پرونده ویژه «اشتغال خُرد»| ماست پرچرب آقای سرمایه‌گذار برای روستائیان

خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی؛ روی دست ماندن محصولات لبنی روستاییان و از همه مهم تر فاسد شدن سریع آن انگیزه‌ای شد تا در روستای مختاران خوسف اقدام به راه‌اندازی ایستگاه جمع‌آوری شیر کند و علاوه برای اینکه منبع درآمدی برای دامداران منطقه سربیشه و خوسف باشد زمینه اشتغال دو نفر دیگر را هم هم فراهم آورد.

از همه مهم‌تر این که با راه‌اندازی این ایستگاه زمینه‌ساز توسعه دامداری و افزودن بر تعداد دام‌های سبک و سنگین روستاییان منطقه باشد.

۵ سال پیش که تصمیم به اجرای این کار گرفت حمایت مالی ۱۵ میلیون تومانی بسیج سازندگی از او سبب شد تا اقدام به راه‌اندازی ایستگاه جمع‌آوری شیر در روستای مختاران کند چرا که می‌دید چه‌طور شیر و ماست روستاییان منطقه به دلیل نبود خریدار روی دست آنها می‌ماند یا فاسد می‌شود و دامداران هیچ بهره‌ای از داشته‌های خود نمی‌برند و برای همه امکان فرآوری فراهم نیست.

از همه مهم‌تر اینکه بازار فروشی هم نداشتند تا آن چه را تولید و فرآوری می‌کنند به فروش برسانند.

راحت شدن خیال روستاییان

حالا دیگر آقای امامدادی با راه‌اندازی ایستگاه جمع‌آوری شیر خیال روستاییان این منطقه را راحت کرده به طوری که هفته‌ای دو روز برای جمع‌آوری ماست و شیر به روستاها می‌رود و برخی هم که شیر بیشتری دارند صبح و عصر از آنها تحویل می‌گیرد.

همین اقدام سبب شده تا هفته‌ای سه بار بعد از جمع‌آوری شیر و ماست دامداران منطقه به بیرجند آمده و محصولات جمع‌آوری شده را به کارخانه‌های شیر در بیرجند، گناباد و قاین تحویل دهد تا آن تبدیل به کشک و دیگر فرآورده‌های لبنی کنند.

روزانه ۷۰۰ تا ۸۰۰ کیلو شیر و گاهی به یک تن هم می‌رسد و ۳۰۰ کیلو ماست از روستاهای منطقه جمع‌آوری می‌کند.

توسعه دامداری

اما از زمانی که ایستگاه جمع‌آوری شیر را در منطقه ایجاد کرده است اتفاقی که افتاده در ابتدا شاید روزی ۲۰۰ کیلو شیر و ۳۰۰ کیلو ماست جمع‌آوری می‌کرد و در هفته به کمتر از تن می‌رسید اما اکنون روزانه یک تن شیر و در هفته چهار تا پنج تن ماست جمع‌آوری می‌شود که همه این نشان از افزایش تعداد دام دارد.

رونق گرفتن بازار کارش سبب شده تا خودش هم با استفاده از تسهیلاتی که بنیاد برکت می‌دهد اقدام به راه‌اندازی گاوداری کند و در برنامه اش دارد چنانچه ژمینه‌اش فراهم شود یک کارخانه کشک احداث کند.

او آینده کارش را دست خدا می‌داند چرا که ریسک کار بالاست طوری که هفته‌ای تا ۲۵میلیون تومان جنس به کارخانه‌های لبنیاتی می‌فروشد اما آنها نقدی هزینه‌ها را نمی‌پردازند بلکه چک یک ماه و دو ماه می‌دهند و اگر خدای ناکرده این کارخانه ورشکست شود دیگر او هم امیدی به پاس شدن چکش ندارد.

تنها دلخوشی

تنها دلخوشی این کارآفرینی روستایی، مغازه‌ها و مشتریان خانگیش هستند که کره‌های تولیدی او را نقد می‌خرند اما به ماستی که به خارج از استان می‌فرستد همه نسیه است و پول آن با چک یک و دوماهه پرداخت می‌شود.

وی که سابقه حضور در نمایشگاه‌های کمتیه امداد امام خمینی(ره) را در کارنامه‌اش دارد اوج کسادی کارش را مربوط به ماه مبارک رمضان می‌داند طوری که در این ماه گاهی مجبور می‌شود به دلیل فاسد شدن نیم تا یک تن ماست را در بیابان‌ها دفن کند چرا که خریداری ندارد.

به گفته او در ایام عید و محرم هم کارش کساد می‌شود اما به اندازه ماه مبارک رمضان نیست.

دلیل این که مجبور می‌شود نیم تا یک تن از ماست را در بیابان رها کند، نبود کارخانه لنبیاتی می‌داند و اگر کارخانه کشک داشته باشد این فرآورده‌ها را تبدیل به کشک کرده و گوشه انبارش می‌گذارد و به مرور هم می‌فروشد.

سخن پایانی: امید که باران ببارد خراسان جنوبی نیز از خشکسالی رهایی یابد و رونق دامداری این استان نیز به دوران ترسالی بازگردد تا این ایستگاه جمع‌آوری شیر هم روز به روز توسعه یابد به کارخانه‌ای مبدل شود که هم اشتغال‌زا باشد و هم امیدی برای روستاییان دامدار.

هرچند که رونق دامداری‌های کوچک به ویژه گله‌های گوسفند در روستاهای خراسان جنوبی به واسطه استمرار ۲۲ ساله قهر طبیعت در استان همانند گذشته نیز است اما هنوز هم اغلب روستاییان خراسان جنوبی با همان تعداد اندکی دام دارند که از این ممر امرارمعاش می‌کنند.

پایان پیام/۶۹۰۷۵