خبرگزاری فارس ـ گروه حماسه و مقاومت: ۲ هزار و ۷۰۰ روز مقاومت همراه با ۲ هزار و ۶۰۰ شهید، حکایت مردمانی از یک شهر استراتژیک در جنوب غربی کشور و در مجاورت رودخانه دز است که در هشت سال دفاع مقدس در شهرشان ماندند تا به دشمن نشان دهند پای این مرز و بوم ایستادهاند.
هر چند که این شهر را شهر هزار موشک یا بلد الصواریخ لقب دادند، اما شهرت دزفول تنها یک گزینه دارد و آن هم مقاومت و ایستادگی آن است، نامی که در سال ۱۳۶۶ برای آن انتخاب کردند و دزفول را سمبل استقامت ایرانیان خواندند. شاید این جمله معمار کبیر انقلاب خود هویدای همه چیز باشد که «شما دزفولیها امتحان دادید و از این امتحان خوب بیرون آمدید، شما دین خود را به اسلام ادا کردید».
ازدحام مردم و حجم ویرانهها
هشت سال جنگ نابرابر برای پایتخت مقاومت ایران با بیش از شلیک ۱۷۶ موشک دور برد فراگ و اسکاد، همراه با سرریز شدن ۴۸۹ بمب و راکت توسط هواپیماهای دشمن و اصابت پنج هزار و ۸۲۱ گلوله توپ به نقاط مختلف این شهر میتواند نگاههای آماری و تحلیلی را به خود اختصاص دهد. اما نمیتواند عمق روحیه سلحشوری، ایستادگی و ایمان مردم دزفول را نمایان سازد.
شیوه بیان این کتاب، بر پایه روایت شاهدان عینی است که از ۳۱ شهریور ماه سال ۵۹ به شرح اتفاقات پرداختهاند. تمام آنچه که لازم است مخاطب درباره دزفول بداند در ۴ فصل آورده شده است. با توجه به سبک نوشتاری کتاب که همانند کارهای دانشگاهی است و همچنین با توجه به شیوه استناددهی میتواند مرجع خوبی برای مستندسازان و حتی تاریخنگاران باشد.
مسجد جامع بعد از اصابت موشک
در این میان،کتاب «دزفول» با عنوان جنگ شهرها که توسط عبدالرضا سالمینژاد گردآوری شده است، تلاش دارد گزارشی از این شهر مقاوم طی سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ را فراروی مخاطبان قرار دهد. مخاطب در ۴۶۴ صفحه این کتاب علاوه بر آشنایی با موقعیت جغرافیایی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دزفول، با پیشینیه تاریخی و تحولات سیاسی اجتماعی این شهر در دوران انقلاب اسلامی آشنا میشود.
حمام مسجد جامع بعد از اصابت موشک
شاید یکی از سؤالات مرتبط با دزفول برای نسل جوان این باشد که چرا این شهر، را به عنوان شهر مقاومت مطرح کردهاند. جواب این سؤال را در فصل چهارم این کتاب با عنوان «مؤلفههای مقاومت مردم دزفول» میتوان یافت. در این فصل اشاراتی به عوامل تأثیرگذار مانند ریشههای اندیشههای دینی، نقش روحانیت به ویژه آیتالله قاضی، حضور جوانان این شهر در میدانهای نبرد، همت مردم در جریان بازسازیها و نقش پایگاههای بسیج و سپاه شده است.
آیتالله قاضی
حُسن این کتاب را باید در نویسندهاش دید. چرا که عبدالرضا سالمینژاد، زاده و ساکن دزفول و از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس است. از قضا نیز در آن ایام هم دست به نوشتن داشت، به گونهای که همراه با شهید فرهی اولین نشریه نوجوان این شهر را با عنوان «وارثین» منتشر کرد.
البته در این کتاب، به برخی حوادث مانند مقاومت و سنگربندی خیابانها و پشتبامها در روزهای آغازین جنگ، تهیه کوکتل مولوتف برای مبارزه احتمالی با ورود عراقیها به شهر از طریق پشتبامها کمتر پرداخته شده است.
آیتالله قاضی و رهبر انقلاب
همچنین برخی روایتها درباره ساخت پناهگاههای موقت هلالی شکل بتنی «شوادان»که در سال ۶۶ ساخته شدند و اینکه مردم به جای پناهگاه به پشت بام میرفتند تا ببینند کجای شهر مورد اصابت قرار گرفته است هم در این کتاب بیان نشده است. در کنار آن، از همت برخی مردم شهر دزفول مانند محمدعلی سرشیری که در اولین لحظههای اصابت موشک برای نجات مردم زیر آوار میآمد، هم سخنی به میان نیامده است.
عزاداری مردم دزفول در محل خرابیها
در انتهای کتاب، آلبوم عکس از دزفول فراروی مخاطب قرار دارد که جای تصاویری که میتوانست به عنوان سند جنگ شهرها باشد مانند تصاویر قبور دست و پای شهدایی که معلوم نشده بود، تصویر نقشه محل اصابت موشکها، تصویر تنها بیمارستان شهر «بیمارستان افشار»، تصویری از راکتهایی که عمل نکردند و ... خالی بود.
صفوف فشرده نماز جمعه در ایام موشکباران دزفول
به گزارش فارس، کتاب «جنگ شهرها دزفول: گزارشی از شهر مقاوم دزفول در جنگ شهرها ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷» تألیف عبدالرضا سالمینژاد توسط مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس در سال ۱۳۹۷ وارد بازار نشر شده است.
در ادامه تصاویری دیگر از پایتخت مقاومت ایران را مشاهده میکنید:
این گزارش از متن عبدالرحیم سعیدیراد، شاعر دزفولی بر کتاب «جنگ شهرها» استخراج شده است.
انتهای پیام/