گروه استانهای خبرگزاری فارس _ سمیه محرمی: هر چه اصرار کردند قبول نکرد که نکرد، مرغش یک پا داشت و اجازه نداد که نداد، میگفت هنوز زنده است و هنوز نفس میکشد، دلش به خطهای روی دستگاه آی سی یو خوش بود که حکایت از قلبی میداد که هنوز تپش داشت و هنوز نفسی میآمد و میرفت، مفهوم مرگ مغزی وقتی میدید هنوز فرزندش حیات دارد بی معنا بود.
کم کم دیگر بقیه هم از اصرار کردن دست کشیدند هر چقدر دکتر گفت او دیگر بازنخواهد گشت هر چه از زندگی که میتوانست به بقیه آدمهای نیازمند بدهد حرف زد از کارت اهدای عضوی که خودش با نیت بخشیدن زندگی به دیگران گرفته بود، سخن گفت مادرش نپذیرفت که نپذیرفت تا روزی که دیگر آن خط روی مانیتور هم از حرکت ایستاد و آخرین امید برای بازگشتن «امید» تمام شد.
برای زندگی، صدای تلفن حکم صدای شلیک گلوله به سمت قلبش را داشت بس که زنگ زدند و از حال خراب دخترش خبر میدادند صدای تلفن که بلند میشد حسابی دلش میریخت و آرام و قرار نداشت، دوباره از بیمارستان بود دوباره آرزوی تازه دانشجو شدهاش با کلی «امید» در سرش راهی بیمارستان شده بود، سالیان سال بود با این درد داشت کلنجار میرفت، بیماریش مادرزاد و قلبش همراهیاش نمیکرد.
بزرگتر که میشد به اندازه سنش دردش هم بزرگ میشد و تاب زندگی را از او میگرفت، اما ناامیدی در این دختر معنا نداشت، هر چه دنیا با دردهایش بیشتر اذیتش میکرد او بیشتر میجنگید و بیشتر تلاش میکرد میخواست دکتر شود تا از درد امثال خودش کم کند و با کلی تلاش به رویایش رسید.
سالیان سال در صف انتظار برای دریافت قلب بود و همیشه از رویاهای بعد از سلامتی خودش صحبت میکرد حرف که میزد چشمنانش از ذوق میدرخشید، اما آن روز آخرین تماسی بود که به مادر آرزو شد، رویاهای آرزو همگی به یک باره رنگ باخت، دیگر نمیتوانست پزشک شود چون دیگر قلبش برای ادامه راه به او کمک نکرد.
قصههای شبانه مرتضی چند سالی میشد که زندگیاش بند شده بود به یک دستگاه هم قد و قواره خودش یک حادثه به یک باره زندگیاش را به هم ریخت، او که تا دیروز پدر یک خانواده بود و همه چیز شیرین، یک باره همه زندگیاش به هم ریخت از کار افتادن هر دو کلیهاش کل نظم زندگیاش را برهم زد، کارش را از دست داد و دیگر بدن رنجورش توان تحمل سوزنهای رنگارنگ و بزرگ و کوچک را نداشت.
به توصیه یکی از بیماران بعد از کلی دوندگی در نوبت دریافت کلیه قرار گرفت و انتظار برای دریافت کلیه تنها «امیدش» برای زندگی بود، میخواست همه چیز را جبران کند، در این سالها بخاطر بیکاری و بیماری حسابی در زندگی به مشکل برخورده بود و حتی زندگی مشترکش از هم پاشید و همسرو فرزندش حالا جدای از او زندگی میکردند و او آرزوی خواندن دوباره قصههای شبانه برای دخترش پنج سالهاش را داشت.
آخرین برگ پاییزی هم رفته بود، عصر یک روز پاییزی بود آخرین برگ از شاخه درخت که افتاد دیگر نه «امید» مانده بود و نه «آرزو» و زمستان از هر زمان نزدیکتر شده بود، دو مادر داغدار با هم همسیر شدند در حالی که یکی میتوانست ناجی دیگری باشد، یکی از آنها دست بلند میکند و یک خودروی شخصی در ورودی درب بهشت معصومه جلوی پایشان ترمز میکند و با هم همسیر میشوند اما آنقدر غم دارند که حرفی با هم نمیزنند مرتضی مسافرانش را که پیاده میکند خود را به سرعت به مرکز دیالیز میرساند وقتی وارد میشود خورشید هنوز میدرخشد اما زمانی که درمانش تمام میشود سیاهی بر شهر چیره شده بود و او یک شب دیگر با یاس اما به «امید» فردا سر میکند.
ثبت دوازدهمین ایثار ماندگار زنجان
مسؤول شبکه فراهمآوری پیوند اعضای دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان گفت: زنجان با اهدای سه ارگان حیاتی ثبت شد.
شهریار اماموردی با اشاره به اینکه دوازدهمین اهدای عضو استان متعلق به خانم ۴۵ سالهای است، تصریح کرد: متاسفانه به دلیل سکته مغزی دچار مرگ مغزی شده بود.
وی در رابطه با ارگانهای حیاتی اهدا شده در دوازدهمین ایثار ماندگار استان، افزود: سه ارگان حیاتی شامل کبد و کلیهها به بیماران نیازمند پیوند عضو اهدا شد و جان دوبارهای به آنان بخشید.
مسؤول شبکه فراهمآوری پیوند اعضای دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان در رابطه با روشهای دریافت کارت اهدای عضو، خاطرنشان کرد: روشهای دریافت کارت اهدای عضو ارسال کد ملی به شماره ۳۲۳۴ یا مراجعه به آدرس الکترونیکی اهدای عضو به آدرس ehda.center است.
پیوند 15 بیمار کلیوی در زنجان
مدیر انجمن حمایت از بیماران کلیوی استان زنجان در گفتوگو با خبرنگار فارس در زنجان با اشاره به اینکه 440 بیمار دیالیزی در استان زنجان درگیر دیالیز هستند، اظهار کرد: شاهد حضور بیماران با سن پایین هستیم.
محمد رضا طهماسبی با اشاره به اینکه بیشتر این بیماران میتوانند با دریافت کلیه به زندگی عادی خو بازگردند، عنوان کرد: بیش از 150 بیمار در استان زنجان در انتظار دریافت کلیه هستند.
وی با اشاره به اینکه در سالجاری 15 بیمار با پیوند از تخت دیالیز رها شدند، اضافه کرد: بیشتر این بیماران با دریافت کلیه از جسد به زندگی بازگشتند.
مدیر انجمن حمایت از بیماران کلیوی استان زنجان با اشاره به ضرورت فرهنگسازی در حوزه اهدای عضو بیان کرد: با این اقدام میتوان زمینه بازگشت زندگی چند بیمار و آسایش یک خانواده را فراهم کرد.
پایان پیام/73009