به گزارش خبرنگار تجسمی خبرگزاری فارس، در سالهای اخیر صدای چکشزنی در بازار مسگری کرمان که در مجموعه گنجعلیخان قرار دارد، به ندرت شنیده میشود. ابزار مسگری یا در پستوی حجرهها خاک میخورند یا به شکل تزئینی کنار دیگهای بزرگ نذریپزی به نمایش گذاشته شدهاند.
در حالی که تا چند دهه قبل، این هنرصنعت بسیار رونق داشت و هر حجره ۱۰ تا ۲۰ کارگر را شامل میشد. حجرهها اول صبح ساعت ۶ باز بودند و آنقدر رقابت زیاد بود که هر کسی نمیتوانست مغازه مسگری باز کند و شرطش این بود که جدش مسگر باشد. اما حالا اوضاع تغییر کرده است.
«حمید سالاری» نقاش و مجسمهساز در این باره میگوید: آثار تاریخی ارزشمند به جا مانده از تمدنهای کهن کرمان نشان میدهد که کرمان یکی از اصلیترین خاستگاههای کار بر روی مس در کشور است اما متاسفانه فراموش کردهایم که ما هر چه داریم از هنرهای سنتی و دستی داریم، هویت کرمان با نام مس است، تا جایی که گردشگران خارجی نیز از فروش اجناس چینی در بازار کرمان تعجب میکنند و خواستار اجناس مسی هستند که کار دست هنرمندان کرمانی است.
او ادامه میدهد: زمانی صدای چکش از بازار مسگری میآمد که صبح بعد از نماز صنعتگران زحمتکشان میآمدند آب و جارو میکردند کندر و اسفند دود میکردند. اما مسگری و قلمزنی روی مس در کرمان رو به فراموشی است، مسهایی هم که در کرمان عرضه میشود، کار استانهای مشهد، اصفهان و تبریز است و کار کرمان خیلی کم شده است.
این هنرمند در پایان درباره دیوارنگاره خود با موضوع مسگری خاطرنشان میکند: این دیوارنگاری را با روش حک و تخریب روی دیواری قدیمی در ابتدای وردی به بازار مسگرها کرمان اجرا کردم تا یادآوری باشد برایمان که روزی بود و دیگر نیست، مثال همین دیوار آوار.
این موضوع مختص به شهر کرمان نیست، حتی در زنجان و تهران و تبریز هم این هنر-صنعت رو به فراموشی است. فرشاد بهآفرین، معاون صنایع دستی استان آذربایجان شرقی در سال ۹۷، دلایل رکود این هنر را جایگزینی ظروف آلومینیومی و تفلون میداند و میگوید فقط ۵ کارگاه مسگری در استان فعال است.
این در حالی است که در پایتخت کشور و در بازار تهران هم فقط سه کارگاه به مسگری مشغول هستند. در بازار وکیل شیراز هم اوضاع چندان روبراه نیست. جالب اینکه تنها بانوی مسگر کشور در سال ۹۸ یعنی «سمیه راستی» هم در این بازار فعالیت دارد.
انتهای پیام/