به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، همانطور که میبینید با انجام کارهای فانتزی و خرد بدون انجام کار کارشناسی، بدون هیچ عزم و اقدامی درجهت حفظ پوشش گیاهی در کشور، وضعیت اسفبار موجود ترمیم نخواهد شد و حتی برعکس، روزبهروز بهسمت بدتر و وخیمتر شدن پیش خواهد رفت.
در همین رابطه و ناظر به سه سوال مهم؛ یک، اینکه وضعیت کاشت و احیای درخت در ایران به چه صورت است؟ دو، اینکه در مقابل وضعیت کاشت و احیا، میزان نابودی و از بین رفتن پوشش گیاهی در ایران چگونه است؟ و سه هم اینکه درحالیکه امر درختکاری و اهمیت محیطزیست بین سران عالی مملکت جایگاه ویژهای دارد، چه باید کرد که در عرصههای گستردهتر خروجی اقدامات و سیاستهای کلان از این حالت سمبلیک خارج شود؟
به بهانه روز درختکاری روزنامه فرهیختگان گفتوگویی با دو تن از مسئولان و کارشناسان محیط زیست انجام داده است که بخشهای مهم آن در ادامه میآید.
محمد درویش، رئیس کمیته محیطزیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو:
در ۶ دهه اخیر، هر ۱۰ سال یکمیلیون هکتار جنگل از دست دادیم
- حقیقت این است که دستکم در ۶ دهه اخیر بهطور متوسط در هر دهه یکمیلیون هکتار از جنگلهای طبیعی خود را از دست دادهایم.
- در دهه ۱۳۳۰ وسعت جنگلها حدود ۱۸ میلیون هکتار بود و الان به ۱۲ میلیون هکتار رسیده و این در برآورد خوشبینانه است که سطح پوشش درختان جنگلی را دستکم ۵ درصد درنظر بگیریم که با محاسبات فائو هم مناسبتی ندارد.
جنگلهای طبیعی ما کمتر از هشتمیلیون هکتار شده است
- واقعیت ماجرا این است که جنگلهای طبیعی و واقعی ما کمتر از هشتمیلیون هکتار شده است.
- اگر همان ۱۲میلیون هکتار را درنظر بگیریم، اوضاع اصلا خوب نیست و بهشدت رویش جنگلی کاهش یافته است و سهم سرانه هر ایرانی از رویشگاههای جنگلی کمتر از ۰.۱۷ خواهد بود. درصورتیکه این نسبت در جهان ۰.۸ هکتار است.
بهنسبت هر شهروند کره زمین کمتر از یکچهارم از جنگل سهم میبریم
- ما بهنسبت هر شهروند کره زمین کمتر از یکچهارم از جنگل سهم میبریم، معنیاش باید این باشد که توجه ما به حفظ جنگل باید دستکم چهاربرابر متوسط جهانی باشد که اینگونه نیست.
- مدام رویشگاههای جنگلیمان بهدلیل تغییر کاربری اراضی و جادهکشیهای غیراصولی و بهخاطر تجاوز اراضی کشاورزی، آتشسوزی و... از بین میروند.
فقط بهشکل نمادین نهال میکاریم!
- شاهد هستید سالانه میلیونها اصله درخت میکاریم و بذرکاری میکنیم که اگر بخواهیم اینها را جمع کنیم فکر میکنم به نصف وسعت ایران میرسد، یعنی نصف وسعت ایران را در ۴۰ سال اخیر جنگل کاری کردهایم اما کجاست؟
- اینها نشان میدهد فقط بهشکل نمادین نهالی میکاریم و برای ما مهم نیست این نهال مسیر چرای دام است یا کسی هست آبیاریاش کند یا خیر. همه اینها از بین میرود و این اتفاقی است که هر سال رخ میدهد و باعث میشود کلا به ماجرای درختکاری بدبین شویم.
تمام هزینههای شهرداری برای درختکاری تبدیل به برج شده است!
- بحث کمربندهای سبزی که در کلانشهرها وجود دارد با این انگیزه است که بتوانند جلوی ساختوسازها را بگیرند.
