گروه خبرخوب: خبرخوب، سرنوشت محتوم این دنیاست. حتی اگر از شنیدنش ناامید شویم. حتی اگر همه راه ها را پیش روی مان بن بست ببینیم. حتی اگر فکر کنیم که دنیا دیگر روی خوش نخواهد دید. خبر خوب می آید، بن بست ها بزرگراه می شوند، راه نفس همه مستضعفین دنیا باز می شود، زندگی آن روی شیرین دیگرش را به همه نشان خواهد داد. به آفتاب پشت ابر سوگند!
به سلامتی سه جان: کارآفرین و سرباز و دانش بنیان
به سلامتی سه کس: زندونی و سرباز و بی‌کس. آدم نمی‌داند وقتی سربازها این دیالوگ معروف را می‌شنوند، خوشحال می‌شوند که کسی این طور آهنگین و دراماتیک یادشان کرده یا از اینکه نامشان در کنار زندانی و بی کس آورده شده، احساس مظلومیت و محرومیت می کنند.
در هرحال بنظر می رسد این دیالوگ دارد اعتبارش را از دست می دهد و یک فیلمنامه نویس موفق باید این دیالوگ را در فیلمش بگنجاند که: «به سلامتی سه جان: کارآفرین و سرباز و دانش بنیان». لابد می پرسید که این آسمان و ریسمان ها را از کجا به هم بافته ام. بفرمایید، این هم اصل خبر: به سربازان ماهری که پیش، حین و یا پس از خدمت سربازی، دوره‌های مهارت آموزی را طی کرده و گواهی نامه مهارتی دریافت کرده اند و در حال حاضر طرحی برای اشتغال دارند، وام تا سقف یکصد و پنجاه میلیون تومان، پرداخت می‌شود.
تحقق تدریجی یک رویا
اسم ونزوئلا که به میان می آید، تصویر هوگو چاوز به عنوان قهرمان مبارزه با امپریالیسم جلوی چشم انسان نقش می بندد. حالا در حاشیه ممکن است انسان یادی هم بکند از مراسم ختم آن مرحوم و احساسات رقیق مادرش! بگذریم. خدا همه درگذشتگان را رحمت کند. اما از امروز به بعد، قرار است نام ونزوئلا تداعی گر تصویر دیگری هم در ذهن شما باشد. چه تصویری؟ تصویر یک پالایشگاه. کدام پالایشگاه؟ همان پالایشگاه که ایران در ونزوئلا ساخته. های بله! نخستین پالایشگاه فراسرزمینی ایران در ونزوئلا به نام ال پالیتو راه اندازی شده و پالایش روزانه ۱۰۰ هزار بشکه نفت خام میدان های ایران در آن انجام می‌شود. این چنین است که آرزوی ۴۳ ساله شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی برآورده شده و تازه این اول کار است. چنین اقداماتی در نقاط دیگر دنیا، ادامه دارد.
موش بدو!گربه زرنگه!
میگ میگ را دیده اید؟ همان انیمیشنی را می گویم که در آن یک گرگ بخت برگشته همیشه به دنبال یک پرنده زبل است و هیچ وقت هم دستش به آن نمی رسد و جز حسرت دستاوردی ندارد. تصور بعضی از ما از دخل و خرج مان هم شبیه به چنین چیزی است. حس می کنیم قیمت ها مثل فانتوم به پیش می روند و درآمد ما هرچه تلاش می کند، به گرد پای خرج ها نمی رسد. اما خبر خوبی که امروز آقای مفتح، سخنگوی کمیسیون برنامه و بودجه اعلام کرده، قدری دلمان را خوش می‌کند که ما در مسابقه دو میدانی با قیمت ها تنها نیستیم و دولت هوایمان را دارد. او گفته که با توجه به وضعیت اقتصادی کشور، دولت لایحه ای را به مجلس فرستاده که کلیاتش در آنجا تصویب شده و مقرر شده تا یک میلیون تومان به حقوق کارمندان و ۹۰۰ هزار تومان به حقوق بازنشستگان اضافه گردد. بله، با این حمایت ها می توان امیدوار بود که گاهی هم گربه بر موش پیروز شده و پایان تام و جری همیشه به یک منوال نباشد.
مسابقه ای برای پرواز
شاید این متن ارسالی توسط مخاطبان، کمی طولانی باشد، اما حتما به خواندش می ارزد: هفته دفاع مقدس داشت فرامی‌رسید و ما از سر تکلیف دنبال انجام برنامه‌ای و پر کردن خلائی بودیم تا اینکه پیشنهاد برگزاری مسابقه فوتبال نوجوانان مطرح شد. یکی از دوستان گفتند پیشنهاد خوبی است. می‌توانیم به «واقعه زمین فوتبال چوار» هم ربطش بدهیم. تقریبا همگی از این واقعه بی اطلاع بودیم. شروع کردیم به جستجو و رسیدیم به بیانات رهبر معظم انقلاب در سال ۶۵ و سال ۱۴۰۱ درباره این واقعه و اینکه فرموده‌اند «واقعه زمین فوتبال ایلام باید در جهان شناخته شود». سخنان رهبر عزیزمان به مناسبت هفته دفاع مقدس و تاکید بر روایت کردن دفاع مقدس برای جوانان و نوجوانان، ما را مصمم‌تر کرد. شروع کردیم به هماهنگی و برنامه‌ریزی و ایده‌پردازی برای اجرای برنامه‌ای به نام «مسابقه‌ای برای پرواز».
