خبرگزاری فارس، رشت - فاطمه احمدی؛ گاهی اتفاق میافتد که انسان از زندگی خود گله مند میشود، احساس میکند که در گودالی عمیق از اتفاقات روزمره و تکراری فرو رفته که هرچقدر دستوپا میزند راهی برای فرار نمییابد.
رفتن به مدرسه، رفتن به دانشگاه، رفتن به اداره و سایر مواردی که انسانها برای تحصیل و اشتغال به آن اهتمام میورزند ازجمله کارهای روزانه و به قولی روزمرگی هستند که تمامی انسانها در گذران زندگی آنها را هرروز انجام دهند و دراینبین گه گاهی برای بیرون آمدن از این زندگی روزمره و تکراری به کلاسهای مختلفی برای پر کردن اوقات فراغت یا پرداختن به امور دلخواهشان میروند.
برنامههایی که کرونا بر هم زد
برخی نیز برای رفع خستگی به مسافرتهای مختلف میروند یا با رفتن به ورزشگاه، باشگاه یا گشتوگذار در دل طبیعت تعطیلات آخر هفته خود را سپری میکنند تا برای ادامه کار و تحصیل در روزهای کاری انرژی بیشتری داشته باشند.
امسال نیز پیش از عید نوروز عدهای از مردم برنامهریزیهایی برای ایام عید کرده بودند و برخی نیز مقصد مسافرتهای نوروزی خود را مشخص کرده بودند و امیدوار به دیدوبازدیدها و دورهمیهای ایام نوروز بودند، اما از بد روزگار مهمان ناخواندهای یک ماه قبل از آغاز تعطیلات نوروز پایش را سرزده به خانههای ما گذاشت، مهمانی که آمدنش هیچکس را خوشحال نکرد.
با ورود کرونا، این مهمانی که پاقدم سنگینی داشت، مدارس زودتر تعطیل شدند، ادارات دورکاری را به پرسنل خود پیشنهاد کردند و بازارها و پاساژهایی که تمام سال منتظر بودند تا یک ماه مانده به عید نوروز فروش بیشتری داشته باشند نیز کرکرهشان پایین کشیده شد و امسال هیچکس لباس نو برای عید نخرید.
وزارت بهداشت بارها و بارها به مردم توصیه کرد تا در منازل خود بمانند و بهجز موارد ضروری از منزل خارج نشوند، اما برخی مشاغل خدماتی، بهداشتی، نیروهای انتظامی و مدیران دولتی بایستی بهطور روزانه در محل کار حاضر میشدند تا اینکه از چند روز پیشطرح فاصلهگذاری اجتماعی بهصورت رسمی ابلاغ شد و قرنطینه نیز صورت جدیتری به خود گرفت.
جدای از تمام مشکلاتی که کرونا ویروس برای مردم به وجود آورده فرصتی نیز برای باهم بودن بیشتر اعضای خانواده به ارمغان آورده است، اما آنچه این روزها بیشتر موردتوجه است حضور آقایان در منزل به دلیل تعطیلی محیط کار و حضور فرزندان به دلیل تعطیلی مدارس و دانشگاهها است، این امر علاوه بر اینکه فرصتی برای درک ارزش ویژه جایگاه اعضای خانواده برای یکدیگر و قدردانی بیشتر از هم فراهم کرده موجب شده والدین و بهخصوص مادران توجه بیشتری به فرزندان داشته باشند و برای رفع خستگیهای ناشی از قرنطینه طولانی دست به ابتکارات جالبی بزنند.
تدریس مجازی، خوب اما ناکافی/معلمان آنلاین شدند
برای نمونه یکی از مواردی که والدین را نگران کرده، عقبماندگی از تحصیل فرزندانشان است، باوجوداینکه صداوسیما ساعاتی را برای آموزش از طریق این رسانه تصویری برای پایههای مختلف تحصیلی در شبکه آموزش تدارک دیده اما در گفتوگویی که با برخی از والدین داشتیم تأکید داشتند که این میزان از آموزشها جوابگوی این حجم از عقبماندگی فرزندانشان از تحصیل نیست.
