به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، فدراسیون تکواندو بعد از برگزاری چهار رویداد بین المللی در روزهای پایانی سال ۱۴۰۰ که همزمان شد با نشستن هادی ساعی روی صندلی ریاست فدراسیون، سال سخت و پر ترافیک ۱۴۰۱ را با برگزاری مسابقات پومسه قهرمانی جهان آغاز کرد و تا اینجای کار که روزهای پایانی شهریور را سپری می‌کنیم، در مسابقات قهرمانی آسیا، بازی‌های کشورهای اسلامی، تورنمنت آزاد کره جنوبی، مسابقات نونهالان و نوجوانان جهان و آسیا در صوفیه و هوشی مینه شرکت کرده و از همه مسابقات نیز با دست پر به تهران بازگشته است.
کسب ۵۷ طلا، ۳۳ نقره و ۳۳ برنز آماری نیست که بتوان از کنار آن به سادگی گذشت، اما نگاهی دقیق‌تر به این آمار نشان می‌دهد که درصد بیشتری از این مدال‌ها در رده‌های سنی نونهالان و نوجوانان آن هم در مسابقات قهرمانی آسیا و جهان به دست آمده و مهم‌تر از آن دعوت از برترین‌های این رقابت ها به اردوی تیم ملی است. دعوتی که اگر با برنامه و با هدف پشتوانه سازی نباشد بر مشکلات سال‌های گذشته تکواندو خواهد افزود.
در واقع انتظار می‌رود که نگاه به جوانان با آتیه و توجه ویژه به پشتوانه سازی ریشه‌ای و هدفمند دنبال شود. اگر فقط برای ارسال چند خبر عامه پسند و به نوعی ژست آینده نگری است، که نباید انتظار داشت که تکواندو روز خوش ببیند.
در این بین نمی‌توان از کنار قهرمانی مقتدرانه بانوان ایرانی در قاره کهن به سادگی گذشت. اینکه تکواندو بانوان در یکی دو سال اخیر بهتر از تیم مردان نتیجه گرفته و در مسیر درستی حرکت می‌کرد، نکته درستی است، اما رسیدن به سکوی قهرمانی کار بزرگی بود که مینو مداح با همان تیم و البته چند جابجایی موفق به انجامش شد که کادر فنی قبلی نتوانسته بود.
در رده‌های نوجوانان و نونهالان هم یک نکته خیلی مهم وجود داشت، اینکه تیم‌های ایران به دلایلی موفق نشدند با تیمی کامل به مسابقات جهانی اعزام شوند، اما همین تیم‌ها سکوی قهرمانی و نایب قهرمانی را کسب کردند. تیم دختران نونهالان با شش تکواندوکار و کسب ۶ مدال، شامل ۴ مدال طلا، یک نقره و یک برنز روی سکوی قهرمانی دنیا ایستاد. تیم هفت نفره پسران هم با ۲ طلا و یک نقره نایب قهرمان جهان شد. در رده نوجوانان هم دختران ایران با تیمی هشت نفره دو طلا و دو نقره کسب کردند و نایب قهرمان جهان شدند و تیم ۵ نفره پسران هم با ۴ طلا نایب قهرمان شد. در مسابقات قهرمانی آسیا هم که همه تیم‌ها عنوان قهرمانی را به خود اختصاص دادند.
همین آمار اجمالی نشان داد که پتانسیل نیروی انسانی در تکواندو ایران به اندازه‌ای است که با برنامه ریزی دقیق و رها نکردن این جوانان می‌توان تیم ملی را از نو ساخت و قهرمان جهان شد. مربیان متعددی به کار گرفته شدند که پس از چند سال نادیده گرفته شدن، به خوبی توانایی خود را به رخ کشیدند. مربیانی چون خداداد، رجلی، نعیمی، اسماعیل پور، جعفری، کاظم پور، محمدیان، آقاجانپور، صفری و...... ثابت کردند که از میدان دادن به جوانان در هر بخشی ضرر نخواهیم کرد.
در واقع می‌توان به جرأت گفت که تکواندو مسیر درستی را برای ساختن آینده‌ای روشن آغاز کرده است. هر ماه که لیست رنکینگ جدید المپیکی‌ها از سوی فدراسیون جهانی منتشر می‌شود، چند تکواندوکار کشورمان بخصوص جوانان با آتیه رشد قابل ملاحظه‌ای در جدول دارند و در صورت تداوم این مسیر می‌توان به کسب حداکثر سهمیه برای حضور در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس امیدوار بود. در واقع پازل تکواندو در حال تکمیل شدن است و هیچ زمانی را سراغ ندارید که این تعداد تکواندوکار در رنکینگ داشته که شرایط حضور در رقابت‌های گرندپری را دارند.
البته که نباید از کنار ضعف‌ها عبور کرد، به نظر می‌رسد هادی ساعی باید بیش از گذشته به کمیته فنی خود اختیار عمل دهد. کمیته‌ای که مردان تحصیل کرده و با تجربه‌ای چون فیض الله نفجم، هادی افشار، یوسف کرمی و اصغر رحیمی مرد با تجربه تکواندو را به عنوان مدیر فنی تیم‌های ملی را در ترکیب خود دارد، باید در مورد موضوعات مختلف، نحوه انتخابی‌ها، اعزام‌ها، گزینش کادر فنی و.... با فراغ بال بررسی و به عنوان یک بازی توانمند در کنار رئیس فدراسیون حضور داشته باشد.
انتهای پیام/