شبیه‌سازی مسابقه فوتبال چوار، تصمیمی بود حاصل هم اندیشی واحدهای مختلف مادرانه سبزوار. روز موعود فرا رسید. سه شنبه ۱۲مهر ۱۴۰۱، روزی بود که تیم امید با لباس زرد و تیم انقلاب با لباس آبی در سالن فوتسال سوم شعبان حاضر شدند. ساعت ۱۹ سوت شروع بازی زده شد و بچه ها مشغول یک بازی هیجان‌انگیز شدند. خانواده‌ها یک صدا تیم ها را تشویق می‌کردند. سالن پر از هیاهوی این بازی تماشایی شده بود. بچه ها با تمام قوا بازی می‌کردند و برای هم رجز می‌خواندند. دو نیمه مثل برق و باد گذشت.
چیزی به پایان بازی نمانده بود که به یکباره صدای خمپاره و آژیر خطر و بمباران هوایی تمام فضای سالن را پر کرد. بازیکن‌ها همه روی زمین خوابیدند. در همان حال و هوا، راوی به میدان آمد و مشغول روایت‌گری شد. از زمین فوتبال چوار و رزمندگانی که برای شاد کردن دل مردم جنگ‌زده ایلام مسابقه فوتبال برگزار می‌کنند و بازی‌شان نیمه‌تمام می‌ماند و با بمباران جنگنده‌های عراقی، مستطیل زمین فوتبال سرخ‌رنگ می‌شود و تعدادی از بازیکنان و تماشاچیان به شهادت می‌رسند و... ماجرا که روایت شد، بازیکن ها یکی یکی از زمین بلند شدند و دور راوی را گرفته و سوال می‌پرسیدند. راوی گفت: حالا شما ادامه‌دهنده راه این شهدا هستید و باید بازی نیمه‌تمام‌شان را ادامه دهید.
بازیکنان به سبک جبهه‌ها سربندهایی که رویش نام شهدای چوار حک شده بود را به پیشانی یکدیگر بستند و پرچم ایران و فلسطین و «یاحسین» و «یا صاحب‌الزمان» در دست گرفتند و با نوای «ای لشگر صاحب زمان آماده باش» به خط شدند و دور زمین دویدند. سپس به سمت دیگر سالن رفته و مشغول بازی دارت شدند. یک بازی با طعم دشمن‌شناسی و با نوای «مرگ بر امریکا» و «مرگ بر اسرائیل» که فضای سالن را پر کرده بود. بعد هم نوبت به عکس دسته‌جمعی بازیکنان و تماشاچیان «مسابقه‌ای برای پرواز» رسید.
پس کی یاری خدا می رسد؟
گاهی عرصه بر ما تنگ می شود. احساس می کنیم کم هستیم و راه سخت است و مقصد دور است. می ترسیم. غم ما را فرا می گیرد. ناامید می‌شویم. در دل می گوییم: پس کی یاری خدا فرا می رسد؟ در همین لحظات است که آیه های نور نوید روشنی پس از تاریکی و شادی پس از اندوه را به ما می دهند. «و اوست آن خدایى که بعد از نومیدیشان باران مى‌فرستد و رحمت خود را به همه جا منتشر مى‌کند و اوست کارساز و ستودنى.» (آیه ۲۸ سوره شوری).
خوش خبر باشید
و اما سخن پایانی، خبرهای خوبتان را در قالب دلخواه خود (عکس، متن، فیلم، صوت و...) تولید کنید و آن را با هشتگ #خبر_خوب در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید تا هم دیگران را در حال خوش خودتان شریک کنید و هم ما بتوانیم اخبار شما را بازنشر کنیم. اگر هم تمایل داشتید در هریک از شبکه‌های اجتماعی که فعال هستید، خبرتان را از طریق اکانت khabar_khoub_iran@ یا شماره تلفن ۰۹۳۳۰۸۲۶۳۱۲ برای ما بفرستید. در این جشنواره فرقی نمی‌کند در ایتا و بله و روبیکا و گپ باشید یا در تلگرام و اینستاگرام و توئیتر و واتساپ؛ مهم این است که سهمی در حال خوش اطرافیان‌تان داشته باشید.
منتظر خبرهای خوب شما هستیم. خوش‌خبر باشید.
پایان پیام/ 53
