به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، کتاب «نمایندگان امر/ نمایندگان کلام» تمرکز خود را بر تاریخ و اتفاقات پیرامونی کانون نویسندگان ایران از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۷ میگذارد.
در این کتاب شما با روایتهای متفاوت و تازه براساس خاطرات و یادداشتها و اسناد تا به امروز کامل منتشرنشده سازمان ساواک مواجه میشوید؛ روایتهایی از افراد نامآشنایی همچون جلال آلاحمد، سیمین دانشور، غلامحسین ساعدی، رضا براهنی، محمود اعتمادزاده، علی اصغر حاج سیدجوادی، احمد شاملو، محمود دولتآبادی، اسماعیل خویی و تعداد دیگر از نویسندگان و شاعران. این روایتها تفاوت اصلی خود را در تازه بودن زاویه دید و مبنای روایتی در نظر میگیرند. روایتهایی براساس منابع دسته اول و کمتر دیده شده.
در بخشی از کتاب درباره هزینه ساواک برای رضا براهنی میخوانیم:
در بهمن ١٣۵۴ ساواک از طریق کارمند شعبه بانک ملی در نیویورک متوجه میشود یکی دو ماه است حواله هزار دلاری دانشگاه تهران برای براهنی واصل نمیشود. رضا براهنی از زمان خروج مجدد از کشور هر ماه حق مأموریت از ۱۹۶ نمایندگانِ امر، نمایندگانِ کلام دانشگاه تهران میگرفت. ساواک دوست دارد از شایعات علیه براهنی استفاده کند. تصمیم میگیرد وجه را به نام خود برای براهنی بفرستد تا با این عملش مهر تأییدی بر همکاری او با ساواک بزند.
این عملیات را بررسی میکنند. تحقیقات آنها از دانشگاه تهران نشان میدهد براهنی تا اول مهر ١٣۵۴ مأموریت داشته، ولی از آبان مأموریت او تمام و حقوقش قطع شده است. ساواک فکر پرداخت مستقیم پول از طرف سازمان را کنار میگذارد.
ترجیح میدهد با دانشگاه تهران هماهنگ شود. قرار میشود مسئولان دانشگاه تهران نامههایی به براهنی بفرستند و بپرسند چقدر دیگر مایل است مأموریتش در آمریکا ادامه یابد؟ برنامه ساواک این است که بعد از دریافت حقوق ماهیانه براهنی از طرف دانشگاه تهران، فیش آن را کپی و در بین دانشجویان خارج از کشور توزیع کند تا همه متوجه شوند او مأمور ساواک است.
این برنامه ساواک باعث میشود دکتر هوشنگ نهاوندی سرگردان شود. دکتر نهاوندی در یکی از سفرهایی که به افغانستان دارد، در هواپیما به همراهش میگوید: «نمیدانم اول میگویند براهنی در آمریکا شلوغ میکند و اعلامیه میدهد و علیه دستگاه فعالیت میکند بعد فشار میآورند که با تمدید مأموریت او موافقت شود و من هم مجبور شدم، این کار را کردم... »
دکتر نهاوندی از علمیات ساواک برای براهنی باخبر نیست. مسئول بایگانی پرونده براهنی، تمام فیشهای دریافتی براهنی از دانشگاه تهران و حوالات آنها به نیویورک را ما هر ماه در پرونده او بایگانی میکند. طرح ساواک در فروردین ١٣۵۵ عملیاتی میشود. آنها نه تنها با تجدید گذرنامه براهنی موافقت میکنند، بلکه حقوق او را به حسابش واریز و با ادامه مأموریت دانشگاهی او در آمریکا موافقت میکنند. وقتی براهنی میخواهد گذرنامهاش را تمدید کند، ساواک به مسئولان سفارت ایران در آمریکا تأکید میکند با او رفتاری داشته باشند که همه خیال کنند او از همراهان ساواک در آمریکاست.
انتهای پیام/