سرویس ورزشی خبرگزاری فارس کردستان؛ روناک حسینزاده از کودکی به طور اتفاقی وارد رشته تکواندو شد اما استعداد و تلاش بیوقفهاش همچنین حمایت مربیاش در کنار پشتکار او زمینه قهرمان شدنش را فراهم کرد.
حسینزاده که نمونهای از هزاران استعداد این مرز و بوم است با کسب بیش از ۳۰ عنوان قهرمانی در سطح ملی و فرا ملی در مدت زمانی کوتاه الگوی خوبی برای تلاش و پشتکار جوانان امروز کشور است که البته اهدافش هنوز در قلهی رویاهایش انتظار رسیدن این ورزشکار را میکشند.
این قهرمان ملی در گفتوگو با خبرنگار فارس در کردستان از واقعیتها و مشکلات پیش رویش پرده برداشت و انتظارات خود را با بیانی رسا در شرایط کنونی جامعه بیان کرد تا ضمن بررسی این مشکلات توسط مسئولین گامی در رفع آنها برای نسل آینده برداشته باشد.
فارس : لطفا خود را به طور کامل معرفی و از افتخاراتت بگویید.
روناک حسینزاده متولد شهرستان بیجار و رشدیافته در شهرستان سقز هستم، قهرمان مسابقات کشوری در ردههای سنی نونهالان، نوجوانان، امید، جوانان و بزرگسالان همچنین بازیکن لیگ برتر کشور و 4 سال متوالی عضو تیم ملی تکواندو جمهوری اسلامی ایران.
از بزرگترین افتخاراتم میتوانم به اعزام به مسابقات آسیایی نوجوانان چین تایپه 2015، اعزام به مسابقات کسب سهمیه گرند اسلم ووشی چین 2018 و مدال نقره مسابقات تورنمت بینالمللی باکو آذربایجان 2020 اشاره کنم.
فارس: از چه زمانی و از کجا ورزش تکواندو را شروع کردید؟
حدود 9 سالگی به پیشنهاد مدیر مدرسهام برای تخلیه انرژی اضافی به باشگاه ورزشی رفتم. مثل خیلی از خانوادهها، پدر و مادرم تصمیم داشتند من را در رشته ژیمناستیک ثبتنام کنند اما باشگاه ورزشی نزدیک به خانه ما فقط رشته تکواندو برای بانوان داشت و من به ناچار و بدون علاقه وارد تکواندو شدم اما خیلی زود به این رشته زیبا علاقهمند شدم و توانستم استعدادم را کشف کنم و حرفهای آن را دنبال کنم.
بعد از کسب اولین مدال مسابقات قهرمانی کشور در سال 89 در رده نونهالان زندگی ورزشی حرفهای من شروع شد.
کسب عنوان نخبه ورزشی سال
فارس: اشارهای هم به کسب عناوین قهرمانی و افتخارات ورزشیتان داشته باشید..
کسب مدال برنز مسابقات قهرمانی کشور نونهالان در سال89، کسب مدال طلا مسابقات قهرمانی کشور نوجوانان در سال 91، کسب مدال نقره مسابقات قهرمانی کشور نوجوانان در سال 92، کسب مدال برنز مسابقات قهرمانی کشور نوجوانان در سال 93، کسب عنوان نخبه ورزشی استان در سال 93، کسب مدال برنز مسابقات قهرمانی کشور جوانان و بزرگسالان و مدال برنز مسابقات قهرمانی کشور امید در سال 94، کسب مدال برنز مسابقات قهرمانی کشور جوانان و بزرگسالان در سال 95، کسب مدال طلا مسابقات قهرمانی آزاد کشور جوانان و بزرگسالان در سال 96، کسب مدال نقره مسابقات بینالمللی آذربایجان در سال 98، مدال طلا مسابقات قهرمانی آزاد کشور جوانان و بزرگسالان و نیز مدال طلا مسابقات قهرمانی کشور دانشجویان دانشگاه آزاد در سال 97 و کسب مدال طلا مسابقات قهرمانی کشور دانشجویان دانشگاه آزاد در سال 98 از عناوین ورزشیام است.
عضویت در تیم شمال شرق تهران، عضو تیم جنوب شرق تهران، عضو تیم ملی نوجوانان تکواندو جمهوری اسلامی ایران جهت اعزام به مسابقات آسیایی اندونزی در سال 91، ، عضو تیم استیل البرز در مسابقات لیگ برتر نوجوانان کشور و کسب مقام اول تیمی در سال 92، عضو تیم ملی نوجوانان جهت اعزام به مسابقات جهانی و کسب سهمیه المپیک جوانان چین تایپه در سال 92، عضو تیم استیل البرز در مسابقات لیگ برتر نوجوانان کشور و کسب مقام اول تیمی، عضو تیم ملی نوجوانان ایران و اعزام به مسابقات آسیایی چین تایپه، عضو تیم شهرداری سقز در مسابقات لیگ برتر جوانان و بزرگسالان و کسب رنک 3 در رنکینگ انفرادی وزن 4، عضو تیم ملی جوانان و بزرگسالان ایران جهت اعزام به مسابقات آسیایی فیلیپین، عضو تیم بیمه رازی در مسابقات لیگ برتر جوانان و بزرگسالان کشور و مقام اول تیمی، عضو تیم آینده سازان کن در مسابقات لیگ برتر جوانان و بزرگسالان کشور، اعزام به مسابقات کسب سهمیه گرند اسلم چین در سال 98، عضو تیم ملی دانشجویان کشور جهت اعزام به مسابقات یونیورسیاد جهانی ایتالیا و عضو تیم شوکا لاوین مریوان در مسابقات لیگ برتر کشور جوانان و بزرگسالان و کسب رنک 1 در رنکینگ انفرادی وزن4 را در کارنامه ورزشیام دارم.
