چرا باید از نگهداری حیوانات در منزل خودداری کرد؟/ 75 درصد از بیماری‌های نوظهور منشاء جانوری دارد

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد به نقل از وب‌دا، دکتر زهرا نهبندانی اظهار کرد: ضرر و زیان اقتصادی به دلیل کاهش تولید فرآورده‌های دامی، مرگ و میر دام‌ها ، معدوم کردن دام‌ها جهت کنترل بیماری‌ها بسیار زیاد است از همین رو این بیماریها از اهمیت بالایی برخوردارند.

رییس گروه پیشگیری از بیماری‌های واگیردار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: افرادی  نظیر قصابان، سلاخان، چوبداران، کارکنان کشتارگاه‌ها، کشاورزان و در نهایت عموم مردم جامعه به علت تماس و مصرف فرآورده‌های دامی، در معرض ابتلا به این بیماری‌ها هستند.

وی بیماری‌های هاری، تب مالت، تب خونریزی دهنده کریمه کنگو،  سالک، سیاه زخم و آنفلوانزای پرندگان از مهمترین بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان می‌توان برشمرد، گفت: بیماری هاری، ویروسی خطرناک و کشنده‌ای  است که در اثر گزش یا خراش توسط حیوانات وحشی و اهلی و گاها جوندگان ایجاد می‌شود.

نهبندانی ادامه داد: گزش توسط حیوان هار و از راه پوست، خراش‌های پوستی از طریق لیسیدن مخاط لب، چشم و بینی انسان توسط حیوان هار، پیوند عضو از انسان مبتلا به هاری و وسایل آلوده به ویروس راه‌های انتقال بیماری هاری است.

رییس گروه پیشگیری از بیماری‌های واگیردار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه خودداری از نگهداری سگ و گربه در منزل و در صورت نگهداری، قلاده زدن و واکسیناسیون آنها علیه هاری، جلوگیری از تردد سگ‌های صاحبدار در معابر عمومی، جلوگیری از نزدیک شدن کودکان به سگ‌های ولگرد، پیشگیری، جمع‌آوری و دفن بهداشتی زباله، ایمن‌سازی و واکسیناسیون افراد در معرض خطر از جمله راه‌های پیشگیری از انتقال بیماری هاری است، اظهار کرد: توجه خاص به گاز گرفتگی حیوانات، هر چند جزئی و بصورت خراش باشد  و شست‌وشوی زخم با آب صابون به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه و مراجعه به واحدهای مبارزه با هاری مستقر در مرکز بهداشت شهرستانها در هر ساعت شبانه روز جهت انجام واکسیناسیون بعد از گزش حیوان امری ضروری است.

وی با اشاره به اینکه تب خونریزی دهنده کریمه کنگو، بیماری ویروسی خطرناک واگیردار و گاهی برای انسان کشنده است که با تب و خونریزی همراه است، گفت: راه‌های انتقال این بیماری،گزش کنه آلوده یا له کردن آن روی پوست، تماس پوست با لاشه، خون یا ترشحات حیوان آلوده، تماس با خون یا ترشحات بدن انسانهای بیمار است.

نهبندانی بیان کرد:  شناسایی و درمان کامل بیماران، جداسازی دام از محل زندگی انسان‌ها، پرهیز از تماس بدن با بافت‌های آلوده انسان و حیوانات مبتلا، استفاده از وسایل حفاظتی و جلوگیری از گزش کنه، جلوگیری از نقل و انتقال حیوانات مبتلا و قاچاق دام، بهسازی محل نگهداری دام، جلوگیری از کشتار غیرمجاز دام، از بین بردن کنه‌ها از طریق سم پاشی و ایجاد حمام ضدکنه، خودداری از کشتار دام به عنوان نذر و قربانی در داخل مغازه و معابر عمومی راه‌های پیشگیری از بیماری است.

رییس گروه پیشگیری از بیماریهای واگیردار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه سالک یک بیماری پوستی، طولانی‌مدت و بدون درد و تب  قابل انتقال بین انسان و تعدادی از حیوانات از جمله جوندگان  مثل موش صحرایی و سگ است، اظهار کرد: سالک از طریق نیش پشه خاکی به انسان و حیوانات منتقل می‌شود از همین رو برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری، ضمن استفاده از لباس مناسب و نصب توری در و پنجره و از خوابیدن زیر جریان کولر و پنکه خودداری کنند، همچنین پرهیز از انباشتن هرگونه مواد زائد و کودهای حیوانی داخل یا خارج ازمنازل مورد تاکید است.

وی عنوان کرد:  خودداری از انباشتن هرگونه مواد زائد و کودهای حیوانی داخل یا خارج از منازل و جمع‌آوری و دفع صحیح زباله، مرمت و ترمیم حفره‌ها و شکاف دیوارها،  تخریب و تسطیح اماکن مخروبه و مبارزه با جوندگان از دیگر راه‌های پیشگیری از بیماری است.

نهبندانی با اشاره به اینکه یکی دیگر از بیماری‌های مشترک بین انسان و دام بیماری سیاه زخم است، بیان کرد: انسان بطور اتفاقی در اثر تماس با دام یا فرآورده‌های دامی آلوده بدان مبتلا می‌شود که با توجه به روش انتقال به سه شکل جلدی ، تنفسی و گوارشی بروز می‌کند.

وی ابراز کرد: این بیماری از طریق تماس بریدگی یا خراشهای پوست با دام آلوده ،تنفس اسپورهای زنده و جایگزینی آنها در ریه و مصرف بافت آلوده حیوانات تلف شده از شاربن انتقال می یابد.

رییس گروه پیشگیری از بیماریهای واگیردار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: سوزاندن یا مدفون ساختن عمیق لاشه‌های مشکوک و پوشاندن آن با لایه‌ای از آب آهک، واکسیناسیون دام‌های حساس و جداسازی حیواناتی که علائم بیماری را دارند و ضد عفونی کلیه فرآورده‌های دامی برای پیشگیری از این بیماری اهمیت دارد.

وی بیان کرد: به منظور کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان، پرهیز از کشیدن صورت روی بدن حیوان، شست‌وشوی دست‌ها بلافاصله پس از نوازش حیوان، اجتناب از دست زدن به حیوانات ولگرد و غیرخانگی، استفاده از لباس و دستکش مناسب در صورت ذبح دام، جوشاندن شیر و مصرف نکردن فرآورده‌های لبنی غیر پاستوریزه، در صورت نیش پشه یا دیگر حشرات، شست‌وشوی محل با آب و صابون در کاهش احتمال ابتلا به این بیماری‌ اهمیت دارد.

انتهای پیام/ ۷۰۰۶۸