پوشش برتر از دیدگاه روانشناسی

به گزارش خبرگزاری فارس از خرم‌آباد، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی پلیس لرستان، در روان‏شناسی رنگ‏ ها می‏ خوانیم که رنگ سیاه نمایان‏گر مرز مطلق است. لذا کسی که رنگ سیاه می‏‌پوشد، می‏ خواهد نشان دهد که مرزی را ایجاد کرده است. 

در روان‏شناسی رنگ‏‌ها می‏‌خوانیم که رنگ سیاه نمایان‏گر مرز مطلق است. لذا کسی که رنگ سیاه می‏‌پوشد، می‏‌خواهد نشان دهد که مرزی را ایجاد کرده است.

اما این که این مرز برای چیست، در موقعیت‏ های مختلف ممکن، است متفاوت باشد. گاه لباس سیاه را در ماتم و عزا می‏ پوشند، برای آن که نشان دهند بین آن‏ها و عزیزشان فاصله افتاده و مرز زندگی آن‏ها را از هم جداکرده است و یا برای آن که نشان دهند که در حریم خانه و خانواده‏ آن‏ها حادثه ‏ای رخ داده است که انجام برخی از کارهای معمولی که سایر خانواده‌‏ها انجام می‏‌دهند، برای آنان میسر نیست.

اما گاهی هم سیاه می‏‌پوشند، نه برای عزا و ماتم بلکه برای مشخص کردن مرزها و حریم‏ های اجتماعی و حجاب یک خانم مسلمان با چادر سیاه از این دسته است.

وقتی که خانمی چادر مشکی به سر می‏‌کند و با وقار و متانت تمام قدم به عرصه‏ اجتماع می‏گذارد، با این نحوه‏ پوشش می‏‌خواهد نشان دهد که هرکسی حق ندارد به این حریم پاک، مقدس و خصوصی وارد شود. این حریم، حریم حرمت، حیا و احترام است، نه جای هرزگی، آلودگی و هوس بازی.

در واقع او با حجاب مشکی و چادر سیاه، بین خود و مردان نامحرم مرزی عاقلانه ایجاد می‏ کند، او با این سیاهی ظاهری اما ریشه دار در درون خود می‏ خواهد نگاه تیز و برنده‏ هرزگی و ابتذال را بشکند و نگذارد در حریم عفاف، پاکی و نجابت او نامحرمی وارد شود و حرمت او را از بین ببرد. لذا چادر مشکی به منزله‏ حرمت و احترام است. مرز ادب، کرامت، حیا و عفت است. مرز آداب است و نشان می‏ دهد که در این محدوده باید حریم را نگه داشت و به صاحب حرم با دیده‏ احترام و ادب نگریست.

از نظر روانی نیز وقتی انسان پارچه‏ سیاهی را می‏ بیند، دیگر چندان رغبتی به نگاه کردن پیدا نمی‏ کند و خود به خود نظر را بر می‏‌گرداند. نگاه به رنگ‏ های روشن چشم را باز و رغبت مشاهده و تمرکز بردیدن را دو چندان می‏ک ند، به عبارت دیگر از دیدگاه روان‏شناسی رنگ‏‌ها، نگاه به رنگ‏‌های تیره، به ویژه رنگ سیاه که بی‌رنگی مطلق است، تقریبا تمام رغبت‏‌ها را از بین می‏‌برد.

روان شناسی امروز می‏‌گوید: "سیاه به معنای "نه" بوده و نقطه‏ مقابل "بله‏" یعنی سفید است‏"با این نگاه باید گفت: آن کس که در مقابل نامحرم سیاه می‌پوشد، در واقع می‏ خواهد به او "نه‏" بگوید و آن کسی که رنگ جذاب می‏‌پوشد، در واقع خواسته یا ناخواسته خود را در معرض نگاه‏ های هرزه و آلوده قرار می‌دهد و وسیله‏ آلودگی و انحراف خود و جامعه را فراهم می‏‌کند.

در روان‏شناسی رنگ ‏ها می‏ خوانیم که  «سفید به صفحه‏ خالی می‏‌ماند که داستان را باید روی آن نوشت، ولی سیاه نقطه پایانی است که در فراسوی آن هیچ چیز وجود ندارد» بنابراین زنی که در برابر نامحرم و در بیرون از خانه لباس سفید و رنگارنگ می‏‌پوشد، از ایمنی کم‏تری برخوردار است، ولی زنی که چادر سیاه می‏‌پوشد، حداکثر ایمنی را برای خود ایجاد کرده است و نشان می‏‌دهد که این‏جا نقطه‏ پایان نگاه‌های نامحرمان است و در فراسوی این حجاب، جایی برای نفوذ نگاه ‏ها و نیت‏‌های ناپاک نیست.

 در جای دیگری در بحث روان‏شناسی رنگ‏‌ها می‏‌خوانیم که: سیاه، نشان‏گر ترک علاقه یا انصراف نهایی بوده و از تاثیر قوی برهر رنگی که در همان گروه (در کنار آن) قرار گرفته باشد، برخوردار است و خصلت آن رنگ را مورد تاکید و اهمیت قرار می‏‌دهد.

 از این رو کسی که چادر مشکی می‏‌پوشد، می‏‌خواهد با رنگ سیاه چادر دائما جلوه و نمای خود را نفی‌کند و خود را از نگاه ‏های دیگران دور نگه دارد. آن کس که چادر مشکی می‏‌پوشد، رنگ مشکی چادر او نشان‌گر ترک علاقه یا انصراف نهایی است، یعنی چادر مشکی به نگاه‏ های نامحرم می‏‌گوید هیچ جایگاهی برای نگاه شما در من وجود ندارد.

بنابراین باید به روان‏شناسی و جامع نگری زن ایرانی آفرین گفت که برای حفظ حرمت، عفت و پاکی خود و هم‏چنین پاسداری از مرزهای خویش و جامعه‏ خویش و برای سالم سازی محیط اجتماعی خود، بهترین حجاب، یعنی چادر و مناسب‏ ترین رنگ یعنی مشکی را انتخاب کرده است.

پایان پیام/