خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی، مهدی چاپاری در یادداشتی نوشت: مصطفی چمران ساوه‌ای معروف به دکتر چمران، فیزیک‌دان، سیاستمدار، وزیر دفاع ایران در دولت مهدی بازرگان و دولت موقت شورای انقلاب از همراهان موسی صدر در تشکیل جنبش آمل، نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی، از فرماندهان ایران در جنگ ایران و عراق و بنیان‌گذار ستاد جنگ‌های نامنظم در جریان جنگ ایران و عراق بود.
چمران مردی وارسته، با عواطف عمیق انسانی بود که در برابر مصائب بشری به‌شدت منقلب می‌شد. راز و نیازهای عارفانه‌اش، در دست نوشته‌هایی که از او به‌جا مانده، حاکی از عشق و علاقه خالصانه او به خدا و اوج محبت و دوستی‌اش نسبت به همنوعانش است، چنان که دوستانش لقب «خدای عشق» را به او داده بودند. او فردی وحدت‌گرا و از گرایش به هر جریانِ من‌های اسلام به‌شدت گریزان بود.
جدای شخصیت علمی ایشان که جای هیچ بحثی نیست، این شهید عزیز به درجاتی از معنویت دست پیدا کرده بود.
شخصیت دینی او شاید ۱۵سالگی شکل گرفت آنجا که از پانزده‌سالگی در جلسات دینی، از‌جمله درس تفسیر قرآن آیت اله طالقانی در مسجد هدایت شرکت می‌کرد.
او را که به‌ظاهر در علوم دینی تحصیل نکرده بود می‌توان به‌حق عارفی واصل نامید. این را می‌شود به‌راحتی از مناجات‌هایش دریافت: «خدایا مرا به خاطر گناهانی که در طول روز با هزاران قدرت عقل توجیهشان می‌کنم ببخش!»
مقام معنوی چمران آنقدر بالا بود که امام خمینی ره در سخنرانی که به مناسبت شهادت ایشان داشتند همگان را توصیه کردند: مثل چمران بمیرید....
پایان پیام/
