به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، آیات نورانی قرآن کریم از سوی خداوند متعال (و از طریق جبرئیل به عنوان منبع وحی الهی) به پیامبر اسلام(ص) و برای هدایت، رستگاری، تفکر و ایجاد تقوا در انسان‌ها ارسال شده است که هر آیه مبارک از این کتاب آسمانی بیان‌گر قدرت، سیطره و عظمت پرودگار در جهان است.
براساس این گزارش، خبرگزاری فارس استان کرمانشاه بنا بر رسالت و تعهدی که در پرداختن به مباحث دینی و اعتقادی برای آگاهی‌رسانی بیشتر در این زمینه به افراد جامعه دارد، هر روز با انتشار صفحه‌ای نورانی از قرآن کریم در زمینه اشاعه دستورات الهی (در راستای پیشگیری از مهجوریت آیات نورانی این کتاب آسمانی و نیز ترویج فرهنگ قرآنی) تلاش و به‌وظیفه خود عمل می‌کند.
سوره مبارکه «نساء»، چهارمین سوره قرآن کریم و دارای 176 آیه است که از نظر ترتیب نزول، بعد از سوره ممتحنه قرار دارد، همچنین این سوره در مدینه و پس از هجرت نازل شد و جزو سوره‌های مدنی قرار می‌گیرد.
این سوره از نظر تعداد کلمات و حروف به عنوان طولانی‌ترین سوره پس از سوره بقره شناخته شده و به‌خاطر مباحث بسیاری از آن که به احکام زنان اشاره دارد، به نام سوره نساء خوانده می‌شود، احکام متعلق به زنان در این سوره بی‌شمار است، به این دلیل آن را سوره «نساء‌الکبری» نامیده‌اند.
*سوره مبارکه «نساء» آیات نورانی 141 الی 147:
الَّذِینَ یَتَرَبَّصُونَ بِکُمْ فَإِن کَانَ لَکُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَکُن مَّعَکُمْ وَإِن کَانَ لِلْکَافِرِینَ نَصِیبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَیْکُمْ وَنَمْنَعْکُم مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ فَاللّهُ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا ﴿141﴾
منافقان همان‌ها هستند که پیوسته انتظار می‌کشند و مراقب شما هستند؛ اگر فتح و پیروزی نصیب شما شود، می‌گویند: مگر ما با شما نبودیم؟ (پس ما نیز در افتخارات و غنایم شریک‌ایم!) «و اگر بهره‌ای نصیب کافران شود، به آنان می‌گویند: مگر ما شما را به مبارزه و عدم تسلیم در برابر مؤمنان، تشویق نمی‌کردیم؟ (پس با شما شریک خواهیم بود!)» خداوند در روز رستاخیز، میان شما داوری می‌کند؛ و خداوند هرگز کافران را بر مؤمنان تسلّطی نداده است. (141)
إِنَّ الْمُنَافِقِینَ یُخَادِعُونَ اللّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُواْ إِلَى الصَّلاَةِ قَامُواْ کُسَالَى یُرَآؤُونَ النَّاسَ وَلاَ یَذْکُرُونَ اللّهَ إِلاَّ قَلِیلًا ﴿142﴾
منافقان می‌خواهند خدا را فریب دهند؛ در حالی که او آن‌ها را فریب می‌دهد؛ و هنگامی که به نماز برمی‌خیزند، با کسالت برمی‌خیزند؛ و در برابر مردم ریا می‌کنند؛ و خدا را جز اندکی یاد نمی‌نمایند! (142)
مُّذَبْذَبِینَ بَیْنَ ذَلِکَ لاَ إِلَى هَؤُلاء وَلاَ إِلَى هَؤُلاء وَمَن یُضْلِلِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِیلًا ﴿143﴾
آن‌ها افراد بی‌هدفی هستند که نه سوی این‌ها، و نه سوی آنهایند! (نه در صف مؤمنان قرار دارند، و نه در صف کافران!) و هر که را خداوند گمراه کند، راهی برای او نخواهی یافت. (143)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَتُرِیدُونَ أَن تَجْعَلُواْ لِلّهِ عَلَیْکُمْ سُلْطَانًا مُّبِینًا ﴿144﴾
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! غیر از مؤمنان، کافران را ولّی و تکیه‌گاه خود قرار ندهید! آیا می‌خواهید (با این عمل،) دلیل آشکاری بر ضدّ خود در پیشگاه خدا قرار دهید؟! (144)
إِنَّ الْمُنَافِقِینَ فِی الدَّرْکِ الأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِیرًا ﴿145﴾
منافقان در پایین‌ترین درکات دوزخ قرار دارند؛ و هرگز یاوری برای آن‌ها نخواهی یافت! (بنابراین، از طرح دوستی با دشمنان خدا، که نشانه نفاق است، بپرهیزید!) (145)
إِلاَّ الَّذِینَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَاعْتَصَمُواْ بِاللّهِ وَأَخْلَصُواْ دِینَهُمْ لِلّهِ فَأُوْلَئِکَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ وَسَوْفَ یُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنِینَ أَجْرًا عَظِیمًا ﴿146﴾
مگر آن‌ها که توبه کنند، و جبران و اصلاح کنند، به (دامن لطف) خدا، چنگ زنند، و دین خود را برای خدا خالص کنند؛ آن‌ها با مؤمنان خواهند بود؛ و خداوند به افراد با ایمان، پاداش عظیمی خواهد داد. (146)
مَّا یَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِکُمْ إِن شَکَرْتُمْ وَآمَنتُمْ وَکَانَ اللّهُ شَاکِرًا عَلِیمًا ﴿147﴾
خدا چه نیازی به مجازات شما دارد اگر شکرگزاری کنید و ایمان آورید؟ خدا شکرگزار و آگاه است. (اعمال و نیّات شما را می‌داند، و به اعمال نیک، پاداش نیک می‌دهد.) (147)
انتهای پیام/2120/ت
