به گزارش باشگاه خبرنگاران توانا، امروز 29 آبان ماه، مراسم یادواره شهدای مدافع‌حرم به مناسبت ولادت با سعادت حضرت زینب(س) به همت کانون شهدای دانشکده خبرگزاری فارس برگزار شد. در این مراسم هریک از خانواده شهیدان روح‌الله قربانی، مرتضی کریمی‌شالی، مهدی عزیزی و وحید زمانی‌نیا صحبت کردند. ابتدا همسر شهید وحید زمانی‌نیا گفت: وحید از همرزمان حاج قاسم سلیمانی بود؛ من هنوز نمی‌توانم به حاج قاسم، شهید بگویم چرا که باور دارم ایشان زنده‌اند و در میان ما حضور دارند.
همسر شهید زمانی‌نیا افزود: همسرم واقعا شخصیت والایی داشت و در جوانی آنچنان لیاقت پیدا کرد که به عنوان محافظ در کنار شهید حاج قاسم سلیمانی انتخاب شد. وحید چهار سال مدافع حرم بود و در همان سفر به سوریه بود که از حاج قاسم خواست که در کنار ایشان باشد.
وی تصریح کرد: آقا وحید یک جوان کاملا امروزی و هیئتی بود. اخلاص و معنویت قلبی مثال زدنی داشت. ادب و احترامی که در برخورد با دیگران و خانواده رعایت می‌کرد، تنها بخشی از ویژگی‌های مثبت این شهید بزرگوار است. او از کودکی پای ثابت هیئت‌ها بود. وحید ارادت خاصی به امام حسین(ع) داشت.
خواهر شهید وحید زمانی‌نیا نیز صحبت خود را با تقدیم قطعه شعری به شهدا اینگونه آغاز کرد: معتقدم این بصیرت بالای شهدای مدافع حرم در نهایت آنها را به مقام شهات می‌رساند. تمام شهدا اکثرا خصوصیات مشابهی دارند اما در شهدای مدافع حرم آن چه بیشتر مورد توجه است، ولایت پذیری و زندگی علوی و فاطمی است. برای برادرم، قرآن و اهل‌بیت جایگاه ویژه‌ای داشتند.
خواهر شهید در پاسخ به سوالی درباره توکل شهید زمانی نیا خاطرنشان کرد: شهید همیشه می‌گفت حتی لحظه‌ای کاری نکنید که امام زمان(عج) از شما دلگیر باشند. باید همیشه خود را در محضر حضرت بدانیم، نباید خود را در سختی‌های زندگی تنها ببینیم.
در ادامه این مراسم همسر شهید روح‌الله قربانی به جمع میهمانان اضافه شد و در ارتباط با اخلاق و رفتار شهید اینچنین گفت: روح الله در یک خانواده نظامی، فرهنگی و جهادی متولد شد. از همت پدرش و محبت مادرش بود که او، علوی‌وار بزرگ شد. روح‌الله در نوجوانی مادرش را از دست داد و از آن زمان، شاهد سخت‌ترین شرایط زندگی بود و در برابر تمام این سختی‌ها صبر کرد، خودسازی کرد و پای درس طلبگی حاج آقا مجتبی تهرانی، خود را صیقل داد و سختی‌های زندگی از او مردی ساخت که درنهایت آرزوی مادرش که شهادت بود را محقق کرد.
همسر شهید قربانی در ادامه بیان کرد: احترام و حفظ حرمت پدر، یکی از بارزترین ویژگی‌های روح‌الله بود. او در زندگی همیشه برنامه ریزی داشت و برای رسیدن به هدفش تلاش می‌کرد تا در همه کارها نفر اول باشد.
وی تصریح کرد: او مهدوی زندگی کرد و همیشه منتظر ظهور حضرت مهدی(عج) بود. روح‌الله، دو سه ماه قبل از شهادت خیلی بی‌مقدمه گفت، صدای پای امام زمان(عج) می‌آید اگر ایشان بیایند شما چه کار می‌کنید، چقدر برای ظهور ایشان آماده‌اید. همیشه خود را در محضر امام زمان(عج) می‌دانست. تقوایی که در قلبش داشت، در رفتارش خود را نشان می‌داد و خدا ترسی عجیبی در رفتارش دیده می‌شد.
این همسر شهید در پاسخ به اینکه شهید قربانی با کدام یک از اهل‌بیت(ع) مانوس‌تر بوده است، گفت: ایشان به حضرت زهرا(س) و امام حسین(ع) بیشتر ارادت داشت و در نهایت تذکره شهادتش را از هیئت امام حسین(ع) گرفت.
