به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، حمیدرضا دنیادیده- بند نسوان زندان رشت؛ مکانی که در آن زنانی محبوس شده‌اند و مسیر سرگذشت از بد حادثه آن‌ها را به این مکان کشانده است.
زنانی که چیزی از مردان کمتر ندارند؛ پا به‌پای دیگر همنوعانشان در جامعه دغدغه دارند و راهی می‌جویند تا بتوانند در طول تحمل حبس، قدمی اول برای خود و بعد هم برای خانواده‌شان بردارند.
زندانیان بند نسوان نه‌تنها همچون زنان کشورهای مدعی آزادی ازجمله آمریکا آزار و اذیت نمی‌شوند، مورد تجاوز و خفت قرار نمی‌گیرند بلکه در کنار تحمل حبس، وقتشان به صرف اشتغال، تولید و کارآفرینی سپری می‌شود.
«سارا. ر»، مادر ۴۵ ساله، (مرضیه. س»، بانوی ۲۹ ساله و یا «هاجر.م»، بانوی ۲۸ ساله، تنها تعدادی از بانوان در بند زندان نسوان رشت هستند که زندان را نه تنها بند تحمل حبس بلکه مکانی برای کارآفرینی، تولید و اشتغال تبدیل کرده‌اند.
یکی از زنان زندانی بند نسوان رشت به نمایندگی از زنان زندانی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس می‌گوید: پنج سال محکوم است و ۲ سال هست که از تحمل حبسش می‌گذرد.
وی می‌گوید: در این بند ۳۰ نفر حدوداً شاغل هستیم و ۲ ماه هست که به کار مشغولیم. این مادر که ۲ فرزند دارد و به دلیل مشکلات مالی و ناتوانی در پرداخت دیون مردم، پایش را به زندان کشانده؛ کار در زندان را لذت‌بخش توصیف می‌کند و دلیلش را بیرون کردن مشغله‌های پرونده محکومیت از ذهنش عنوان می‌کند.
زن زندانی در بند نسوان زندان رشت معتقد است: کار در زندان و اشتغال در بند به او آرامش داده و تحمل حبس را برایش بسیار راحت‌تر از ماه‌های نخست در بند، کرده است.
به گفته مادر علی و شقایق، پس از تولید محصول، مسؤولان زندان شرایطی را برای بازاریابی و فروش محصولاتشان فراهم کرده‌اند که خوشبختانه تولیداتشان به‌راحتی فروخته و عایدی آن‌ها به حسابشان ریخته و در اختیار خانواده‌ها قرار می‌گیرد.
زنان زندانی در بند نسوان زندان رشت گرچه غم نبودنشان در کنار خانواده و بهره‌مندی از ظرفیت‌های اجتماعی و فعالیت آزادانه آن‌ها را رنج می‌دهد اما در همین وضعیت کمک‌خرجی به خانواده‌ها شده‌اند و دستگیر همسر، فرزندان و خویشان خود هستند.
زنان زندانی محبوس در بند نسوان زندان رشت با تلاش‌های مسؤولان زندان، خیران و فعالان اجتماعی علاوه بر تولید و اشتغال، مهارت و حرفه‌ای نیز کسب کرده‌اند که می‌توانند بعد از پایان تحمل حبس، علاوه بر آموزش مهارت‌های کسب‌شده، شغل آبرومند و شرافتمندانه‌ای را نیز برای خود دست‌وپا کنند.
امروزه می‌توان گفت زندان یک فرصت است نه تهدید؛ زندانی استعدادی دارد که نباید تحمیل شود بلکه لازم است اول غربالگری شود که استعداد او در چه زمینه‌ای است و شرایطی برای توسعه و شتاب استعداد آن‌ها فراهم شود.
فرد زندانی یک آسیب‌دیده اجتماعی است که ابتدا باید برای او که یک موجودیت با کرامت است، انگیزه لازم را ایجاد کرد تا شروع به کار کند و پس از تحمل حبس سریعاً به جامعه برگردد و به قشر مولد و فعال تبدیل شود.
ناگفته نماند که مسؤولان زندان رشت با تلاش‌ها و پیگیری‌هایی که با همراهی و همکاری تعدادی از بانک‌های عامل و همچنین خیران، انجام داده‌اند در صورت تمایل زندانیان می‌توانند وام و تسهیلات ارزان‌قیمتی را نیز در اختیار زندانیانی که تازه آزادشده‌اند، قرار دهند تا مشابه کارگاه‌های فعال در زندان را برای خود نیز ایجاد و علاوه بر کسب درآمد، شغل جدید نیز به وجود آورند.
پایان پیام/۸۴۰۰۸
