خبرگزاری فارس لرستان- نسرین صفربیرانوند، بانو سنگین تاج نظری پور که باید گفت از هر انگشتش هنری می‌بارد اهل روستای بابابردلی شهرستان کوهدشت است، آنچنان زیبا و با شوق از صنایع دستی صحبت می‌کند که دلت می‌خواهد پای دار قالی بنشینی.
او یکی از کارآفرینان کوهدشتی است که چند سالی است در حوزه بافت فرش، گلیم و تابلو فرش فعالیت دارد، او هنر بافندگی را نزد مادر بزرگش فرا گرفته و به دلیل علاقه زیاد آن را دنبال کرده است.
او که برای آموزش بانوان روستایی تا دل روستاهای دور افتاده کوهدشت هم رفته، میگوید: وقتی می‌بینم خانمی به گلیم بافی و یا دیگر رشته‌ها علاقه دارد سختی و زحمت راه را به جان می‌خرم تا آموزش‌های لازم را به او بدهم.
بازار محصولاتی که در کارگاه خانم نظری پور تولید می‌شود فراهم است، در واقع استقبال از تولیدات او خوب است.
نظری پور معتقد است: صنایع دستی سرمایه‌های ملی هستند که هر کس به نوبه خود باید در احیا و حفظ آنها بکوشد.
نکته‌ی که باید مورد توجه متولیان و مسوولان قرار بگیرد این است که موفقیت زنان کارآفرین در استان نه تنها موجب سود اقتصادی است بلکه منافع اجتماعی و فرهنگی هم در بر دارد، بنابراین نیازاست حمایت‌ها و زیرساخت‌های لازم برای فعالیت زنان کارآفرین در حوزه‌های مختلف از جمله صنایع دستی فراهم شود.
با خانم نظری پور به عنوان کارآفرین موفق گفت‌وگوی کوتاهی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
چطور شد به این عرصه ورود کردید؟
من در کودکی که به منزل پدربزرگم رفت و آمد داشتم، می‌دیدم مادر بزرگم با چه علاقه و اشتیاقی پای دار قالی نشسته و گلیم و سیاه چادر می‌بافد.
من با نگاه کردن به دست مادر بزرگ به بافتن گلیم علاقه مند شدم به طوری‌‌که در همان کودکی شروع به بافتن کردم و آن را دنبال کردم.
چه زمانی به طور مستقل شروع کردید؟
پس از اینکه ازدواج کردم به شهر آمدیم همانجا یک دارقالی قدیمی را در خانه بنا و شروع به بافت گلیم کردم.
با شروع کار خانواده و دیگران می‌گفتند این چه کاری است حالا ببینم فرش باف موفقی می‌شوی، اما من چون علاقه داشتم کار را ادامه دادم.
یعنی دقیق با چه میزان سرمایه شروع کردید؟
اگر بخواهم واقعیت را بگویم با هیچ، چون دار قالی را پسر عمه‌م بدون اینکه پولی از من بگیرد برایم درست کرد.
همان سال هم کارگاه را افتتاح کردید؟
خیر، چند سال بعد یعنی سال ۷۰ که کارگاه را ایجاد کردم و چندین نفر مشغول شدند.
من از یک دار شروع کردم و پس از سال‌ها توانستم به ۴۰۰ دار ارتقای دهم، سال ۸۹ هم توانستم شرکت تعاونی را تأسیس کنم.
این ۴۰۰ نفر همه دار قالی دارند؟
ببینید چون من صفر تا صد کار بافندگی را خودم انجام می‌دهم یعنی از تهیه پشم تا شستن و ریسندگی ما تنها حلاجی را در بروجرد انجام می‌دهیم و مابقی کار توسط خودمان انجام می‌شود.
یکی پشم می‌شورد یکی ریسندگی و دیگری بافندگی.
کار شما که تنها در حوزه گلیم فرش نیست؟
خیر، ما هر آنچه که حوزه صنایع دستی است کار می‌کنیم از گلیم فرش گرفته تا سیاه چادر و کوسن و جاجیم.
من تا قبل از کرونا هم در روستا و هم شهر کارگاه داشتم اما اکنون تنها در شهر کارگاه دارم.
اما من تا دورترین روستا هم برای آموزش رفته‌ام.
