به گزارش خبرگزاری فارس از فیروزآباد، معلولیت به آسیب های ناشی از اختلال و ناتوانی گفته می شود که منجر به ایجاد محدودیت و جلوگیری از ایفای نقش طبیعی فرد در زندگی می شود و فرد معلول کسی است که بخشی از توانایی های فیزیکی، جسمی و اجتماعی، حرفه ای و ذهنی خود را از دست داده و یا اصلا به دست نیاورده است.
همه ما با شنیدن نام معلول حس ناتوانی را به ذهن می آوریم در صورتی که افراد معلول همانند یک فرد سالم می توانند به زندگی روزمره خود ادامه دهند و حتی تا کنون افراد معلول زیادی در سراسر جهان بوده اند که معلولیت آن ها هیچ گاه مانع محدودیت نشده و در زمینه های گوناگون ورزشی، هنری و...پیشرفت های قابل چشمگیری داشته اند.
البته داشتن انگیزه بالا و توکل بر خدا دو اصل موفقیت معلولانی است که شاهد موفقیت آن ها بوده ایم؛ رویا کرمی یکی از این معلولان موفق و با اراده و پشتکار قوی است که با وجود معلولیت از ناحیه چشم توانسته آثار زیبایی از هنر صنایع دستی خلق کند.
وی در گفت و گو با خبرنگار فارس درباره زندگی پر فراز و نشیبش توضیح داد: متولد ۱۳۵۴ هستم، سال ۱۳۷۳ ازدواج کردم و دارای ۳ فرزند؛ دو دختر و یک پسر و ساکن روستای روزبدان شهرستان فیروزآباد هستم، تحصیلات خود را تا پایه سوم راهنمایی ادامه دادم اما به دلیل مشکلاتی که بر سر راهم بود نتوانستم ادامه تحصیل دهم.
اتفاقی که در کودکی باعث معلولیت من شد
کرمی ادامه داد: ۵ سال بیشتر از دوران شیرین کودکی را پشت سر نگذاشته بودم که این اتفاق برایم رخ داد؛ کودکی جست و جو گر با شیطنت های زیاد بودم، یک روز در خانه ما سر حیوانی را می بریدند و من هم دائم در کنار آن ها بازی و شیطنت می کردم ، ناگهان چاقو به چشمان من خورد و دیگر نفهمیدم که چه اتفاقی برایم رخ داده است.
این زن معلول اظهار کرد: بعد از رساندن من به مراکز درمانی و انجام تمام تلاش های پزشکان در سطح استان و حتی تهران برای من نتیجه ای حاصل نشد و من از ناحیه یک چشم به طور کامل نابینا شدم؛ درک این که دیگر با چشمانت نخواهی دید برای یک کودک ۵ ساله واقعا زجرآور است و این که هر چه سعی می کنی تا چشمان خود را باز کنی و دنیای قشنگ و زیبای کودکانه ات راببینی ولی نمی توانی و این هم برای خودت و هم برای خانواده خیلی سخت است.
وی افزود: تا مدت ها برایم خیلی سخت بود تا در جمع بچه ها حاضر شوم و ترس آن را داشتم تا مبادا این عیب من را به رخم بکشند و مسخره ام کنند؛ کم کم این ندیدن ها برایم عادت شد و بعد از رفتن به مدرسه کمی از حالت تنهایی و سکوت درآمدم و تحصیلات خود را تا راهنمایی به نحو احسن به پایان رساندم اما مشکلات دیگری باعث شد که دیگر ادامه تحصیل ندهم و به دنبال حرفه ای باشم تا بتوانم با آن سرگرم باشم.
تشکیل پرونده در بهزیستی در سال ۱۳۷۳
کرمی بیان کرد: تا قبل از سال ۷۳ نمی دانستم که برای معلولیت های این چنینی هم می شود در بهزیستی تشکیل پرونده داد و زیر پوشش بهزیستی قرار گرفت تا این که بعد از ازدواج، به کمک یکی از دوستان تمامی مراحل را برای تشکیل پرونده انجام دادم و تحت پوشش بهزیستی قرار گرفتم.
علاقه به هنر گلیم و گبه بافی
رویا کرمی گفت: گلیم و گبه بافی در بین خانم های فامیل از جمله مادر و خاله هایم رواج داشت و زنان و دختران قشقایی با داشتن چنین هنری همیشه شاد و سرحال بودند، من هم تصمیم گرفتم تا این هنر را از آن ها یاد بگیرم؛ مادرم به شیوه ای ماهرانه گلیم و گبه بافی را به من یاد داد و در مدت کوتاهی توانستم این هنر زیبای زنان ایل قشقایی را یاد بگیرم.
الهام گرفتن از ذهن خود یا از طبیعت در بافتن نقش ها
این هنرمند خوش ذوق عنوان کرد: تمامی نقش هایی را که می بافم یا ساخته ذهن خودم هست و یا از طبیعت الهام می گیرم و از آن جایی که شوهرم هم معلول است و به هنر مجسمه سازی مشغول است، من از مجسمه هایی که او می سازد الهام می گیرم و در قالی و گلیم بافی استفاده می کنم.
وی افزود: به خاطر این که وضع مالی خوبی نداریم من این گلیم و گبه ها را در شرایط خیلی سخت چه در فصل بارندگی و در حیاط خانه و چه در تابستان و در زیر آفتاب، در مقابل دستمزد بسیار ناچیزی که می گیرم، می بافم و دوست دارم که روزی بتوانم بدون واسطه این نقش های زیبا را ببافم و برای خودم درآمدزایی خوبی داشته باشم و هم چنین بتوانم این هنر زیبا را به دیگران هم آموزش بدهم.
انتهای پیام/ن
