به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، امروز برخی ورزشکاران به جای اینکه در فضای حقیقی به دنبال افتخار آفرینی برای ورزش کشور باشند، بیشتر در فضای مجازی و به خصوص اینستاگرام به دنبال نمایش هستند و شاید از این طریق به دنبال جذب فالوئر باشند تا نمایش ضعیف آنها در میدان مسابقه کمتر دیده شود.
حسن تفتیان، دونده سرعتی ایران هم که توانست از «تربیت حیدریه» به قهرمانی جوانان آسیا برسد و رکوردهای خوبی را چند سال قبل بزند، در زمره این ورزشکاران قرار گرفته و ظاهرا این روزها سرعتش در فضای مجازی بالاتر از سرعتش در پیست است.
او که راه فرانسه و پاریس را برای اردو و تمرین به خوبی یاد گرفته است، طی دو سال گذشته از دوران اوج خودش دور است با تفتیانی که توانست به نیمه نهایی المپیک ریو راه پیدا کند، فاصله زیادی پیدا کرده است و شاید بهتر باشد بگوییم او این روزها نمی‌داند به کدام سمت می‌دود، مسیر موفقیت یا مسیر ناکامی.
* وقتی مربی سازنده فراموش شد
تفتیان یکی از صدها استعداد دوومیدانی است که توانست با مربی ایرانی رشد کند و به جایگاهی برسد، اما در ادامه راه آنطور که انتظار می‌رفت خودش را نشان نداد و به گفته بسیاری از کارشناسان یکی از دلایل آن جدایی از «احمد رمضان زاده»، مربی دلسوز و همشهری اش است. تفتیان بعد از چند موفقیت با این مربی، سودای فرنگ داشت و پاریس و مربی فرانسوی را برای ادامه کار در نظر گرفت و طی چند سال گذشته اردوهای متعددی را در قلب اروپا برگزار کرده است.
* از تمرین در پاریس و نمایش در اینستاگرام تا عملکرد نا امیدکننده در مسابقه
ماجرای تفتیان تنها به اینجا ختم نمی‌شود و او که رویاهای زیادی را در سر می‌پروراند، مدتی را به کار مدلینگ پرداخت و نمایش اصلی خود را بیشتر به سمت فضای مجازی برد تا پیست دوومیدانی. البته فعالیت در فضای مجازی هیچ اشکالی ندارد و تصمیم فردی هر شخص است و هیچ کس نمی‌تواند مانع آن شود، اما موضوع آنجایی حساسیت پیدا می‌کند که او که یک ورزشکار ملی است و بارها و بارها با هزینه‌هایی که برایش شده به مسابقه و اردو رفته، به اندازه فعالیت در فضای مجازی و ساخت کلیپ برای ابتدایی ترین تمرینات مقداری هم موفقیت‌های گذشته خود را تکرار و روی پیست تمرکز کند. عملکرد او در مسابقات اخیر داخل سالن قهرمانی جهان هم نشان دهنده شرایطش است ، جایی که در میان 43 دونده در جایگاه 35 قرار گرفت که همین نتیجه انتقادهای زیادی را از این دونده در پی داشت.
* نقش مدیریت در ناکامی‌ها
در این بین فدراسیون دوومیدانی به عنوان متولی این رشته و حامی ملی پوشان و قهرمانان هم نتوانسته طی چند سال گذشته به وظیفه خود به خوبی عمل کند و یکی از دلایل افت و روزهای تاریک دوومیدانی قطعا همین ضعف مدیریت بوده است. کدام رئیس فدراسیون یا کمیته فنی طی چند سال گذشته شرایط اردوهای ملی پوشان در خارج و مربیان آنها را ارزیابی کرده است؟ حاصل چند سال تمرین این دونده در پاریس چه بوده است؟ آیا او به نزدیکی رکورد برنز بازی‌های آسیایی هم رسید؟ قطعا جواب این سوال‌‌ها را کارشناسان و دلسوزان دوومیدانی به خوبی می‌دانند و وضعیت برای بازی‌های آسیایی دوره بعد کاملا نگران کننده است.
*تفتیان به مسیر موفقیت باز می‌گردد؟
حالا طبق بررسی‌ها تنها یک نفر یعنی احسان حدادی آن هم روی کاغذ شانس دارد و برای سایر دوومیدانی کاران با این شرایط نمی‌توان شانسی را قائل شد. حسن تفتیان هم با این شرایط اگر اعزام شود، قطعا رکوردی بهتر از دوره قبل نمی‌تواند ثبت کند، مگر اینکه در چند ماه باقیمانده او به خودش بیاید و از مسیری که می‌رود فاصله بگیرد.
انتهای پیام/