مگر ضرورتی دارد که به روستاها بروید؟
دست خودم نیست چون خودم از کودکی به بافندگی و صنایع دستی علاقه داشتم اگر کسی مراجعه کند باید به او آموزش بدهم، بارها و بارها سختی و زحمت راه را به جان خریده‌ام تا به دخترانی که به این رشته علاقه داشتند آموزش دهم، گاهی ۵ ساعت طول می‌کشد تا به روستایی برسم.
گاهی اوقات من سراغ آنها می‌روم ، یعنی اگر ببینم کسی علاقه دارد او را پیدا می‌کنم و آموزش می‌دهم.
نکاتی که من در آموزش به آن توجه می‌کنم این است که برای کارآموز ایجاد انگیزه شود، نکته دیگر اینکه صفر تا صد کار را به او می‌آموزم تا بتواند از پس کارهای خود به خوبی بر بیاید.
همین که می‌بینم زنان و دخترانی هستند که از این راه امرار معاش می‌کنند برایم لذت بخش است و انگیزه من را برای ادامه کار‌چند برابر می‌کند.
از کار و درآمد تان راضی هستید؟
بله، خدا را شکر می‌کنم که در این عرصه پا گذاشتم هم خودم درآمدی دارم هم دهها نفر از این طریق کسب روزی می‌کنند.
وقتی خانمی به من خبر می‌دهد که بازنشسته شده و و با ذوق از دریافت اولین حقوقش برایم میگوید آنقدر خوشحال می‌شوم گویی که تمام دنیا را به من داده‌اند.
اینکه دختری که تحصیلاتش تمام شده و بیکار در خانه مانده پس از آموزش با گلیم و دیگر صنایع دستی علاوه بر سرگرم شدن درآمدی کسب می‌کند خوشحالی هم دارد.
آموزش شما رایگان است؟
خیر، اما سالانه ۴۰ تا ۵۰ نفر را به طور رایگان آموزش می‌دهم در واقع خمس و زکات کارگاهم است.
به لحاظ بازار مشکلی ندارید؟
خوشبختانه محصول ما هم در داخل استان و هم خارج استان و حتی خارج از کشور هم متقاضی دارد.
علت اینکه از محصولات شما استقبال می‌شود؟
ببینید کیفیت بسیار مهم است، من از نخ خود رنگ استفاده می‌کنم از طرفی طرح‌هایی که انتخاب می‌کنم بازار پسند است، گلیم فرش من تا هامبورگ آلمان هم رفته است.
به عنوان نمونه از طرح‌های ۲۵۰۰ ساله در گلیم فرش ها استفاده می‌کنم، از نقوش روی میر ملاس، مقبره کوروش، سور و سوگ، سور و سما گرفته تا چهار فصل.
در نمایشگاه‌های داخلی هم که شرکت کرده‌اید؟
بله، بارها و بارها در نمایشگاه‌های داخلی شرکت کردم.
چندین بار به عنوان کارآفرین نمونه از سوی میراث فرهنگی، اداره کار و فنی حرفه‌ای معرفی شدم. نشان مرغوبیت کالا را هم دریافت کردم.
پس علاقه باعث شده که با همه توان به کارتان ادامه دهید؟
هم علاقه هم اینکه دلم می‌خواهد صنایع دستی استان مانند جاجیم را احیا کنم، من با جاجیم رومیزی،کوسن و کیف هم درست می‌کنم.
برای من مهم است که هنر سرزمینم را احیا کنم زیرا معتقد هستم صنایع دستی سرمایه‌های ملی هستند.
من با اینکه تنگی نخاع داشتم و عمل کردم اما نمی‌توانم بی‌تفاوت باشم چون به شکل عجیبی عاشق بافندگی هستم.
در پایان اگر صحبتی دارید، مطرح کنید.
من در همه این سال‌ها حمایت چندانی از سوی مسوولان و دستگاه‌های ندیدم تنها به دلیل علاقه و پشتکار بود که توانستم به اینجا برسم و بسیار هم خوشحالم.
اما چند چالش پیش روی فعالان صنایع دستی وجود دارد، یک موضوع قطع بیمه بافندگان است نکته دیگر پرداخت تسهیلات به متقاضیان است متاسفانه شرایط برای فعالان حوزه صنایع دستی بسیار سخت است.
انتهای پیام/م
