زباله گردها؛ همچنان بی سر و سامان در بیرجند

به گزارش خبرگزاری فارس از بیرجند، در هر ساعتی از شبانه روز به هر خیابان و محله ای که سر بزنی، امکان ندارد با این معضل در کف شهر مواجه نشوی. این افراد با کند و کاو در آشغال های سطل های زباله که در خیابان ها تعبیه شده است، موجب آلودگی محیط می‌شوند. البته با شیوع کرونا، اقداماتی برای جمع آوری زباله گردها انجام شد اما بعد از مدتی دوباره به فراموشی سپرده شدند و سر و سامانی نیافتند و همچنان این افراد در جامعه مشغول فعالیت هستند و به نوعی موجب انتشار بیماری و پراکنده شدن زباله ها در شهر می شوند. روایت ۴ خبرنگار از پدیده بی سر و سامان زباله گردها را مرور می کنیم. 

تعجب نکنید!

 اگر در میان جمعیت فشرده‌ای که در حال تردد در خیابان طالقانی بیرجند هستند زباله گردی دیدید که کیسه پر از زباله را با خود حمل می کند، تعجب نکنید. خیلی وقت است شهروندان به دیدن این صحنه عادت کرده اند و فقط با کنار کشیدن خودشان اجازه می‌دهند زباله گرد از آن جا عبور کند. زباله گردها سطل های زباله را واکاوی می‌کنند و آن چه را که به دردشان می خورد در کیسه می ریزند و از خود زباله های رها شده را به جا می گذارند.

قبل از میدان معصومه بیرجند مخزن زباله ای قرار دارد که شیرابه حاصل از زباله، بوی نامطبوعی را در فضا پخش کرده است. زباله گرد جوانی که ماسک چرکین اش را زیر چانه خود زده است با فراغ خاطر، زباله های داخل مخزن را زیر و رو می کند، پلاستیک های بزرگ و جعبه های مقوایی را در پیاده رو می ریزد تا سر فرصت آن ها را داخل کیسه بزرگی که تا نیمه پر است، بگنجاند و به سطل های زباله دیگر سرک بکشد.

وقتی زباله ها را به هم می زند، بیشتر بوی بد در فضا می پیچد. سپس کیسه حاوی زباله را روی دوشش می گذارد و به سمت میدان حرکت می کند. در میدان معصومه نیز بانویی که چادرش را دور کمرش پیچیده است و کیسه زباله را روی زمین می کشد از مقابلم می گذرد، او به سمت خیابان طالقانی حرکت می کند تا به گفته یکی از شهروندان کیسه اش را از زباله های خشکی که کاسبان داخل سطل های زباله یا در حاشیه پیاده رو ریخته اند، پر کند و  آن چه می ماند زباله های رها شده ای است که چهره شهر را آلوده می کند.

کیسه هایی روی دوش

۲ کیسه مملو از زباله های بازیافتی را به چرخ زباله ای که در حاشیه خیابان امام خمینی(ره) است، تکیه داده و خودش برای این که دستش به زباله های ته چرخ زباله برسد تا کمر داخل آن خم شده است و از آن جایی که سنگینی وزنش به داخل است، برای بیرون آمدن از چرخ زباله دست و پا می زند، بالاخره با ۲ قوطی شامپو و سس گوجه فرنگی در دست به عقب برمی گردد و پس از جابه جایی آن ها، کیسه ها را روی دوش خود می اندازد و مسیر مستقیم را در پیش می گیرد، هر جا زباله ای می بیند لحظه ای برای یافتن زباله های بازیافتی توقف می کند و گاهی به دلیل محکم بودن گره کیسه زباله، ناگزیر به از هم پاشیدن آن می شود که علاوه بر ایجاد آلودگی هوا، جمع آوری زباله را برای شهرداری سخت تر می کند. جالب این جاست که در محله ای زباله گردی دیگر برای برداشتن زباله های بازیافتی، چرخ زباله را با زحمت روی زمین می اندازد.

یکی از شهروندان ساکن در این خیابان در گفت‌وگو با خبرنگار ما گفت: با این که در منزل زباله های خشک و تر را تفکیک می کنم اما چون محلی برای زباله های خشک در نظر گرفته نشده است، سردرگم هستم به همین دلیل آن ها را با کیسه پشت در می گذارم تا زباله گردهایی که بازیافتی ها را جمع آوری می کنند، ببرند.

وی اظهار کرد: اگر زباله ها را تفکیک نکنیم، زباله گردها کیسه های زباله را برای یافتن آن ها پاره می کنند.

زباله های رها شده

لباس هایش را تکان می دهد و کیسه ای را که بر دوشش گذاشته به آرامی  روی زمین می‌گذارد. نیم نگاهی به محتویات داخل کیسه می اندازد هنوز فضا برای جمع کردن مواد بازیافتی وجود دارد، به آرامی اطرافش را نگاه می کند، ماسک بر صورت دارد و گره دستمالی را که سرش را بسته تا از اشعه های داغ خورشید در امان باشد محکم می کند، چاره ای ندارد به سمت نایلون های زباله حرکت و با پاره کردن آن ها چند قوطی فلزی را جدا و بقیه زباله ها را رها می کند.

لبه تیز قوطی فلزی خش عمیقی را در کف دستش ایجاد، خونش را با لباس خود پاک و مواد بازیافتی را درون کیسه اش پرت می کند و آن را روی دوشش می گذارد و به راهش ادامه می دهد، من می مانم با زباله های پرت شده در اطراف چهارراه شهرداری و رهگذرانی که از این مسیر عبور می کنند.

بدون ماسک

ماسک نزده است و چندین نایلون زباله را در یکی از کوچه های خیابان شهید رجایی به سرعت باز می کند و زباله های بازیافتی را برمی دارد. نایلون های باز شده را بدون این که ببندد رها می کند و به سرعت سوار دوچرخه و دور می شود. هنوز دور نشده است که زباله گردی دیگر این بار با موتور سه چرخ از راه می رسد و سراغ نایلون های باز شده می رود و با عصبانیت یکی از آن ها را به گوشه ای پرتاب می کند؛ سوار موتورش می شود و می‌رود.

انتهای پیام/