شعار سال، امتحانی برای مدعیان خدمت

یادداشت_ موسوی انصاری| نامگذاری مجدد سال 1400 از سوی مقام معظم رهبری با مفهوم و موضوعیت تولید از چند منظر قابل بحث و بررسی است که به چند نکته کوچکی از نگاه حقیر به آن اشاره می شود.

نکته اول: همه نامگذاری‌ها و عناوینی که مقام معظم رهبری در ابتدای هر سال اعلام می‌کنند ، بر اساس تبیین راهبرد دکترین نظام جمهوری اسلامی است و فلسفه این عناوین برای دوست و دشمن شفاف و گویاست و چنانچه به آنها آنطور که شایسته است عمل نمی‌شود جای بحث دیگری است که باید جداگانه به آن پرداخت.

همانا عنوان سال که با نگاه جامع و کاملی به اعتقادات، باورها، توانمندی‌ها‌، ظرفیت‌های و نیازهای داخلی، برای آینده کشور ترسیم می‌شود نه برای یک یا دو سال پیش رو و یا این دولت و آن دولت.

حضرت آقا معتقد است دنیا چه سر سازگاری با ما داشته باشد چه نداشته باشد در همه حال باید با اتکا و اعتماد به خودمان داشته باشیم تا بتوانیم در آینده حداقل از حق خودمان دفاع کنیم و از طرفی هم نگاه ذلیلانه به دست آن کشور و این قدرت خارجی نداشته نباشیم و به تعبیری آقای خودمان باشیم.

و چاره‌ای جز این نیست که روی پای خودمان بایستیم و اگر قرار است روی اعتقادات و باورها و ارزش‌های دینی و اخلاقی خود پایبند باشیم، قطعا نیاز به تقویت از درون خود علی‌الخصوص در بعد امنیتی و اقتصادی هستیم.

دشمنی‌ها و فتنه‌ها و دسیسه‌ها هست و خواهد بود به قول حضرت امام (ره) چه بخواهیم و چه نخواهیم جهانخوران ما را راحت و آرام نخواهند گذاشت و این ملت تا زمانی که روی پای خود نایستاده است در امان نخواهد بود و رهایش نخواهند کرد تا اینکه به قدرتی برسد آنجاست که خود تعیین مسیر خواهد نمود و آن زمان نقطه رهایی ملت است.

مرور گذشته تاریخ بشر گواه این ادعاست کسانی توانسته‌اند از بقاء و حیثیت خود دفاع کنند که متکی به توان و ظرفیت‌های داخلی خودشان بودند آنگاه دیگران را همراه خود کرده‌اند. هیچ کشور و قدرتی بدون این پارامتر در هیچ جای دنیا موفق نبوده است.

در این جهان وانفسا که همه سیاست بازان جبهه کفر و قدرت‌های زر و زور برای بقاء خود از انجام هیچ جنایتی ابایی ندارند و نوکران و سرسپردگان و ضعفا را زیر یوغ و استعمار خود می‌کشند تا هویت آنها را در خود هضم کنند، تکلیف چیست؟

ضعیف و وابسته بودن؟ یا روی پای خود و متکی به خود بودن است؟

پاسخ بسیار روشن، شفاف و تکلیف برای همگان مشخص است، الا برای مزدوران و خائنین به مردم و کشور، این قلیل افراد ، فروش هویت که سهل است باورها و اعتقادات و ناموس خود را هم در عرصه خطر به حراج خواهند گذاشت و هیچ دغدغه‌ای هم نخواهند داشت.

پس وقتی حضرت آقا با این درایت، سیاست و دوراندیشی خود چندین سال است مرتبا تاکید و تاکید دارد بر متکی بودن به خود، روی پای خود ایستادن، تقویت ظرفیت داخلی، توانمندسازی داشته‌های خود، بومی‌سازی و تقویت اقتصاد داخلی و اقتصاد مقاومتی که همیشه دم می‌زنند و اصرار می‌ورزند، هدف چیست؟ خودی‌ها و دوستداران دلسوزان واقعی کشور عزیزمان ایران که هیچ، دشمنان قسم خورده این مرزو بوم هم به قطع می‌دانند چنانچه راهبرد و چشم‌اندازی که رهبری نظام تعریف کرده است تحقق یابد، ایران را به یکی از قدرتمندترین کشور منطقه تبدل خواهد کرد و سیاست‌های اقتصادی و امنیتی بایستی با محوریت ایران انجام پذیرد.

 مگر نه این است حضرت آقا که به دنبال تقویت هویت ایرانی اسلامی و محکم کردن پایه‌های اساسی کشور است؟ گرچه پیمودن این مسیر مشکلاتی را نیز به همراه داشته باشد، اما چرا هدف را نمی‌بینم؟ آیا واقعیت جز این است؟ چرا آنان که می‌دانند سکوت می‌کنند و یا خود را به کج‌فهمی می‌زنند، لابد منافع شخصی بعضی‌ها در خطر است که اینگونه عمل می‌کنند و قطعا نمی‌توانند به منفعت کشور فکر کنند.

همه دیدگاه‌ها، رهنمودها، دستورات و پند و اندرزها، نصیحت‌ها و گله‌مندی‌های حضرت آقا را می‌دانیم و خوب هم می‌دانیم که همه این‌ها به نفع مردم نظام و آینده کشور است و چرا بدان عمل نمی‌شود را هم می‌دانیم، لَختی تفکر و تامل، پاسخ همه چیز را روشن خواهد کرد.

اما نکته دوم؛ که راستای تکمیل بخش اول متن هم هست نظر این حقیرکه حضرت آقا در اعلام نامگذاری  امسال علاوه بر تاکید همان موضوع سال گذشته است اما چون برخی از مدعیان تفاسیر متفاوتی کردند و نهایتا برای تحقق شعار سال آنگونه که شایسته است تلاشی نشد و مجددا عنوان سال گذشته را تکرار و تاکید کردند و همان دو کلمه جهش تولید را شکافتند.

اکنون میدان برای متولیان امر، مردم، دوستداران نظام و انقلاب و وطن‌پرستانی که به ادعای خودشان دل در گرو ایران دارند، باز و زمان امتحانِ مرد میدان‌های خدمت است.

انتهای پیام/3339/م