مورخ آمریکایی: رابطه با اسرائیل ضررهای فراوانی دارد

باشگاه خبرنگاران توانا|حدیثه خوشنویس: آلیسون ویر، مؤلف و مورخی آمریکایی است که توجه اصلی‌اش مناقشه فلسطین و رژیم صهیونیستی است. او بنیانگذار و مدیر مؤسسه غیرانتفاعی‌ای به نام «اگر آمریکاییان می‌دانستند» و نویسنده کتاب «خلاف حکم عقل سلیم ما، تاریخ پنهان نحوه استفاده از آمریکا برای خلق اسرائیل» است. او در برنامه «نیم‌فاصله» که از شبکه چهارم سیما با اجرای آرش دریابندری پخش می‌شود، درباره رژیم صهیونیستی می‌گوید: من اطلاع کمی درباره موضوع فلسطین داشتم به همین خاطر با اسرائیل همدل بودم. حدود بیست سال پیش من با اسرائیل همدل بودم. اما بعد از انتفاضه دوم تصمیم گرفتم درباره فلسطین جستجو کنم. من سابقه روزنامه‌نگاری دارم و در آن زمان سردبیر یک هفته نامه کوچک در کالیفرنیای شمالی بودم. زمانی که به جستجو در این باره پرداختم، متوجه شدم که اخباری که به ما می‌رسد خیلی یک‌طرفه است. در حالیکه ما از اسرائیل اخبار زیادی می‌شنویم، اما درباره فلسطین چیزی نمی‌شنویم.

مقدار زیادی از مالیاتم به جیب اسرائیل می‌رود

وی افزود: خیلی وقت است که این پوشش یک‌طرفه در حال انجام است، اما مردم توجهی به آن ندارند. زمانی که متوجه این موضوع شدم به سراغ اینترنت رفتم. آن زمان اینترنت و گوگل به تازگی در دسترس افرادی مانند من قرار گرفته بود. زمانیکه شروع به جستجو کردم، جریان این بود که نیروهای اسرائیلی تیراندازی می‌کردند و اغلب تعداد زیادی از معترضان غیر مسلح از جمله کودکان را می‌کشتند. این موضوع در آمریکا گزارش نمی‌شد. آمریکایی‌ها روحشان هم از این موضوع اطلاع نداشت. این موضوع مربوط به پاییز ۲۰۰۰ است. بعد از آن زمان هر روز موضوعات فلسطین را دنبال می‌کردم. این موضوعی بود که هم جناح چپ و هم جناح راست آن را مخفی می‌کردند. تازه آن زمان بود که متوجه شدم مقدار زیادی از مالیاتم به جیب اسرائیل می‌رود. این موضوع را قبلا نمی‌دانستم. کارم را رها کردم و در اوایل سال ۲۰۰۱ مدتی قبل از ۱۱ سپتامبر به کرانه باختری و غزه رفتم، برای اینکه خودم ببینم که اوضاع از چه قرار است. زمانیکه بی‌هدف و تصادفی به گوشه و کنار غزه و کرانه باختری سفر می‌کردم، کودکانی را دیدم که تیر خورده بودند. نیروهایی اسرائیلی را دیدم که مناطق غیر نظامیان را گلوله باران می‌کردند. ویرانی را دیدم که همان موقع داشت رخ می‌داد. این قبل از شلیک موشک از سمت غزه بود. پس از آن به ایالات متحده برگشتم. در آن زمان سازمانی به نام «اگر آمریکایی‌ها می‌دانستند» را تأسیس کردم تا حقایق را درباره آنچه در آنجا می‌گذشت را به مردم آمریکا ارائه کنم. کل چیزی که مردم از این داستان می‌دانند اسرائیل است. احساسم این است که پوشش خبری خوب هنوز هم سانسور می‌شود. هم در رسانه‌های لیبرال و هم در رسانه‌های محافظه‌کار.

رابطه آمریکا با رژیم صهیونیستی برای آمریکایی‌ها ضرر دارد

مجری برنامه در ادامه درباره کتاب «خلاف حکم عقل سلیم ما» که درباره تاریخچه‌ای از روابط ایالات متحده و اسرائیل است از الیسون ویر پرسید و او در ادامه اظهار داشت: ۲۰ سال پیش زمانیکه با خبر شدم و شروع به بررسی کردم یکی از نخستین کارهایی که انجام دادم خواندن تعداد زیادی کتاب در این زمینه بود. با مطالعاتی که انجام دادم متوجه شدم که اسرائیل فاقد منابع طبیعی است. این سوال برایم ایجاد شد که چرا اسرائیل متحد ارزشمندی برای ایالات متحده آمریکا است، آن هم در مقایسه با جهان عرب که نفت و جمعیت زیاد دارند؟ سوال بعدی اینکه چرا باید آمریکا رابطه ویژه‌ای با اسرائیل داشته باشد؟ اکنون می‌دانم که این رابطه نه تنها فایده‌ای ندارد، بلکه ضرر هم دارد. آن زمان این موضوع را نمی‌دانستم. ۵۰ هزار نسخه از کتابی که نوشته‌ام، فروش رفته است. به این معنا است که آمریکایی‌ها رفته رفته از این موضوع مطلع می‌شوند.

