محمودرضا رحیمی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در مریوان اظهار کرد: کلیت برگزاری این نوع جشنواره ها بیشتر از هر اتفاقی به روحیه مردم کمک می‌کند، علی‌رغم تمام کمبودهای موجود و کج‌سلیقگی‌هایی که در مدیریت‌های فرهنگی وجود دارد این جشنواره‌ها به میزانی انرژی به مردم می‌دهد که واقعا می‌توانیم بگویم هیچ چیزی نمی‌تواند جایگزین آن شود.
وی تصریح کرد: هیچ ایرادی براساس ایدئولوژی خاص نمی‌توان از این دست برنامه‌ها گرفت اما اینکه چرا اینقدر رسیدگی‌ها کم است و حتی تا لحظه آخر دبیران یک جشنواره و اهالی یک منطقه نمی‌دانند یک جشنواره برگزار می‌شود یا نه، به معنی عدم ثبات فرهنگی کشور است که باید برای آن فکر اساسی شود.
داور شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان افزود: گروه‌ها دارند تلاش خود را انجام می‌دهند اما متاسفانه همه چیز به سمت دولتی شدن پیش می‌رود تا جایکه در برنامه هفتم، سندیکاها را هم دولتی دیده‌اند که این از تعجات است.
رحیمی با بیان اینکه دولتی دیدن سندیکاها به معنی فربه کردن دستگاه دولتی است، گفت: دستگاه‌های دولتی برای اینکه سه وظیفه نظارت، هدایت و حمایت خود را انجام دهند باید لاغرتر شوند اما تنها امروز بیشتر همه چیز به سمت و سوی نظارت می‌رود.
وی اضافه کرد: این روند موجب می‌شود در همه کارها تاخیر بیفتد لذا باید این رویه را باید تغییر داد.
داور شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان عنوان کرد: در تئاتر خیابانی، می‌رویم در معبر و خیابانی که تماشاگر در آن قرار دارد پس باید به نحوی کار کنیم که تماشاگر به ما اعتما کند و بپذیرد.
وی افزود: تا زمانی که ما کمپانی‌های تئاتر نداشته باشیم و مسائل اقتصادی و مسائل گروهی تئاتر درست نشود چون زمان کم در تمرین تئاتر اتفاق می‌افتد به جرات می‌توانیم بگویم که ایده‌ها خوب و اجراها بد از آب در می‌آید.
رحیمی در مورد اجراهای این دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان هم اذعان کرد: ترجمه‌های غلط داریم ترجمه‌هایی که می‌گویند بعضی از کارها برای خیابان هستند و برخی از کارها در خیابان هستند ولی می‌توانند برای خیابان‌ها نباشند همین موضوع مفری شده برای اینکه 99 درصد اجراهایی که در خیابان اجرا می‌شوند تئاتر خیابانی نیستند!
وی افزود: در کتاب‌هایی که تجربه شده آن استریت‌ها برای کارهای عظیم و با جریان‌های به شدت گران قیمت که انگار همان صحنه را به خیابان بیاورند و برای مخاطبین بیشتر یک کار شکسپرین عالی اجرا نه اینکه یک کار صحنه را همانطو به خیابان بیاورند.
داور شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان عنوان کرد: بسیاری از کارهایی که در این جشنواره می‌بینم تئاتر خیابانی نیستند، اینکه آیا تماشاگرها قصه‌ها را متوجه می‌شوند همه و همه در جشنواره تئاتر خیابانی اهمیت دارد.
رحیمی گفت: یک چیز جذاب در مریوان و جشنواره تئاتر خیابانی مریوان این است که مردم مریوان دارند سفره‌داری و میزبانی می‌کنند به تمام مسائل ممکنه دست می‌زنند که ما که به مهمانی آنها آمده‌ایم راضی باشیم.
وی افزود: تماشاگر ما در مریوان برعکس خیلی از جاها که تئاتری‌ها تنها مخاطبین هستند در اینجا مردم هستند ولی به نظرم می‌رسد باید نگاه تکنیکال و به آموزش نگاه جدی داشته باشیم نباید از هر مفر و شکست اقتصادی برای زدن بر سر فرهنگ استفاده کنیم، فرهنگ واقعا به اندازه واقعی مردنی شده است.