هدف بلندمدتم کسب سکوی المپیک است
فارس : اکنون مشغول چه فعالیتی هستید و برنامهتان برای آینده چیست؟
متأسفانه در حال حاضر وضعیت کل کشورهای دنیا به خصوص جامعه ورزشی به دلیل شیوع ویروس کرونا نابسامان است، مسابقات ما مدام به تعویق میافتد اما ما همچنان سعی میکنیم با رعایت پروتکلهای بهداشتی آمادگی جسمانی خود را حفظ کنیم و به تمریناتمان ادامه دهیم تا هر زمان که مسابقات شروع شود پر قدرت به زمین مبارزه برگردیم.
هدف بلندمدتم کسب سکوی المپیک است و برای رسیدن به این جایگاه باید مراحل و مسابقات زیادی را پشت سر بگذارم.
فارس: وضعیت استان کردستان را از لحاظ قهرمانپروری در این ورزش چگونه ارزیابی میکنید..
شکر خدا ما طی چند سال اخیر شاهد گسترش و پیشرفت زیادی در تکواندو استان بودیم. هنرجوهای زیادی با عشق به تکواندو میآیند و رویای قهرمانی را در سر دارند. امیدوارم تکواندو استان روز به روز قوی تر و موفق تر شود.
بزرگترین سد قهرمانان ورزشی نبود حمایت مالی است
متاسفانه در خصوص ورزش قهرمانی هنوز مشکلات زیادی وجود دارند از نبود امکانات و هوگوها و سیستم الکترونیکی تا مشکل بزرگ اقتصاد و حمایت مالی. همه ما میدانیم هیچکس یک شبه موفق نمیشود و برای پوشیدن پیراهن تیم ملی باید سالها تلاش کرد و از زندگی عادی و رفاه گذشت. برای به دست آوردن یک مدال جهانی و المپیک همه باید تلاش کنیم از جمله ورزشکار، مربی، هیات تکواندو، اداره ورزش و جوانان و...فارس: چه مشکلات و موانعی دارید و آیا حمایت شدهاید؟
به نظر من در حال حاضر بزرگترین مشکل و سد معبر قهرمانان ما نبود حمایت مالی است واقعیت این است که هزینه ورزش قهرمانی بسیار بالاست و ورزشکار به تنهایی و فقط با تکیه بر خانواده نمیتواند از پس این هزینهها بر بیاید.
ای کاش شرایط استخدام برای قهرمانان ورزشی فراهم میشد
فارس: چه انتظاراتی از مسئولان ادارات ورزش و جوانان و سایر ادارات مرتبط برای حمایت از قهرمانان ورزشی دارید.
قبل از هر چیز از مدیرکل ورزش و جوانان استان تشکر میکنم که همیشه حامی تکواندو بانوان بودند اما باز هم به توجه بیشتری نیاز داریم.
اگر کسانی که سرمایه دارند وارد امر ورزش قهرمانی شوند و ورزشکارانی که واقعا تلاش میکنند و از زندگیشان گذشتهاند تا نام استان و کشور را بین همه کشورهای دنیا مطرح کنند را ببینند و از این قهرمانان حمایت کنند و یا به نوعی اسپانسر قهرمانان شوند؛ قطعا ورزشکاران با دغدغههای کمتری وارد میدان مبارزه میشوند و مدالهای خوشرنگتر و جایگاههای بالاتری را به دست میآورند.
ای کاش حداقل شرایطی برای استخدام قهرمانان در ادارات مربوطه فراهم شود تا ورزشکاران بتوانند از طریق کسب حقوق خودشان به ورزش حرفهای ادامه بدهند تا کمتر شاهد خداحافظی یک افتخار ملی از عرصه رقابت و ورزش قهرمانی باشیم.
واقعیت این است که عمر ورزش حرفهای و قهرمانی کوتاه است. یک قهرمان نهایتا تا سن 30 سالگی میتواند در عرصه قهرمانی افتخارآفرین باشد پس از مسؤلین انتظار میرود بعد از این همه زحمت و تلاش شبانه روزی ورزشکار برای سربلندی ملتش، بستر شغلی مناسبی فراهم شود تا بتونیم یک زندگی عادی را پیش رو داشته باشیم.
فارس: و سخن آخرتان...
در آخر صحبتهایم میخوام از کسی که زمان مصدومیتها، شکستها و ناخوشیها بیشتر از خود من ناراحت و موقع موفقیتها و شادیها بیشتر از من خوشحال میشد قدردانی کنم. کسی که به جرات میتوانم بگویم همه زندگیاش را وقف تربیت من و دیگر شاگردانش کرده و هیچ جای این کره خاکی مثل او را نمیشود پیدا کرد. استاد عزیزم، سرکار خانم مهری شعبانی، که در تمام مراحل زندگی کنارم بوده و به تنهایی حمایتم کرده است، از صمیم قلبم از ایشان تشکر میکنم و امیدوارم بتوانم شاگرد لایقی باشم.
انتهای پیام/ ۲۳۳۰/۸۰/ر