خبرگزاری فارس- سمنان: ابرهای دود و آتش، آسمان لبنان را پوشانده بود. شعله‌های جنگ 33 روزه در امید مردم زبانه می‌کشید.
جنگ فروکش کرده بود؛ اما نگرانی آسیب‌ها و ویرانی‌های جنگ، فریادهای شادمانی از پیروزی را خفه می‌کرد.
مادر شهید «عماد مغنیه» که آن زمان، فرمانده عملیات ویژه حزب‌الله لبنان بود، نقل می‌کند تنها چیزی که مرهم این نگرانی‌ها بود، درد دلی بود که با فرزندم در میان گذاشتم.
میان صحبتم متوجه لبخند دلگرم‌کننده‌ای که روی صورتش نشسته بود، شدم و سکوت کردم.
«عماد» لبخندش را جمع کرد. با انگشتش نوک کلاهش را کمی بالا داد و گفت: کسی آمده که این نگرانی‌ها را می‌برد.
طولی نکشید که نام مردی معروف به «حسام خوشنویس» به خاطر ابتکارات و آبادانی‌هایی که رقم زده بود، بر سر زبان‌های مردم افتاد.
«مهندس حسام»، معاون مهندسی نیروی قدس سپاه بود و به‌عنوان مسؤول هیأت بازسازی لبنان فعالیت می‌کرد.
چندی نگذشت که چنگه‌های دشمن، عماد مغنیه، فرمانده شجاعمان را از ما گرفت.
بعد از شهادت عماد، تعدادی از مسؤولان برای تسلیت نزد من آمدند. او هم بین آنها بود؛ حسام خوشنویس را می‌گویم یا همان حاج «حسن شاطری»!
چند قدمی جلو آمد. با لبخند از او استقبال کردم. با صدای گرمی از من خواست تا چند قدمی عقب بروم.
همه به بهت فرورفتیم. عقب رفتم. دو زانو روی زمین نشست و جای قدم‌های مرا بوسید و گفت: مگر غیر از این است که بهشت زیر پای شماست؟!
«مهندس حسام» یا همان سردار جهان‌وطن ایرانی‌ها در سال ۱۳۹۱ توسط رژیم غاصب صهیونیستی در لبنان به شهادت رسید و در گلزار شهدای سمنان آرام گرفت.
اینجا ببینید:
انتهای پیام/2249/م/
