به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، محسن پا‌ک‌آیین کارشناس مسائل بین‌الملل در روزنامه جام جم نوشت: موضوع مطالبات هفت‌میلیارد دلاری جمهوری اسلامی ایران از کره‌جنوبی تقریبا به حدود ۱۰ سال پیش برمی‌گردد. در سال ۱۳۸۹ برابر با توافق بانک‌های مرکزی دو کشور، قرار شد در سئول بانکی ایجاد و حسابی افتتاح شود تا مطالبات ایران در ازای فروش نفت به کره‌جنوبی به آن واریز شود و متعاقب آن، ایران محصولاتی را که از دید کره‌جنوبی غیرتحریمی بود از این کشور خریداری و پول آن از حساب مذکور برداشت شود. این روال البته یک‌سال بعد به مشکل برخورد و کره‌ای‌ها به بهانه این‌که فشار آمریکایی‌ها روی آنها افزایش پیدا کرده، از برداشت ایران از آن حساب ممانعت کردند و ماجرا از این پس پیچیده شد.
در وهله اول باید گفت این اقدام کره‌جنوبی کاملا غیرقانونی بود چراکه افتتاح این حساب با نظر دو کشور بود و تحریم‌های آمریکا علیه ایران هم الزام‌آور نیست به‌دلیل این‌که مجوز شورای امنیت را ندارد و درواقع جزو تحریم‌ها خودسرانه و غیرقانونی و مطابق رویکرد یکجانبه‌گرایانه آمریکا محسوب می‌شد. از سوی دیگر برخی از کشورها مثل چین هم به این تحریم‌ها اساسا بی‌توجه بودند و رویکرد مستقلی را در برابر ایالات متحده در پیش گرفتند. متاسفانه کره‌جنوبی با این اقدام نشان داد که کشوری وابسته است و از اختیار عمل کافی در عرصه بین‌المللی برخوردار نیست.
موضوع دیگر پرداخت حق‌السهم ایران به سازمان ملل است که از حساب مذکور از سوی کره‌جنوبی پرداخت شد و البته شامل مبلغ بسیار ناچیزی می‌شد و اساسا نمی‌شود در خصوص دریافت مطالبات ایران روی آن حساب کرد و حتی یک اقدام مثبت از سوی سئول هم تلقی نمی‌شود.
معتقدم جمهوری اسلامی از چند طریق می‌تواند نسبت به پرداخت مطالبات خود اقدام کند. نخست از طریق دیپلماتیک که می‌تواند به‌صورت دوجانبه یا چندجانبه صورت گیرد. به صورت دوجانبه به دفعات مذاکراتی میان مقامات کشورمان با وزارت خارجه کره‌جنوبی و دیگر نهادهای رسمی این کشور دنبال کردیم و این روند باید ادامه پیدا کند.
در حوزه چندجانبه هم بانک مرکزی ما می‌بایست با برخی از مجامع بین‌المللی که در حوزه تعاملات مالی و بانکداری فعالند وارد گفت‌وگو شود. چون به‌هرصورت این رویکرد کره‌جنوبی به نوعی اختلال در نظام بانکی جهانی هم تلقی می‌شود.
در کنار رایزنی‌های دیپلماتیک ما باید مسیرهای حقوقی را هم دنبال کنیم و با شکایت به مراجع و دادگاه‌های بین‌المللی سعی کنیم زمینه محکومیت کره‌جنوبی را به‌واسطه این اقدام غیرقانونی فراهم بیاوریم. تلاش حقوقی برای مصادره‌کردن اموال و منابع مالی کره‌جنوبی در کشورهای مختلف می‌تواند به‌عنوان یکی از راهکارها مطرح باشد.
رویکرد سوم فضاسازی رسانه‌ای است. هدف از این افشاگری هم تاثیرگذاری بر افکار عمومی مردم کره‌جنوبی خواهد بود. واقعیت آن است که مردم این کشور نوعا آزاداندیش هستند و اکثر آنها مخالف رویکرد غیرمستقلانه و غربگرایانه مقامات کشورشان در عرصه بین‌المللی هستند و در مقاطع مختلف هم با به‌راه‌انداختن تظاهرات ناخشنودی خود را در این زمینه اعلام کردند.
در کنار همه این رویکردهایی که ایران می‌تواند در قبال این بی‌عدالتی در پیش بگیرد، تحریم کالاهای کره‌جنوبی هم که از مدتی پیش از سوی جمهوری اسلامی اعمال شده می‌تواند این کشور را برای رعایت اصول بین‌المللی و دیپلماتیک و همچنین رعایت احترام متقابل متقاعد کند.
انتهای پیام/