وی با تاکید براینکه دستگاه‌های فرهنگی باید به وظایف خود عمل کنند و حرف‌های صاحب‌نظران در این حوزه را بشنوند، اذعان کرد: خیلی از متولیان این حوزه حتی حاضر به گفتمان نیستند و خیلی زود مسائل را به سمت سیاسی‌شدن سوق می‌دهند باید در کنار هم زمینه رفع تنگناها و مشکلات مسیر فرهنگ و هنر را فراهم بیاوریم.
داور شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان با بیان اینکه توجه به فرهنگ بسیاری از آسیب‌های اجتماعی و مشکلات جامعه را خاتمه می‌بخشد، گفت: فرهنگ غنی مانع از فساد اقتصادی، فساد مالی، فکری و غیره می‌شود چرا که می‌داند هرکاری که بکنیم به خودمان بر می‌گردد.
رحیمی با تاکید براینکه باید بنیه فرهنگی مملکت را تقویت کنیم، گفت: تمام کشورها می‌دانند که بعد از ادبیات زنده‌ترین عنصر برای تقویت فرهنگی هر ملت و کشوری تئاتر است.
وی اضافه کرد: سینما صنعتی عزیز و محترم و منتخب است، اما تئاتر یک واقعیت زنده و یک سند است که همه چیز آن برای مخاطب صحبت می‌کند و امیدواریم روزی ببنیم که در حوزه فرهنگ کارهای بزرگ انجام می‌شود.
وی گفت: در حالیکه در تمام دنیا بودجه ادبیات و تئاتر را افزایش مب‌دهند، در ایران بودجه همه چیز بالا می‌رود جز ادبیات و تئاتر، و
این را می‌توان از قیمت کتاب‌ها و میزان نشر و غیره به خوبی درک کرد.
داور شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان اضافه کرد: حدود چهار بار شورای انتخاب و سه بار داور جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان بوده‌ام خیابانی‌ها از چندین سال قبل به این نتیجه رسیدند کسانی از خود خیابانی‌ها داور باشند که این بزرگترین آسیب را به کیفیت کار می‌زند.
رحیمی به جایگاه جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان هم گریزی زد و خاطرنشان کرد: تئاتر خیابانی مریوان بی‌شک جز مهم‌ترین اتفاقات تئاتری کشور است، شاید جز 3 چهار تای اول در جشنواره‌های کشور باشد در تئاتر خیابانی ایران به عقیده بنده جایگاه اول را دارد و حتی از تئاتر خیابانی تهران مهیج‌تر است.
وی اضافه کرد: مریوان با این فضاها که در اختیار اجراها قرار می‌دهد به عقیده بنده جز اولین‌هاست و بابت زنده نگه‌داشتن تئاتر خیابانی دست تک تک مردم کردستان را می‌بوسم.
وی با انتقاد از اضافه شدن بخش‌های متعدد در برگزاری جشنواره‌های تئاتر این موضوع را ضعف دانست و گفت: اگر می‌گویم بخش دگرگونه‌ها را می‌گذاریم یعنی شاخه‌هایی که در آن قراردادهای تئاتری انجام نمی‌شود ولی وقتی محتوایی می‌کنیم، تئاتر را از مسیر خود دور می‌کند، تئاتر داستان پر رنج و شکست و عاشقانه و غیره انسان‌ها است.
این داور شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان افزود: جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان باید به یک ثبات بین‌المللی برسد در حال حاضر این ثبات را ندارد سال‌های سال است به خاطر این نبود ثبات لطمه می‌خوریم این عدم ثبات لطمه زیادی به این جشنواره‌های بین‌المللی وارد می‌کند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا جشنواره تئاتر خیابانی مریوان واقعا در سطح بین‌المللی است و یا تنها یک عنوان را یدک می‌کشد، گفت: یک جشنواره با حضور 3 تا 4 چهار گروه از کشورهای دیگر نمی‌تواند بین‌المللی شود در جشنواره‌های بین المللی حضور داشته‌ام که از 34 گوشه دنیا حضور داشته‌اند امیدواریم ما نیز به زودی به ثبات و امنیت کامل برسیم تا بتوانیم با تبادل اندیشه با تئاتر دنیا، تئاتر کشور را از این همه کپی کاری نجات می‌دهد.
داور شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان در پایان افزود: مریوان را زمانی می‌توانیم به عنوان پایتخت تئاتر کشور بشناسیم که اجراها به ایام جشنواره خلاصه نشود و حداقل هر هفته و هر ماه در سال تئاتر خیابانی در آن اجرا شود.
انتهای پیام/2330/71
