به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، دوسوم از اردیبهشت می‌گذرد، لباس‌های گرم کنار گذاشته شده و درختان زیر برگ و بار رفته‌اند، سامانه‌های بارشی از ابتدای سال ۹۹ پا به پای کرونا در کل ایران گسترش یافتند تا برای دومین سال پیاپی ایران بیش از میانگین بلندمدتش بارندگی داشته باشد.
استان اصفهان نیز که یکی از استان‌های خشک کشور به حساب می‌آید و به علت کاهش بارش و استمرار شرایط خشکسالی در ۱۰ سال اخیر مناطق مرکزی و شرقی استان درگیر خشکسالی شدید شده و بسیاری از اراضی این مناطق به کانون‌های گرد و خاک تبدیل شده‌اند، به طوری که با گسترش مناطق مستعد کانون‌های گرد و خاک مواجه شده است.
با این حال دو سال گذشته شرایط تغییر کرده و نگرانی‌ها از بابت تأمین آب برای شرب، کشاورزی و صنعت کاهش یافته است؛ گزارش‌های هواشناسی نشان می‌دهد از ابتدای سال آبی (یک مهر ۹۸) تا روز گذشته (۲۱ اردیبهشت ۹۹) در استان اصفهان ۱۵۷ میلی‌متر بارش گزارش شده و این یعنی مجموع بارندگی که به صورت میانگین در یک سال در استان اصفهان باید ببارد خیلی زودتر باریده است.
هرچند در مقایسه با سال قبل کاهش ۱۵ درصدی بارش‌ها قابل توجه است اما برای اصفهانی که در حاشیه کویر واقع شده مهم میانگین بلندمدت است که بر اساس آمار تاکنون ۷.۵ درصد بیش از بلندمدت بارندگی گزارش شده، این عدد در کل کشور ۶۸ درصد است که نوید سال خوبی را برای کشاورزان و باغداران می‌دهد.
البته میزان بارندگی‌ها در استان پهناور اصفهان دامنه تفاوت قابل توجهی دارد به طوری که فریدون‌شهر با ۵۵۲ میلی‌متر بیشترین بارش استان را به خود اختصاص داده و در آن سوی طیف، خور و بیابانک با ۶۸ میلی‌متر کمترین میزان بارندگی را در سال آبی جاری تجربه کرده است.
همچنین در بین شهرستان‌های اصفهان، آران و بیدگل با ۲۰۰ میلی‌متر بارندگی ۶۷ درصد بیش از میزان بارش‌های معمول خود را دریافت کرده که از این منظر رتبه اول را در استان دارد، شهرستان لنجان با ۱۵۶ میلی‌متر باران یک‌سوم بارش‌ها میانگین بلندمدت خود را دریافت نکرده است.
با توجه به اینکه سرچشمه‌های زاینده‌رود در استان چهارمحال و بختیاری قرار داد، بررسی وضعیت این استان نیز خالی از لطف نیست؛ چهارمحال و بختیاری بر خلاف اصفهان نه تنها بارش یکساله خود را دریافت نکرده بلکه با کاهش ۶۶ میلی متر نسبت به بلندمدت مواجه است.
این موضوع می‌تواند وضعیت زاینده‌رود را در سال پیش رو در هاله‌ای از ابهام قرار دهد، هرچند آن طور که اعلام شده آب ذخیره شده در پشت سد زاینده‌رود به ۶۰۰ میلیون مترمکعب رسیده و از این جهت دقیقاً برابر وضعیت سال گذشته است اما ورودی سد نسبت به چنین روزی در سال ۹۸، کاهش ۱۰ درصدی را نشان می‌دهد.
با این حال دو مساله در ماه‌های گرم سال می‌تواند به کاهش حجم آب پشت سد منجر شود، نخست همین کاهش بارش‌ها که در ایستگاه کوهرنگ تقریباً نصف میزان بلندمدت بوده و دوم این که همین حجم بارش نیز به گفته مسؤولان آب منطقه‌ای به صورت باران بوده و نه برف، که به معنی کاهش ورودی سد در تابستان پیش رو خواهد بود.
انتهای پیام/۶۳۰۶۴/ج۱۰/م
