مادر شهیدی که زن، زندگی، آزادی را در کتاب «تنها گریه کن» تفسیر می‌کند

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، ۳۰ آبان پارسال، تقریظ رهبر معظم انقلاب بر کتاب پرمخاطب و پرشمارگان «تنها گریه کن» روایت زندگی اشرف سادات‌منتظری، مادر شهید محمد معماریان پس از ماه‌ها از نگارش آن توسط حضرت آیت‌الله خامنه‌ای منتشر شد. کتابی که «زن، زندگی، آزادی» را به خوبی تفسیر کرده است.

به بهانه سالگرد رونمایی این تقریظ گران‌سنگ، نگاهی کوتاه داریم به اثر:

#زن
زن است، اما همپای مردان در هرجا که لازم بوده حضور داشته، یک روز اعلامیه به بغل در کوچه پس کوچه‌های تهران، یک روز در قامت یک بسیجی پشتیبان تمام عیار جبهه‌های جنگ و یک روز همچون شیرمردان پولادین اراده، مادرِ با صلابت یک شهید.

#زندگی
زندگی را با عشق شروع می‌کند؛ عشق به همسر و با عشق به فرزندان در قامت یک مادر ادامه می‌دهد. معنای حقیقی زندگی را وقتی می‌فهمد که میهنش از یوغ طاغوت رها می‌شود و انقلابی که او و دیگران برایش زحمت‌‌ها کشیده‌اند به رهبری امام ثمر می‌دهد.

#آزادی
آزادی را در سایه انقلاب می‌چشد، آزادی یک زن برای دینداری، برای حضور در عرصه‌های اجتماعی، برای... و حالا که دست پلیدی آمده و به چهره آزادی چنگ انداخته، او بیکار نمی‌نشیند. هم از خانه و زندگی‌اش پایگاه بسیج می‌سازد و هم از پاره تنش محمد، یک بسیجی آماده به رزم. محمد او و هزاران محمد دیگر غرامت آزادی امروز ایران اسلامی می‌شوند و می‌روند تا آرمان روح‌الله (ره) جاویدان بماند.

پی نوشت: از آنجا که رهبری حکیم انقلاب در مرقومه بی‌نظیرشان درباره «تنها گریه کن» پنج بار از واژه «عالی» استفاده کرده‌اند، انتشارات حماسه یاران هم تلاش کرد تا در توزیع کتاب، «عالی» عمل کند؛ چه اینکه تاکنون و در سالگرد رونمایی تقریظ، کتاب به چاپ صد و سی‌ و دوم رسیده است.

متن تقریظ رهبر انقلاب اسلامی بر این کتاب به شرح زیر است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
ـ با شوق و عطش، این کتاب شگفتی‌ساز را خواندم و چشم و دل را شستشو دادم. همه چیز در این کتاب، عالی است؛ روایت، عالی؛ راوی، عالی؛ نگارش، عالی؛ سلیقه‌ی تدوین و گردآوری، عالی، و شهید و نگاه مرحمت سالار شهیدان به او و مادرش در نهایت علوّ و رفعت... هیچ سرمایه‌ی معنوی برای کشور و ملّت و انقلاب برتر از اینها نیست. سرمایه‌ی باارزش دیگر، قدرت نگارش لطیف و گویایی است که این ماجرای عاشقانه‌ی مادرانه به آن نیاز داشت.
۱۰ اسفند ۱۳۹۹
ــ از نویسنده جداً باید تشکر شود.

پایان پیام/