ایجاد کشوری یهودی در سرزمینی که ۹۵ درصد آن غیر یهودی هستند

آلیسون ویر، در ادامه افزود: صهیونیسم به خصوص صهیونیسم آمریکایی در اواخر سال ۱۸۰۰ میلادی شروع شد. اکثر آمریکایی‌ها حتی معنای صهیونیسم هم نمی‌دانند.  من زمانیکه با یک آمریکایی معمولی صحبت می‌کنم، حتی نمی‌توانم از کلمه صهیونیسم استفاده کنم. در این کشور در اواخر سال ۱۸۰۰ میلادی یک جنبش سیاسی راه افتاده بود برای ایجاد کشوری یهودی در سرزمینی که ۹۵ درصد غیر یهودی بودند. آن ها اکثرا مسلمان بودند و مسیحیان زیادی هم در آن زندگی می‌کردند. تا سال ۱۹۱۰ فکر می‌کنم حدود بیست هزار صهیونیست در شهرهای بزرگ آمریکا زندگی می‌کردند. این افراد در شهرهای بزرگ آمریکا و در بین سیاستمداران تاثیر گذار بودند. تا سال ۱۹۲۰ صهیونیست‌های آمریکا به حدود دویست هزار نفر رسیده بود. روح اکثر آمریکایی‌ها از این جنبش بی‌خبر است. در جستجویی که کردم متوجه شدم که یکی از قضات مهم دیوان عالی به نام «لوئیس برندایس» رئیس صهیونیسم جهانی بود. بسیاری از آمریکایی‌ها نام او را شنیده‌اند. او یکی از قضات مشهور دیوان عالی کشور بود. اما تقریبا هیچ فردی نمی‌داند که او رهبری این کارزار بین‌المللی را به عهده دارد. او از آمریکا برای رسیدن به هدفش استفاده می‌کرد. متوجه شدم که او حتی از داخل اتاق‌های دیوان عالی مخفیانه گزارش‌هایی دریافت می‌کرد  که معاونانش به او می‌دادند. من متوجه شدم که براندیس رهبر یک انجمن مخفی بود که در آمریکا فعالیت می‌کرد. گروه‌های زیادی در آمریکا وجود داشتند که مخالف صهیونیسم‌ها بودند. خیلی از کشیش‌های مسیحی جزو این افراد بودند. همچنین در وزارت امور خارجه یادداشت‌هایی زیادی علیه صهیونیست‌ها نوشته شده بود.

مردم آمریکا اطلاعات نادرست جعلی زیادی درباره صهیونیست‌ها دارند

وی در قسمت دیگری از این گفت‌وگو به تأسیس رژیم صهیونیستی می‌پردازد و می‌گوید: بیشتر آمریکایی‌ها فکر می‌کنند که اسرائیل پس از جنگ جهانی دوم، پس از هلوکاست نازی‌ها تأسیس شده است. اکثر آمریکایی‌ها فکر می‌کنند که اسرائیل را بازماندگان شجاع هلوکاست تأسیس کرده‌اند و بعد هم ارتش‌های عربی ناگهان به آن حمله کردند. آن‌ها فکر می‌کنند که ارتش‌های عربی به این دلیل که یهودی ستیز بودند به اسرائیل حمله کردند. آن‌ها تصور می‌کنند که اسرائیل دلاورانه در این جنگ پیروز شده است. مردم نمی‌دانند که چه اتفاقی افتاده است به همین دلیل با اسرائیل کوچک همدلی می‌کنند. اکنون روایت در آمریکا این چنین است که مردم بی‌دلیل به اسرائیل حمله می‌کنند و هزاران موشک به سمت اسرائیل شلیک می‌شود. آنها گمان می‌کنند که اسرائیل فقط از خود دفاع می‌کند. این موضوعی است که در آمریکا از طریق رسانه و برخی کتاب‌های درسی به آمریکایی‌ها خورانده می‌شود. هالیوود هم اغلب فیلم‌هایی درباره هلوکاست و اسرائیل می‌سازد. دبیرستانی که بودم فیلم‌های باعظمتی را درباره تاریخ جعلی تاسیس اسرائیل را نگاه می‌کردم. مردم وقتی حقیقت ماجرا را متوجه می‌شوند با فلسطینی‌ها همدردی می‌کنند. اما روایت غالب، بیشتر اوقات در رسانه‌ها تکرار می‌شود. به همین سبب مردم اطلاعات نادرست جعلی زیادی دارند.

