به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، بسکتبال ایران این روزها اسیر حواشی زیادی است که همه آنها از فدراسیون نشات میگیرد. 4 سال قبل انتظار میرفت با رفتن محمود مشحون این رشته روزهای بهتری را تجربه کند، اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه حواشی آن بیش از گذشته شد. مدیرانی که در راس کار قرار گرفتند، خودشان سرمنشا این حواشی بودند و در هر مسابقه، اردو یا تورنمنت یک مشکل را برای بسکتبال ایران ایجاد کردند.
رامین طباطبایی دی ماه 96 به عنوان رئیس جدید فدراسیون انتخاب شد و اشتباهات او از همان زمان با انتخاب مهران شاهینطبع به عنوان سرمربی تیم ملی آغاز شد. در حالی که مهران حاتمی نتایج خوبی را با تیم ملی گرفته بود و میتوانست به کار خود ادامه دهد اما دوستان حاضر در فدراسیون شاهین طبع را در شرایط حساس از هدایت تیم ملی سر باز زده بود، به نیمکت تیم ملی رساندند.
انتخاب مسعود قاسمی در کنار شاهین طبع به عنوان سرپرست تیم ملی و مدیر تیمهای ملی این اشتباه را تکمیل کرد و استارت حواشی در تیم ملی با حضور قاسمی زده شد. او تا پیش از این هیچگاه در تیم ملی فعالیت نداشت اما به واسطه دوستی با طباطبایی و کارهایی که برایش قبل از انتخابات انجام داد، به این سمت مهم رسید. کم تجربگی او باعث خسارات زیادی به تیم ملی شد و ماجرای دوغ و ماست در اردوی تیم ملی و درگیری با بازیکنان، شکستن قرنطینه در قطر و کشف اقلام ممنوعه در فرودگاه امام خمینی از کاروان تیم ملی در زمان خود نقل هر محفل ورزشی شده بود.
تیم ملی گلِ سر سبد هر رشته است و باید در بهترین شرایط باشد، اما تیم ملی بسکتبال برای هر تورنمنت مشکلات و حواشی زیادی را پشت سر گذاشته که تمام آن به خاطر حضور یک سرپرست ضعیف بوده است. مسعود قاسمی که گفته میشود مدیر در سایه فدراسیون است مشکلات زیادی را برای تیم ملی به وجود آورد، اما رامین طباطبایی به واسطه همان دوستی هیچ گاه به خود اجازه نداد که تغییراتی را در این سمت به وجود بیاورد.
بسکتبال جایگاهش فراتر از چیزی است که این روزها شاهد آن هستیم و مدیران ناکارآمد برایش رقم زدهاند. شاید رفتن به المپیک موفقیت قلمداد شود، اما نمیتوان با پرداختن به آن مشکلات زیاد این رشته را نادیده گرفت. صرفِ المپیک رفتن و کسب سه باخت دردی از این رشته دوا نمیکند، چون زمانی که زیرساختها با مشکلات جدی روبرو باشد و توجهی به رده های پایه و استعدادها نشود، چطور میتوان انتظار داشت که این رشته یک بار دیگر المپیک را تجربه کند یا در آسیا پس از سالهابه قهرمانی برسد.
فدراسیون سالها است که یک سالن آزادی را در اختیار دارد و تمام کارهای خود را آنجا انجام میدهد. رامین طباطبایی با وعده گرفتن سالن افراسیابی برای بسکتبال روی کار آمد تا حداقل مسابقات لیگ آنجا برگزار شود، اما بعد از 4 سال به موفقیتی در این زمینه نرسید، تا ثابت شود که «به عمل کار برآید، به سخندانی نیست.»
برخلاف حضور مداوم مسعود قاسمی در راس تیمهای ملی، اما انتخاب 4 دبیر در 4 سال اوج هنرنمایی رامین طباطبایی در فدراسیون بسکتبال بوده است. البته انتخابهای پیاپی او علاوه بر بخش دبیری در کمیته مسابقات، داوران و روابط عمومی هم سرآمد بوده که حضور 4 ساله در فدراسیون و این حجم از تغییر و تحولات در میان فدراسیون های ورزشی بی نظیر و حتی یک رکورد برای او محسوب میشود.
به گزارش فارس، دی ماه پایان حضور طباطبایی در فدراسیون خواهد بود. او 5 ماه دیگر برای ریاست در یکی از فدراسیونهای مهم ورزشی فرصت دارد. هرچند نمی توان انظار داشت او در این 5 ماه همانند 4 سال قبل کار خاصی را انجام دهد، حداقل درخواست جامعه بسکتبال این است که رئیس فدراسیون در این مدت کم باقی مانده آرامش را در نظر بگیرد و بسکتبال را کمتر وارد حاشیه کنند.
انتهای پیام/