به گزارش خبرگزاری فارس از نطنز، نیمه‌های آبان ماه در شهر بادرود زمزمه برداشت انار همه‌جا می‌پیچد و باغدار آن‌هم خوشحال و شاکر خداوند از تولید این میوه بهشتی هستند.
عصر یک روز پاییزی برای تهیه گزارش با طعم سرخ و خوشمزه انار نادری راهی روستای پدری سرآسیاب بادرود شدم، آنجا که انارهایش در منطقه ممتاز است و هیچ باغی بدون مشتری نخواهد ماند.
وارد روستا که شدم و چشمم به باغداران انار افتاد دیدم چهره‌ها گرد گرفته و غم‌بار است، دلیلش را جویا شدم، دل باغداران بادرود مثل دانه‌های انارشان خون است و گویی دنبال کسی می‌گشتند که برایش سفره دل‌باز کنند و مشکلات را بازگو کنند.
بیمه محصولات کشاورزی جوابگوی خسارات باغداران نیست
حسین مشربی یکی از باغداران انار می‌گوید: اول اینکه یک درخت انار از موقع کاشت نهال تا به باروری برسد، چهار الی پنج سال زمان می‌برد و این مدت را باید از جیبمان خرج کنیم، تازه اگر یک سال سرما باعث یخبندان شدید شود دیگر همه زحمات یک‌شبه به باد می‌رود و بیمه هم تمام خسارات مار را پوشش نمی‌دهد و هزینه‌ای هم اگر پرداخت کند جوابگوی نیاز ما نیست.
این کشاورز ادامه می‌دهد: شما حساب کنید با این گرانی شدید چگونه ما از پس هزینه هرس، تقویت و کود، آبیاری و بیل زدن باغ برآییم؛ درخت انار از جمله میوه‌هایی است که نه ماه از سال آبیاری و نگهداری می‌خواهد و باید دولت تسهیلات کم‌بهره در اختیار باغداران قرار دهد تا بتوانند مخارج و هزینه‌ها را پرداخت کنند.
ضرورت احداث سردخانه نگهداری محصولات باغی در بادرود
احمد حدادی یکی دیگر از باغداران هم می‌گوید: یک باغدار باید ۹ ماه از باغ نگهداری و هر هفته آن را آبیاری کرده و به آن رسیدگی کند که این هزینه بالایی به همراه دارد و هر از چندگاهی که چاه عمیق دچار خرابی می‌شود بعضی اوقات فاصله آبیاری و نوبت آب ما به 15 روز هم می‌رسد؛ ما هم که توان مالی ساخت استخر برای ذخیره آب را نداریم و این آبیاری نکردن به موقع برای ما بسیار گران تمام می‌شود و باغات را دچار آسیب می‌کند.
از حاج عباس غریبی یکی دیگر از باغداران پرسیدم اوضاع چطور است، آهی کشیده و می‌گوید: برای ما کشاورز وضعی نمانده، انار ما را امسال کیلویی پنج تا هشت هزار تومان می‌خرند، اما متأسفانه در چیدن انصاف رعایت نمی‌شود و انار ممتاز را چیده و بقیه انار را به بهانه‌های مختلف در باغ رها می‌کنند.
حاج عباس کفاشی هم که دلش از دست دلالان خون است، گفت: حاصل دسترنج یک باغدار برداشت انار است و وقتی سرما می‌آید و بیم یخ‌زدگی محصول می‌شود ما مجبوریم انار خود را سریع بچینیم و به علت نبود سردخانه در منطقه مجبوریم آن را به قیمت کم به دلال بفروشیم.
وی ادامه می‌دهد: متأسفانه دسترنج انار کاران را دلالان، ارزان می‌خرند و در بازار گران می‌فروشند و کسی هم هیچ قدمی برای ساماندهی این اوضاع برنمی‌دارد تا باغداران محصولات خود را به قیمت مطلوبی بفروشند.
رد پای سیاه دلالان در بازار یاقوت سرخ
نورالله دهقانی کشاورز بازنشسته یک موضوعی را مطرح می‌کند که دل هر کس را به درد می‌آورد، او می‌گوید: هنگام برداشت انار، باغدار مجبور است با دلال کار کند و او هم چک‌های بلندمدت می‌دهد و باغدار مجبور به قبول چک‌هاست و متأسفانه هر سال یک دلال پیدا می‌شود که پول چند کشاورز را نداده و متواری می‌شود باغدار را داغدار می‌کند.
مجید فرهادی هم که از وعده‌های سر خرمن بعضی مسئولان دل پری دارد، سخن نورالله را پی می‌گیرد که «هرساله هم برخی مسؤولان تأکید می‌کنند و می‌گویند برای این محصول باید صنایع تبدیلی ایجاد شود ولی در عمل ما کارخانه تولید مشتقات انار ندیدیم و چنانچه کسانی هم که اعلام آمادگی کرده در حد موافقت اصولی مسکوت مانده و حرکتی نکرده‌اند».
آموزش حلقه مفقوده باغداران
احمد رجبی مقدم یکی دیگر از باغداران عدم آموزش کافی را حلقه گمشده این کار می‌داند و می‌گوید: همه باغداران به آموزش احتیاج دارند و باید کارگاه‌های آموزشی در باغ‌های انار برگزار و با روش‌های علمی بروز مبارزه با آفات، چگونگی کاشت و داشت این محصول آشنایی پیدا کنیم که متأسفانه در حد چند کارگاه ابتدایی برگزار و نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.
ماحصل گفت‌و‌گوی ما باغداران این بود که پائین بودن قیمت فروش انار، نبود انبارهای سردخانه‌ای برای ذخیره‌سازی محصولات، بی‌انصافی دلالان در موقع وفور تولید و نبود صنایع کافی تبدیلی برای فرآوری محصول و عدم صادرات آن از جمله مشکلات باغداران انار بادرود است که می‌طلبد برای آن چاره‌ای اندیشید.
هزار هکتار از زمین‌های منطقه بادرود زیر کشت درخت انار است و متوسط از هر هکتار ۲۰ تن انار برداشت می‌شود که با توجه به کم‌آبی و گرمای شدید تابستان پیش‌بینی می‌شود مقدار کمتری نسبت به سال‌های گذشته برداشت شود.
انتهای پیام/۶۳۰۲۵/آ/ی