خانم حسنی یکی از مادران گیلانی است که دو فرزند ۱۲ و پنجساله دارد، او میگوید دخترش که اکنون کلاس ششم است همهروزه آموزشهای تلویزیون را دنبال میکند اما ازآنجاکه نحوه تدریس معلمان ممکن است متفاوت باشد از تدریس برخی از دروس در شبکه آموزش راضی نیستند.
این مادر ۳۸ ساله با قدردانی از دستاندرکاران شبکه آموزش برای این اقدام گفت: خوشبختانه در زمان قرنطینه ک هر کس سعی داشت بهگونهای به دیگران کمک کند، معلمان مدرسه دخترم نیز با تشکیل گروههایی در پیامرسانها آموزشهای مجازی را آغاز کردند و این مسئله علاوه بر اینکه خیالمان را جمعتر کرد موجب شد فرزندانمان نیز بیشتر به درس خواندن جذب شوند چراکه ارتباط دوسویه با معلمانشان آنها را مشتاقتر کرد، بهطوریکه هر یک از مادران تکالیف انجام دادهشده فرزندانشان را در گروهها قرار میدهند و این امر به دلیل ایجاد حس رقابتی بین دانش آموزان و علاقه به تشویق شدن از سوی معلمانشان انگیزه بیشتری برای تحصیل در منزل برایشان فراهم کرده است.
خوشبختانه معلمان گیلانی همه به تبعیت از معلم فداکار بازنشسته آستارایی آنلاین شده و به پا خواسته و آموزشهای مجازی را برای دانشآموزانشان آغاز کردهاند اما ترغیب فرزندان به درس خواندن آنهم وقتی در مدت طولانی در منزل هستند کار آسانی نیست و این هنر و صبر مادران است که فرزندانشان را آرام پای درس و کتاب بنشانند و قطعاً باید بازهم مانند همیشه قدردان صبر و تحمل و محبت مادران ایرانی بود.
تدریس و تحصیل یکطرف، بهانهگیری کودکان و فرزندان بهخصوص خردسالان برای بیرون رفتن از خانه و بازی کردن در پارک و حیاط و بازی کردن در کوچه یکطرف، مادران بایستی کاری کنند که در این مدت فرزندانشان کمتر بهانهگیری کنند و محیطی شاد، مفرح و نیز آموزنده و آرام برایشان در خانه فراهم کنند اما سختی این امور در زندگی آپارتماننشینی امروزی دوچندان میشود.
مادران همبازی فرزندان خردسال شدند
خانم وهابی یک مادر گیلانی است که چندین سال است در استان البرز سکونت دارد، وی که همهساله چند روز قبل از تحویل سال به دیدار خانوادهاش در رشت میآمد امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا تقریباً از اواسط بهمنماه در منزل است.
به گفته این مادر جوان باوجود بهانهگیریهای فرزند خردسالش که دختری چهارساله است توصیههای وزارت بهداشت را جدی گرفته و برای حفاظت و مراقبت از سلامت خود و خانوادهاش ترجیح داده امسال عید را در منزل سر کند.
اما او میگوید برای اینکه بتواند دخترش را سرگرم کرده و محیط خانه را برایش آرامشبخش و دلنشین کند اقدامات جالبی هم چون درست کردن کاردستی و نیز قصهگویی را با او انجام میدهد، گاهی نیز با او همبازی میشود تا کمتر احساس تنهایی کند.
خانم وهابی نقاشی و بازیهای فکری را برای فرزندش مهیا کرده، این مادر جوان میگوید بیشتر بازیها را در شبکه آموزش یاد گرفته و دخترش همیشه پس از دیدن بازیها و آموزشهای مخصوص کودکان از او میخواهد باهم کاردستی درست کنند.
مادران و پدران این روزها همبازی فرزندانشان شدهاند و با ابداع بازیهای گوناگون مناسب برای محیط آپارتمان هم به فکر آسایش همسایهها هستند و هم خود نیز در بازی فرزندانشان سهیم میشوند و کودکیشان را مرور میکنند، گویا حتی خودشان بیش از فرزندانشان غرق در بازی و شور و هیجانش میشوند.
