت کرد که نه سیخ بسوزد و نه کباب، در واقع میخواهند دانشگاه را در یک فضای آرام و به دور از تنش اداره کنند البته ما هم فضای آرام و به دور از تنش را قبول داریم اما به چه قیمتی؟ به قیمتی که دانشجو مطالبات برحق خود را پیگیری نکند، بله. برخی اوقات براساس مصلحت نرمش لازم است ولی چقدر نرمش؟
البته این نوع سیاستها و اقدامات دانشجویان و مخصوصا تشکلهای دانشجویی را نه تنها از راه خودشان دلسرد نمیکند بلکه محکمتر از قبل هم ادامه میدهند و از مجراهای مختلف مسائل را پیگیری میکنند.
انتهای پیام/2330/83/ی