در ادامه مادر شهید مرتضی کریمی به جمع میهمانان اضافه شد و در پاسخ به نقطه عطف زندگی شهید و خلق و خوی وی گفت: آقا مرتضی خیلی برای خانواده ، همسر و فرزندانش احترام قائل بود اما احترام و علاقه او به اهل بیت(ع) رنگ و بوی دیگری داشت.
مادر شهید مرتضی کریمی‌شالی با اشاره به روحیه جهادی این شهید گفت: مرتضی از کودکی به بسیج علاقه داشت و همیشه اصرار می‌کرد که او را در بسیج ثبت‌نام کنم. از نوجوانی دغدغه کمک به نظام و کشور را داشت. در کودکی دفترهای نوحه و مداحی پدر خود را بر می‌داشت و برای کودکان مداحی می‌کرد، این اتفاق تا بزرگسالی او هم ادامه داشت. مرتضی برای دستگاه اهل بیت و امام حسین(ع) مداحی می‌کرد.
وی ادامه داد: پسرم در شهرداری مشغول به کار بود، آن زمان حقوق خوبی هم می‌گرفت اما به قدری به سپاه علاقه داشت که کار خود را تغییر داد و به سپاه پیوست. در عاشورا سال ۸۸ مرتضی مجروح شد، او همیشه می‌گفت در روز جراحت، عاشورا را به چشم دیدم، ای کاش شهید می‌شدم.
مادر شهید کریمی خاطرنشان کرد: زمانی که مرتضی می‌خواست اعزام شود، من اصلا راضی نبودم. همه را بسیج کرده بود تا از من رضایت بگیرد و من می‌گفتم نه. یک روز دم در خانه آمد و از من خواست به جلوی در بروم و گفت: روز قیامت می‌توانی جواب حضرت زهرا(س) را بدهی و بگویی که من نگذاشتم مرتضی برای دفاع از حرم دختران حضرت زینب(س) برود؛ همان لحظه گفتم سرباز حضرت زینب(س) چرا گریه می‌کنی، بلند شو و برای دفاع از حرم راهی میدان شو. به قدری شاد شد که گویی داشت پرواز می‌کرد.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش افزود: وقتی از زیر قرآن عبورش دادم تا اواسط کوچه رفت و دوباره بازگشت، گفت مادر برایم دعا کن شهید شوم. گفتم برو، هرچی صلاح است همان اتفاق می‌افتد، به حضرت زینب (س) می‌سپارمت. همرزمانش می‌گویند شب شهادتش از بچه‌ها خواست تا روضه حضرت رقیه(ُ) را بخوانند و به گفته آنها آقا مرتضی آن شب گفته چه خوب است تا فردا مثل اباعبدالله(ع) به شهادت برسم، مثل ابوالفضل العباس(ع) دست نداشته باشم و مانند علی‌اکبر(ع) باشم.
این مادر شهید تصریح کرد: پس از ۶ سال پیکر پسرم به کشور بازگشت. همه با گل به استقبال مسافر خود به فرودگاه می‌روند اما من به معراج شهدا برای استقبال از پسرم رفتم. مرتضی قد بلندی داشت اما زمانی که برگشت اندازه قنداق نوزاد شده بود، او را در آغوش کشیدم و کمی با او درددل کردم.
در ادامه این مراسم حجت الاسلام رحمتی معاون فرهنگی دانشکده خبرگزاری فارس به ایراد سخن پرداخت و گفت: ما مدیون خون شهدا هستیم. اگر غم از دست دادن خانواده شهدا برای شهیدانشان را میان جمع ما تقسیم کنند، ما تا یک‌سال غم داریم. از دست دادن پسر، برادر و همسر غم کمی نیست. ما درد دوری خانواده شهدا از شهیدانشان را متوجه نمی‌شویم و فقط گوشه‌ای از غم آنها به گوشمان می‌رسد اما این بزرگواران طعم آن را چشیده‌اند. خداوند هم در این دنیا و هم در آخرت برای آنان جبران می‌کند. این مملکت اگر امروز مقتدر است بخاطر خون این شهداست، باید در تمام کارها خون شهیدان را در نظر بگیریم.
در پایان این مراسم از سوی کانون شهدای دانشکده رسانه خبرگزاری فارس از خانواده شهدای مدافع‌حرم تقدیر شد.
پایان پیام/