آقای حسنی میگوید که من این روزها در خانه با پسر ۶ سالهام فوتبال دستی بازی و بازیهای دیگر فکری و مفرح میکنم و در این ایام خودم بیشتر از او در بازی فرومیروم و واقعاً میفهمم چقدر ساعتهای کمی با فرزندم بازی میکردم، واقعاً باید از این روزها هم برای مراقبت جسمی و روحی فرزندانمان بیشتر تلاش کنیم.
قرنطینه از مادران آشپزهای حرفهای ساخت
نکته دیگری که بیشتر این روزها بانوان و مادران را سرگرم خود کرده آمادهسازی وعدههای غذایی برای اعضای خانواده است، توصیههای وزارت بهداشت مبنی بر نحوه آمادهسازی غذا و عدم استفاده از غذاهای آماده بیرون بر توجه مردم را به خود جلب کرده مادران خانه بر آن شدند تا جهت دوری از روزمرگیهای شرایط قرنطینه نهایت تنوع در خوراک و تهیه غذاهای سالم را موردتوجه بیشتری قرار دهند.
برخی از خانمها حتی به سمت پختن نان در منزل و پختن غذاهای گوناگون رفتهاند، این اتفاق علاوه بر اینکه موجب جلوگیری از ترددهای غیرضروری در خیابانها شده بلکه اعضای خانواده را نیز به بهانه پختوپز در کنار هم سرگرم میکند.
در این شرایط برخی از بانوان در فضای مجازی بهخصوص در صفحات اینستاگرام خود با ارائه دستورهای مختلف انواع غذاها را به مخاطبین آموزش میدهند و از این طریق خانمها میتوانند بهسادگی به انواع دستورها دسترسی داشته باشند.
خانم بهرامی یک یانوی شاغل است که در یک فروشگاه بزرگ کار میکرد این روزها هم که به دلیل شیوع ویروس تمامی پاساژها و مراکز خرید تعطیلشدهاند موجب شده در منزل بیشتر حضورداشته باشد و از این آموزشها استفاده کند.
این مادر با خندهای میگوید: راستش را بخواهید این روزها حتی بیشتر از قبل خسته میشوم، برخی از اعضای خانواده ما به دلیل اینکه امسال نتوانستیم به دیدوبازدید برویم در پیامرسانها گروههایی را تشکیل دادند و هرچند وقت یکبار تماس تصویری میگیریم و باهم گپ میزنیم، از طرفی هم چون دیگر از بیرون خرید نمیکنیم و باید میوه و صیفیجات را با دقت ضدعفونی کنیم وقت بیشتری در آشپزخانه میگذرانم، اما اینهمه ماجرای ما نیست بچهها گاهی دلشان غذای بیرون میخواهد و من هم به آموزشهای تهیه غذاهای فست فودی ولی سالم در اینستاگرام رجوع میکنم و کلی وقت برای پختن غذا صرف میکنم، گاهی خستهکننده میشود اما چون همسرم و بچهها هم کمک میکنند اوقات خوشی را در کنار هم میگذرانیم.
الحق کرونا سختیها و تلخیهای بسیاری برای مردم به یادگار گذاشت اما عدهای از مردم نیز معتقدند که فرصتی شد تا یادمان بیاید چقدر برای یکدیگر ارزشمندیم، فرصتی شد تا بیشازپیش در کنار عزیزانمان باشیم و از حضورشان بهرهمند شویم، فرزندانمان را بیشتر دوست بداریم و برای رفاهشان بیشتر تلاش کنیم.
قرنطینه فرصتی شد تا بیشتر دلتنگ شویم و برای دیدن عزیزانمان از تلفن و اینترنت نیز نهایت استفاده را برای گفتوگو با خویشاوندانمان بهره بگیریم، اما دراینبین نقش مادران ویژه و قابلتأمل است، مادرانی که برای رفاه حال اعضای خانواده نهایت تلاش خود را میکنند و از روشهای مختلفی برای اینکه فضای خانه را آرام و شاد کنند استفاده میکنند و بار دیگر بهشت را دانگ زیر پایشان قرار دادند.
انتهای پیام/ ۸۴۰۰۷/ح