«جذام» در ایران حذف شده است

حسین بیگلری دبیر کارگروه سلامت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در کرمانشاه، اظهار داشت: بیماری جذام یکی از کهن‌ترین و باستانی‌ترین بیماری‌های میکروبی دنیا بوده است.

وی ادامه داد: در گذشته‌های دور باعث مطرود شدن افراد بیمار و متأسفانه به عنوان بیماری نفرین و گناهکاران شناخته می‌شد در حال که این بیماری یکی از ضعیف‌ترین بیماری‌های واگیر است که برخلاف کرونا و آنفلوآنزا که خیلی مسری هستند، بسیار قابل درمان، کنترل و پیشگیری است.

 دبیر کارگروه سلامت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه گفت: در این راستا یکشنبه آخر ژانویه هر سال با احترام به بیماران جذام برای ایجاد حس مطبوع انسانیت در انگ‌زدایی از این بیماران و همچنین توجه اجتماعی جامعه به بیماران سال‌های قبل، به عنوان روز جهانی کمک به جذامیان نامگذاری شده است.

وی خاطرنشان کرد: طی سال‌های اخیر خوشبختانه با تلاش‌ها و اقدامات درمانی بسیار خوب بیماری جذام در مرحله حذف قرار گرفته و تعداد مواد سالیانه بسیار اندک است.

بیگلری در توضیح واژه «حذف»، اضافه کرد: حذف به این معناست که یک بیماری آن‌قدر مواردش در کشور کم می‌شود که دیگر آن بیماری جزء اولویت‌های مهم بهداشتی و سلامتی کشور نیست.

وی ادامه داد: بیماری جذام اولین بار توسط دانشمند نروژی به نام هانسن کشف شد یک بیماری باکتری و قابل درمان با آنتی‌بیوتیک‌های به خصوص است که معمولا به شکل لکه‌های پوستی کمرنگ یا به عبارتی با فقدان حس خود را نشان می‌دهد و بیشتر در انتهای اندام‌ها است و گاها با بیماری دیابت اشتباه گرفته می‌شود.

این مسؤول در خصوص راه انتقال بیماری جذام، خاطرنشان کرد: از طریق ترشحات تنفسی در سال‌های بسیار زیاد ممکن است تعدادی باسیل وارد بدن یکی دیگر شود چون دوره کمون و نهفتگی آن بین ۲ تا ۲۰ سال است.

وی یادآور شد: ۹۵ درصد انسان‌ها به خاطر ایمنی ژنتیکی ناشی از مقابله بدن با جذام شاید به واسطه تزریق واکسن ب.ث.ژ جلوگیری از بیماری سل که در واقعه پسرعموی علمی بیماری جزام است؛ هرگز جذام نمی‌گیرند.

بیگلری گفت: از سال ۱۹۸۱ که سازمان جهانی بهداشت بسته درمانی جدیدی را به صورت رایگان به کشورها ارائه داد موارد جذام در اکثر کشورها روبه کاهش است به غیر از چند کشور پرجمعیت همچون هندوستان، برزیل و اندونزی که سالیانه حدود ۲۲۰ هزار مورد جدید در مناطق دورافتاده این سه کشور دیده می‌شود.

وی اظهار کرد: مبتلایان به بیماری جذام در گذشته تحت تأثیر باورهای اجتماعی و عدم دانش کافی از جامعه طرد شده بودند. برخی از آن‌ها در پشت حصارها و دیوارهای شهرک‌های مربوط به جذامی نگهداری می‌شدند که ناشی از دانش کم بشر در خصوص این بیماری که ضعیف‌ترین بیماری واگیردار است، بود.

انتهای پیام/پ