به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان به نقل از اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان، محمود پیرمرادیان فرهنگی پیشکسوت و دبیر شیمی مدارس اصفهان اظهار داشت: در سال ۱۳۲۱ در یک خانواده کشاورز متولد شدم و افتخارم این است که خانواده معتقد و مذهبی داشتم.پدرم سواد آنچنانی نداشت ولی توانست فرزندان سالم، متعهد و مفیدی به جامعه تحویل دهد.
وی درباره دوران تحصیلاتش افزود: از سال ۱۳۲۷ در دبستان نظامی نجفآباد مشغول تحصیل شدم و مدرک دیپلم را در شهر نجفآباد گرفتم بعد از مدتی به دلیل شغل پدر به تهران رفتیم و در مدارس جامع تعلیمات اسلامی تحصیل کردم.
پیشکسوت و دبیر شیمی مدارس اصفهان بیان داشت: در وقتهای آزادم معلمی همان مجامع را انجام میدادم؛ قبل از سربازی به تربیت معلم اصفهان رفتم و در سپاهدانش دوره سربازیام را در آنجا گذراندم و بعد از آن در تربیت معلم تهران فوق دیپلم گرفتم و به عنوان دبیر دروس مختلف درشهر قم مشغول به کار شدم.
وی تصریح کرد: بعد از مدتی به تبریز منتقل شدم و شیمی تدریس میکردم و مجددا به قم برگشتم و تا اول انقلاب در آن شهر زندگی میکردم، در سال ۱۳۵۷ به اصفهان منتقل شدم و در مدرسهی عدل دانش و مدارس دیگرآموزش و پرورش ناحیه ۳ مشغول به کار شدم.
پیرمرادیان در رابطه با مشکلات تدریس اظهار داشت: مشکلترین کار تدریس این است که چگونه بتوانیم دانشآموزان را به تحصیل و درس خواندن صحیح علاقهمند کنیم؛ همیشه سر کلاس به بچه ها گوشزد میکردم که اگر خود شما علاقه خود را به درس نشان ندهید من هم نمیتوانم به اجبار درس را به شما آموزش دهم، اول شما باید بخواهید تا من هم بتوانم با تمام توان به شما تدریس کنم.
پیشکسوت فرهنگی و دبیرشیمی در مورد اهمیت کار معلم افزود: بعد از این همه سال و کهولت سن لذت میبرم که با نوع تدریس و کارم ذهن دانشآموزان را مانند گل شکوفا کردم و وقتی می بینم شاگردانم به مدارج بالای علمی دست یافته اند خدا را شکر میکنم.
وی تصریح کرد: یادم هست در دوران دانشآموزی احترام معلمهایم را خیلی نگه میداشتم و انتظار داشتم که دانشآموزانم هم همین برخورد را با من داشته باشند؛ غیر ممکن بود که از کنار معلمهایم رد شوم و خدایی نکرده بیاعتنایی کرده باشم؛ متاسفانه فکر میکم به دلایل زیادی جایگاه معلم در کشور مثل قبل نیست و مسؤولان دستگاه تعلیم و تربیت باید فکری به حال این موضوع بکنند.
پیرمرادیان در پایان ضمن تقدیر از تلاش همه فرهنگیان در ایام کرونا بیان داشت: باید برایتان بگویم که بنده قبل از گرفتن دیپلم حدود ۱۳ موقعیت شغلی برایم مهیا بود و از نظر درآمدی هم خوب بود ولی من با عشق و علاقه شغل و هنر معلمی را انتخاب کردم و آموزش به فرزندان میهنم را عاشقانه دوست دارم؛ من به هیچ عنوان کار را با پول مقایسه نکردم ، یعنی همیشه خود را مدیون وقت بچهها می دانستم و به عزیزان همکارم هم همین توصیه را میکنم و در ۵۰ سال خدمت به این مرز بوم حتی ۱۰ دقیقه هم در هنگام حضور در کلاس تاخیر نداشتهام.
انتهای پیام/۶۳۰۸۶/ج/