به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، اصرار به تعمیر کفش و واکس زدن را می‌شد از لهجه شمالی‌اش متوجه شد، وقتی با همشهری‌اش درباره نحوه تعمیر کفش همکلام شد حتی برخی از زائران متوجه شدند که از شمال برای عرض ارادت به ائمه اطهار راهی خراسان رضوی شد.
با زبان مازندرانی گفتم؛ «من لنگه کفش کنار پاره بیمه تعمیر کنی؟بدون اینکه نگاهم کند، گفت: تن جان دور گردمبه»...
سرش را بلند کرد، صندلی که کنارش بود را به من نشان داد، تعارف به نشستن کرد، به زبان مازنی پرسید؛ اهل کجایی کمی با هم گفت‌وگو کردیم، همزمان با گفت‌وگو حواسش بود که صاحب کفشی بدون واکس از کنارش رد نشود.
حتی زائرانی که اصلا برنامه برای استفاده از واکس رایگان نداشتن را متقاعد به تمیز کردن کفش می‌کرد.
تند تند دنبال جذب مشتری بود، یک لحظه آرام و قرار نداشت تا مدت زمانی که کفشم را تعمیر کند و چسب بزند و چسب خشک شود سه تا کفش را تمیز و واکس زد.
حاضر نشد اسمش را برایم بگوید فقط به احترام اینکه رویم را زمین ندارد اجازه داد ازش عکس بگیرم، معتقد بود اهل ریا و دیده شدن نیستم.
اهل فریدونکنار بود، چندین سالی است که به همراه هیأت این شهرستان به عنوان خادم به زائران اینکه هر سال خودش را به مشهد مقدس می‌رساند.
از اینکه امسال نتوانست اربعین در کربلا حضور پیدا کند ناراحت بود احساس می‌کنم به همین دلیل اصرار داشت که تعداد کفش بیشتری واکس بزند.
درباره هیأتی که از فریدونکنار در مشهد پیدا می‌کند صحبت کرد درباره دیگر همشیری‌هایش که روزانه هزار و ۵۰۰ غذا در جمع زائران در این چند روز توزیع می‌شود کمی صحبت کرد.
به قدری سرگرم تمیز کردن کفش‌ها بود که وقت نکرد تلفنش را جواب بده، ظاهراً خانمش ۱۱ بار تماس گرفت و موفق به گفت‌وگو نشد، این را پسرش زمانی که سرگرم واکس زدن بود بهش تذکر داد.
پسرش را هم درگیر این کار کرد و با خودش همراه کرد تا از خردسالی به او خادمی این حرم را یاد بدهد.
پایان پیام/م
