به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، بزرگترین علت مشکلات اقتصادی بر می گردد به یارانه هایی که ۴۰ سال است کشور را درگیر خود کرده و باعث توزیع ناعادلانه امکانات و ثروت در کشور شده است. از زمانی که رهبری، نامگذاری سالها را با رویکرد شعارهای اقتصادی انتخاب کردند، یعنی از سال ۱۳۸۸، به طور مضاعف در حوزهی مسائل اقتصادی نکات و تذکرات و توصیههایی بیان کردهاند، بیش از ده سال می گذرد.
ایشان علت این کار را اینگونه بازگو میکنند: «شعارها را اقتصادی قرار دادیم چون مسئله، مسئله کشور و مسئله معیشت مردم است.»
سؤال اصلی که مطرح می شود این است؛ مهمترین مشکلات کشور در دو عرصه اقتصاد و عدالت چیست و بهترین راه حل ممکن برای غلبه بر مشکلات کدام است؟ مسئله اقتصاد در سالیان اخیر به اصلیترین مسئلهی کشور تبدیل شده است و رهبر انقلاب بارها این موضوع را گوشزد فرموده اند، مواردی مثل: «مسئلهی فوری کشور و مسئله جدّی کشور و اولویّت کشور فعلاً مسئلهی اقتصاد است. اولین اثر اقتصاد ضعیف، فشار بر معیشت مردم بخصوص طبقات ضعیف است، اثر دوم این است که دشمن طمع می کند و امید می بندد، اعتبار کشور هم کاهش پیدا میکند.»
« ایشان همچنین میفرماید: کشور اگر قوی باشد در عرصهی جهانی اعتبار خواهد داشت. دشمن میخواهد القا کند که کشور دچار بنبست است. حرف من این است: من میگویم در کشور هیچ بنبستی وجود ندارد؛ در همین زمینه اقتصادی، هیچ بنبستی وجود ندارد. اینجور نیست که راهِحل نباشد؛ نخیر، مشکلات کشور، مشکلات اقتصاد، شناختهشده است، راهِحلها هم شناختهشده است.»
از این همه شجاعت و اطمینان، از طرف بالاترین مقام کشور، در مورد حل مسائل و مشکلات اقتصادی، به نظر می رسد که بی انصافی است که هنوز دو دل باشیم.
اتحاد و انسجام بین همه ارکان کشور، آنقدر مهم و اساسی است که در سالهای اخیر توسط مقام رهبری پیشنهاد تاسیس شورا و هیات هایی صرفا به همین منظور شده است.
شورای عالی هماهنگی اقتصادی قوای سهگانه و هیئت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سهگانه، دو نمونه بارز هستند که مقام معظم رهبری برای افزایش هم افزایی بین سران سه قوه پیشنهاد داده بودند. اما خوشبختانه در طول ۴۰ سال گذشته تا به امروز، مجلس یازدهم و دولت سیزدهم و سران قوه قضاییه، بیشترین هماوایی و هماهنگی را با هم دارند و این موضوع می تواند نقطه عطفی برای رفع چالش های کشور باشد.
با نماینده مردم سروستان و کوار و خرامه در مجلس شورای اسلامی، در همین رابطه به صحبت نشستیم. عبدالعلی رحیمی مظفری، نقش نمایندگان در اتحاد و انسجام ملی را این چنین بیان می کند: نقش اصلی نمایندگان مجلس، نقش ریل گزاری و نقش نظارتی است که اگر جایگاه نماینده به درستی حفظ شود و با پرداختن به مسائل حاشیه ای و سو گیری های جنایی، به حاشیه نرود و کمیته ها و شوراهایی که تشکیل شده اند و به نحوی باعث موازی کاری هایی در بحث قانون گذاری می شوند، در یک راستا و یک مسیر مشخص و آن هم مسیر قانونی قانون گذاری از طریق مجلس با توجه به اسناد بالادستی و سیاست های کلی نظام که توسط رهبری تعیین می شود، انجام گیرد، خود به خود انسجام بین دستگاه ها و قوا، رخ خواهد داد.
عضو هیات رئیسه کمیسیون انرژی مجلس، در پاسخ به این سوال که اتحاد سران سه قوه چگونه تحکیم می شود و چه نقشی در اداره بهتر کشور دارد و نقش کدام قوه در انسجام قوا پر رنگتر است، می گوید: هر یک از قوا ابتدا به ساکن باید کار خودشان را انجام بدهند.
قوه مجریه باید اول وظایف خود را به نحو احسن اجرا کند تا اینکه به دنبال سنگین کردن فضای نمایندگان باشد، یا گناه را بر دوش،آنها بیندازد! قوه قضاییه باید پالایش را از درون خود آغاز کند و قوه مقننه هم نمی تواند رسالت های خودش را تعطیل کند و به دنبال نقطه ضعف در دستگاه های دیگر باشد!
وی ادامه داد: پس همه قوا موثر هستند و اگر یک قوه عملکرد درستی نداشته باشد، همه را تحت تاثیر قرار می دهد، اما ریل گزاری بر عهده قوه مقننه است و همان طور که حضرت امام خمینی ره فرمودند "مجلس در راس همه امور است و اگر بتواند جایگاه خود را حفظ کند میتواند در اتحاد و انسجام قوا، نقش پر رنگ تری داشته باشند."
نماینده مردم سروستان و کوار و خرامه در مجلس شورای اسلامی، در تبیین نقش رهبری در اتحاد قوا هم، این چنین می گوید: جایگاه و نقش مقام هبری در تمام عرصه های مهم کشور، بی بدیل و غیر قابل انکار است. توجه ویژه ایشان به اتحاد قوا باعث همکاری و فعالیت آنها و تشکیل جلسه سران سه قوه است.
رحیمی مظفری در بیان لزوم شفافیت هم نکاتی را به شرح زیر، بیان میکند: شفافیت قطعا نیاز جامعه است اما شفافیتی که منجر به حرکات پوپولیستی شود، مضر خواهد بود. اگر قرار است شفافیت اتفاق بیفتد، باید در همه زمینه ها اتفاق بیفتد و منجر به منافع نظام شود.
عبدالعلی رحیمی مظفری، ضمن بیان مشکلات اصلی جامعه، بهترین راه برون رفت از این مشکلات را به این صورت بیان می کند: بزرگترین مشکل جامعه، مشکلات اقتصادی است و مشکلات فرهنگی هم که پیدا شده، همگی ناشی از عدم اعتماد مردم به نظام است که آن هم ناشی از همان مشکلات اقتصادی و تضعیف روحیه مردم است. بزرگترین علت این مشکلات اقتصادی بر می گردد به یارانه هایی که ۴۰ سال است کشور را درگیر خود کرده و باعث توزیع ناعادلانه امکانات و ثروت در کشور شده است.
وی در پاسخ به این نکته که؛ تفکیک قوا یا اتحاد قوا، نظر شما چیست؟ میگوید: استقلال قوا به هیچ وجه نافی اتحاد بین قوا برای رفع مشکلات کشور نیست، قوا باید مستقل باشند و مستقل حرکت کنند، اما تقابل اصلا خوب نیست و متحد شدن، هم افزایی، هم دلی و کمک جهت حل مشکلات مردم و کشور می تواند در اتحاد بین قوا به وجود بیاید.
انتهای پیام/ف/س