فارس من| پیمایش خانه به خانه روستای خویدجان فیروزآباد جهت بررسی افت فشار آب

به گزارش خبرگزاری فارس از فیروزآباد، طی سال‌های اخیر کیفیت پایین، افت فشار، قطعی مکرر ساعتی و قطع روزانه آب آشامیدانی روستاها به سریال تکراری مشکلات اهالی برخی مناطق تبدیل شده و گلایه بسیاری از روستانشینان را در روزهای کرونایی و هوای بهاری نسبتا گرم به‌ دنبال داشته است.

این بار اهالی روستای خویدجان شهرستان فیروزآباد، مطالبه به حق خود را تحت عنوان "مشکل آب شرب روستای خویدجان شهرستان فیروزآباد" از طریق سامانه فارس من پیگیری نموده و خواستار پاسخ مسئولان مربوطه در این حوزه شدند.

مطالبه و ثبت خواسته اهالی روستای خویدجان شهرستان فیروزآباد به این شرح است؛

پس از گذشت ۴۲ سال هنوز مردم روستای خویدجان، شهرستان فیروزآباد با مشکل کم‌آبی مواجه هستند. در حالی که چند حلقه چاه آب حفر گردیده اما به دلیل سوءمدیریت و بنا بر گفته‌ها، حاکی از انحراف آب از مسیر لوله‌کشی آب شرب این روستا دارد.

حال از آنجایی که روستای خویدجان و منارویه از یک انشعاب استفاده می‌کنند اما روستای خویدجان با دارا بودن بیش از هزار نفر جمعیت انشعاب ۳ اینچ و منارویه از انشعاب ۴ اینچ استفاده می‌کند که این نکته جای بسی تامل دارد.

خبرنگار خبرگزاری فارس در فیروزآباد جهت پیگیری این سوژه به سراغ رئیس امور آبفا این شهرستان رفت و علت را جویا شد.

علیرضا اکبری اظهار داشت: نظر به اینکه آیتم ها و علت های متعددی باید مورد بررسی قرار گیرند تا بتوان معلول را یافته و نتیجه گیری کرد، پس از زمان طرح مشکل برخی از عواملی که می تواند در ایجاد مشکل کم آبی روستای خویدجان دخیل باشد، بررسی شده است.

وی افزود: بروز مشکل در منابع تولید، مهندسی مجدد طرح آبرسانی به روستای خویدجان، هدر رفت، پیمایش خط انتقال به منظور اطمینان از عملکرد صحیح شیرآلات منصوبه و خطوط لوله، پیمایش منزل به منزل روستا به منظور پایش اشتراکات از جمله آیتم هایی بوده که در چند روز اخیر پیگیری شد.

رئیس امور آبفا فیروزآباد ادامه داد: بررسی این عوامل در دستور کار ما قرار گرفته و به محض حصول نتیجه، مراتب به اطلاع اهالی روستا خویدجان و اصحاب رسانه خواهد رسید.

خبرگزاری فارس ظرف چند روز آینده، مجدد نسبت به نتیجه عملکرد امور آبفا شهرستان فیروزآباد و پاسخ اهالی روستای خویدجان پیگیر خواهد شد.

به گزارش فارس توجه به نقش آب در آبادانی شهرها و روستاها، بحران ناشی از کم آبی را خطرناک‌تر نشان می‌دهد.

از آنجا که کشاورزان و دامداران برای ادامه اشتغال خود بیش از سایر مشاغل به نزولات جوی و آب‌های زیر زمینی احتیاج دارند، در نتیجه بی‌آبی شغل خود را از دست داده و روانه شهرها می‌شوند.

این موج مهاجرت که انگیزه‌‌اش بیکاری است، نه تنها متقاضیان اشتغال را افزایش می‌دهد بلکه در نتیجه آن سیل مهاجرت افراد بیکار از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ و گسترش حاشیه‌نشینی در کلانشهرها و تبعات نابهنجار آن، حادتر از گذشته می‌شود.

با توجه به این شرایط در‌می‌یابیم که نتیجه بحران بی‌آبی تنها بی‌آبی نیست بلکه خود می‌تواند زاینده بحران‌های دیگر، با گستردگی بیشتری باشد.

از این رو است که رویارویی با این معضل بزرگ نه تنها عزمی همگانی می‌طلبد بلکه برای مسئولان زنگ خطر را به صدا در می‌آورد که تا بقیه کشور کویر نشده و ثروت‌های ملی به باد نرفته چاره‌ای برای مهار آن بیندیشند.

انتهای پیام/س