انجمن مخفی صهیونیستی سبب ورود آمریکا به جنگ جهانی اول شد

وی درباره «انجمن مخفی پاروشیم» که برندایس عضو آن بود، می‌گوید: برندایس یکی از رهبران این انجمن مخفی بود. استادی به نام «هوراس کالن» استاد دانشگاه پرینستون که آن زمان نام دانشگاه ویسکاتسین بود. او بنیانگذار پلورالیسم فرهنگی یا چیزی در همین ردیف بود. او همچنین مؤسس انجمن مخفی بود. این انجمن مخفی جوانان آمریکایی را با هر پیشه‌ای به خدمت می‌گرفتند. به خصوص افراد زیادی از هاروارد جذب کردند. سپس این جوانان مامور شدند تا روایت صهیونیستی را در سراسر ایالات متحده پیش ببرند. این جوانان با صهیونیست‌ها بیعت کردند و قسم خودند که برایشان عزیزتر از خانواده یا ملت‌شان باشند. «فلیکس فرانکفورتر» یکی دیگر از اعضای بعدی دیوان عالی که از قضات مشهور آن بود، ظاهرا یکی دیگر از اعضای آن بوده است. به نظر می‌رسد که «هوراس کالن» در بیانیه بالفور بوده است. او این بیانیه را در سال ۱۹۱۵ به بریتانیا تحمیل کرده است. سپس «حایم وایتمن» که یک صهیونیست‌ بریتانیایی است این موضوع را پیش برد. در جنگ جهانی اول آمریکا نه به نفع آلمان و نه به نفع بریتانیا وارد جنگ نشد. در آن زمان بریتانیا در خلال جنگ جهانی اول در یک روز ۶۰ هزار کشته داد. زمانی که ویلسون آمریکا را از جنگ جهانی اول دور کرد، حایم وایتمن به بریتانیا رفت و گفت اگر قول می‌دهید که برنامه ما برای تاسیس کشوری یهودی را تاسیس کنید ما هم کمک می‌کنیم. در آن زمان بریتانیا هم با آلمان و هم با امپراتوری عثمانی می‌جنگید و کنترل فلسطین در دستان امپراتوری عثمانی بود. وایتمن به بریتانیایی‌ها گفت اگر بعد از پیروزی به ما کمک کنید و استعمار صهیونیستی فلسطین را برای ما تسهیل کنید، ما به شما کمک می‌کنیم تا از طریق دوستانمان در ایالات متحده آمریکا به ویژه برندایس که به وودرو ویلسون، دومین رییس جمهوری آمریکا نزدیک بود در جنگ پیروز شوید. ما صهیونیست‌های آمریکا را وادار می‌کنیم تا به نفع بریتانیا وارد عمل شوند. در این باره توافقی شفاهی صورت گرفت. اینگونه بیانیه بالفور شکل گرفت. نکته حائز اهمیت این است که این بیانیه را واقعا بالفور ننوشته است. این بیانیه را صهیونیست‌ها نوشته‌اند. این بیانیه پیش از نوشته شدن بین صهیونیست‌ها، آمریکایی‌ها و بریتانیایی‌ها در رفت و برگشت بود. در واقع مردی به نام امری که یک صهیونیست مخفی بود این بیانیه را نوشت. به نظر می‌رسد که این موضوع عامل اصلی پیوستن ایالات متحده به جنگ بود. صهیونیست‌ها به خود می‌بالند که مسئول ورود آمریکا به جنگ جهانی اول هستند.

۱۹۴۷ رژیم صهیونیستی تمام جمعیت روستاهای فلسطین را قتل عام کرد​

وی در ادامه در باره اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها عنوان کرد: اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها در سال ۱۹۴۷ رخ داد. در واقع طبق گفته یک مورخ اسرائیلی این موضوع یک پاکسازی قومی بود. پاکسازی قومی عامدانه غیر یهودیان، اعم از مسلمان یا مسیحی بود. خیلی از آمریکایی‌ها این موضوع را نمی‌دانند. این پاکسازی بسیار خشن بود. صهیونیست‌ها در آن زمان قتل‌های بسیار زیادی را انجام دادند. بد نام‌ترین آن‌ها کشتار دیر یاسین بود؛ جایی که پیرمردها و زنان و کودکان را قتل عام می‌کردند. فکر می‌کنم یکی از افراد صلیب سرخ که آن‌جا رفته بود این موضوعات را با چشم دیده بود. بعد از مدتی او این موضوعات را مستند کرد. بعد از آن قتل عام‌های دیگری هم رخ داد. روستاهایی بودند که تمام جمعیت آنان قتل عام شده بودند.

پایان پیام/