مازندران دیگر تحمل ایستایی را ندارد

خبرگزاری فارس مازندران ـ سرویس سیاسی| استان مازندران با وجود استعدادهای منحصربه‌فرد، از بسیاری مواهب توسعه بی‌بهره مانده است، بخش زیادی توسعه نیافتگی استان ما ناشی از این تلقی نادرست دولت‌مردان گذشته ا‌ست که مازندران را استانی برخوردار دانستند درحالی‌که طبق فرموده مقام معظم رهبری در یکی از سفرهای‌شان به این استان، در پس سرسبزی‌های این خطه، محرومیت‌های درخور تامل و دردانگیزی نهفته است.

بدون شک این مدیران ارشد استان در ادوار مختلف بودند که وظیفه اصلاح این طرز تلقی را برعهده داشتند اما این اتفاق تنها در زمان‌هایی به تحقق نزدیک شد که مازندران از مدیر ارشدی قابل برخوردار بود و در دیگر زمان‌ها، متاسفانه از این هدف دور و دورتر شد.

بنابراین یکی از مهم‌ترین موانع توسعه استان، چالش‌های مدیریتی است و چون استانداری نقطه ثقل و محور مدیریت در استان بوده، کانون چالش‌ها را نیز باید در آن جست‌وجو کرد.

واقعیت این است که استانداران سفارشی، ناآشنا و ناکارآمد همواره موجبات پس رفت مازندران را فراهم آوردند و مردم صبور و مشارکت جوی استان که سهم به‌سزایی در پیروزی انقلاب، مبارزه با گروهک‌های معاند، دفاع مقدس، دوران سازندگی میهن اسلامی و دهه پیشرفت کشور داشته‌اند، دیگر تحمل ایستایی این خطه زرخیز را ندارند.

اکنون زمان آن است که تبرستان کهن به حقوق حقه خود برسد و این از قضا از مجرای توانمندی‌های مدیریتی میسور خواهد بود مضافاً اینکه با استقرار دولت مردمی و روحیه جهادی و انقلابی و عملگرا که در ریاست محترم جمهور و اعضای کابینه تجلی یافته، امیدهای زیادی در دل هموطنان از جمله هم استانی های مظلوم ما به سازندگی بیشتر جوانه زده است.

جان سخن اینکه مازندران اکنون به استانداری آشنا به ظرفیت‌های سرزمینی و روحیات شهروندان و در عین حال مدبر، دلسوز و عملگرا نیاز دارد کسی که با روحیه کار و تلاش و دیدگاهی اجرایی، میدانی پای در این عرصه بگذارد تا در پرتو سیاست‌های سازنده و مردمی دولت کریمه، امید و اعتماد را به استان بازگرداند. 

این استان مظلوم، استاندار پشت میزنشین نمی‌خواهد چون تا به حال دیده‌ایم از این دست استانداران که در طول دوران تصدی مسؤولیت بیشتر در حال اجراء خرده فرمایشات کسانی بود که خود را وامدار آنان می‌دانست.

یک فرد اجرایی، میدانی، آشنا به وجب به وجب استان و کسی که با ایجاد تعامل بین مدیران و مسوولان بتواند علاج درد این استان زجر کشیده باشد.

یادداشت از مرتضی زیاری

انتهای پیام/۳۱۴۱/ج