به گزارش خبرگزاری فارس از صومعه‌سرا، چوب محصول ارزشمند جنگل است و در تکامل زیستی و اجتماعی انسان نقش مؤثری داشته است، این نیاز انسان به‌ناچار میزان برداشت چوب از جنگل را افزایش داده و این روند سبب بروز بحران‌های زیست‌محیطی شده و به چالش جهانی تبدیل شده است.
فرآیند مصرف چوب در جهان ازیک‌طرف و دخالت انسان در بهره‌برداری غیراصولی و غیر قانونمند از جنگل‌ها از طرف دیگر موجب شده جامعه جهانی راه برون‌رفتی برای این معضل جست‌وجو کند و به این منظور برای نخستین بار به میزبانی کشور فرانسه و مشارکت هشت کشور اروپایی که بعدها هسته اولیه کمیسیون بین‌المللی صنوبر را تشکیل داد، تنها راه چاره را در توجه به کشت درختان سریع‌الرشد یافتند و بعدها سازمان فائو این کمیسیون را در نشست عمومی با عنوان «آی.پی.سی» به رسیمت شناخت.
ایران در سال ۱۳۳۴ به عضویت کمیسیون مذکور درآمد و دوازدهمین کمیسیون بین‌المللی صنوبر در ایران تشکیل شد و مسائل مختلف صنوبر در زمینه‌های کشت، بهره‌برداری و صنایع آن در ایران به بحث و تبادل‌نظر گذاشته شده است.
تأسیس کمیسیون بین‌المللی صنوبر نقش، اهمیت و جایگاه این درخت در فعالیت‌های «زراعت چوب» را مشخص کرد زیرا بین گونه‌های بی‌شمار چوب‌ده جنگلی اعم از سوزنی‌برگ و پهن‌برگ تنها جنس صنوبر توانسته نظر جامعه جهانی را به خود جلب کند.
سید احمد مولایی نماینده صنوبر کاران استان گیلانی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در صومعه‌سرا زراعت چوب را یکی از بهترین شیوه‌های کاهش فشار به جنگل‌ها و همچنین تأمین نیاز کارخانه‌ها و رونق اقتصادی می‌داند که به همین دلیل باید نگاه ویژه‌تری به این حوزه شود.
وی خود را نماینده بیش از ۳۸۰ هزار کشاورز دردکشیده استان گیلان معرفی می‌کند که فریادشان به‌جایی نمی‌رسد و به همین دلیل روز گذشته از فاطمی امین وزیر صنعت، صنعت، معدن تجارت به‌عنوان نماینده رئیس‌جمهور خواستم با توجه به اینکه بعد ۴۳ سال منابع طبیعی می‌خواهد سند سال ۴۱ را باطل کند، از رئیس دولت مردمی بخواهید به داد زارعین نسق دار بهره‌بردار زراعت چوب استان گیلان برسد و با پیگیری مجدانه به مطالبات چند ده‌ساله کشاورزان جامه عمل بپوشاند.
نماینده صنوبر کاران استان گیلانی تأکید می‌کند که باید مسائل بر سر راه این صنعت مهم و توسعه محور را که بسیاری از صنایع پالت سازی، ام دی اف، رزین سازی، نئوپان و دیگر متعلقات وابسته را پوشش می‌دهد شناسایی و در جهت رفع آن اقدام کرد.
مولایی معتقد است زمانی زراعت چوب پایداری داریم که خود منابع طبیعی تیشه به ریشه صنعت و زراعت نزند و با رویه ناکجاآبادش هم منافع زارعین و هم منابع دولتی را به خطر نیندازد و وقتی ۴۰ هزار هکتار اراضی در بلاتکلیفی به سر می‌برد و جوان روستا بیکار است چطور امید ماندن در روستا باشد.
این صنوبر کار صومعه‌سرایی با اشاره به اینکه هفت هزار هکتار از اراضی صنوبر متعلق به صومعه‌سرا است این شهر را دارای رتبه نخست صنوبر کاری در استان گیلان می‌داند و گوید که پیشانی مولد چوب استان به‌شدت درگیر حواشی مزمن و مهلک است.
سالیانه ۱۲ میلیون مترمکعب چوب نیاز کشور است که پنج میلیون و ۷۰۰ هزار مترمکعب آن در داخل تولید می‌شود و این در حالی است که بیش از ۴۰ هزار هکتار چوب غفلت به تنش می‌خورد.
مولایی مکاتبات مسؤولان شهرستان و استان برای گره‌گشایی از مشکلات صنوبرکاران را تا بدین لحظه مؤثر نمی‌داند و می‌گوید که صنوبر صومعه‌سرا به دلیل عدم‌حمایت منابع طبیعی از رتبه نخست ۴۶ هزار هکتار به ۲۷ هزار و ۳۲۰ هکتار و اکنون با دارا بودن ظرفیت عظیم و زمین‌های حاصلخیز به رتبه چهارم رسیده و پیش‌بینی می‌شود که آنچه بر سر ابریشم صومعه‌سرا آمد بر سر صنوبر هم بیاید.
نماینده بخش زراعت صنوبر شهرستان صومعه‌سرا از اینکه کشاورزان به‌جای اینکه به رونق و بهره‌وری از زمینشان در توسعه و اشتغال روستا فکر کنند در ترس از دست دادن نسق ۴۱ ساله خود هستند ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید که نقشه هوایی سال ۴۱ که توسط هواپیماهای خارجی گرفته‌شده بر اساس جمعیت ۱۷ و نیم میلیون آن زمان بوده نه توسعه روستاهای امروز و آمار جمعیتی ۸۵ میلیون نفری و نمی‌توان بر اساس همین استدلال چنین رفتاری را با کشاورزان کرد.
به نظر می‌رسد دولت باید با توجه به اهمیت گسترش زراعت چوب برای نیازهای تولید کاغذ و البته صنایع سلولزی که گیلان یکی از قطب‌های اصلی آن است نقش پررنگ‌تری در اجرای حمایت و ساماندهی مشکلات این حوزه داشته باشد.
انتهای پیام/۳۳۸۹
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