- موضوع مساله محیطزیست نیست، حتی به مختاری، معاون فضای سبز شهرداری تهران اعتراض کردند که چرا درختان خرگوشدره را قطع میکنید، گفت ما برای این درخت میکاریم که بتوانیم برای توسعههای آینده هر نوع تجاوزی را مصون بداریم و بتوانیم توسعه مدنظر خود را داشته باشیم.
- اغلب درختکاریها در منطقه وردآورد، اطراف اتوبان همت برج شده است. تمام هزینههایی که شهرداری کرد و درختکاری انجام داد، الان تبدیل به برج شده است.
دولت باید سالانه دستکم ۲۰۰ هزار هکتار جنگلکاری داشته باشد
- باید دولت را موظف کرد که سالانه دستکم ۲۰۰ هزار هکتار جنگلکاری در مناطق طبیعی رویشگاههای جنگی ما در هیرکانی، ارسباران، زاگرس و... داشته باشد.
- این اقدام اصولی است و همه عزم دولت و مردم باید این باشد که سالانه در این عرصههایی که مشخص و استعداد جنگل طبیعی هستند، درخت بکاریم که اگر این کار را کنیم میتوان امیدوار بود در ۲۰ سال آینده چهارمیلیون هکتار جنگل واقعی در کشور ایجاد کردیم.
یوسف مرادی، فعال و پژوهشگر حوزه محیطزیست:
در فضای شهری طوری مدیریت کردهاند که فقط جمعیت خود را جا بدهیم!
- در ارتباط با پوشش گیاهی در کشور با دو مساله مواجهیم؛ یکی فضای شهری و دیگری جنگلها، این دو از هم جداست.
- درباره فضای شهری مشکلی اساسی که در شهرها خصوصا در شهرهای بزرگ و کوچک داریم، تدوین طرح تفصیلی شهرهاست که اساسا جایی برای فضای سبز نیست.
- همه کوچهها بهنحوی هستند که فقط جمعیت خود را جا بدهیم، بنابراین اصلا جایی نیست که افزایش یابد.
- هنوز در تهران معروفترین درختان، درختان خیابان ولیعصر(عج) است که آنها هم مربوط به ۸۰-۷۰ سال پیش هستند.
- ما نتوانستیم بلوار یا اتوبانی بسازیم که مانند آن باشد. ۴۰-۳۰ سال است که اتوبان میسازیم، ولی در هیچیک از آنها فکر نکردهایم هزینهای بگذاریم یا کاری برای محیطزیست و پوشش گیاهیاش انجام دهیم.
درک مدیریت شهری از فضای سبز بسیار مبتدی است
- نقشههای جدیدی که ریختیم، فضای سبزی ندارند، پس درک مدیریت شهری از فضای سبز بسیار مبتدی است و اساسا درکی ندارند.
- باید یقه شورایشهر و شهرداریها را گرفت، نه اینکه مردم مشکلی با درخت داشته باشند.
جریان تکنوکرات بعد از انقلاب توسعه را مبتنیبر محیطزیست برنامهریزی نکرد
- فضایی که بعد از انقلاب توسط جریان تکنوکرات وارد کشور شد توسعه پایدار نبود، توسعه مبتنیبر محیطزیست نبود.
- نباید مردم را متهم کرد، آنها مالیات میدهند تا شهرشان شهر باشد. حیاتی برای مردم باقی نمانده است.
مردم مقصر نیستند
- همین که روز درختکاری میشود میگوییم مردم کمکاری میکنند که درخت نمیکارند.
- مردم مقصر نیستند، این اسم تمثیلی و گمراهکننده است و مردم را متهم میکند، باید اسم این را روز حفاظت از درخت مینامیدند.
- همین پارکها و درختان را در تهران نگه دارید، همینها را نگه دارید. همه تهران اتوبان شده است.
- نمیشد اطراف این اتوبان را درخت کاشت؟ بدتر از همه اینها این است که جاهایی هم که آمدیم کاری کنیم، خرابکاری کردیم.
امسال ۹۰ روز جنگلهای زاگرس در آتش سوخت، یک آتشخاموشکن نداشتیم!
- درمورد جنگلهای طبیعی وضع افتضاحتر است، از این جهت که دو حوزه در زمینه جنگلهای طبیعی داریم؛ یکی زاگرس و دیگری البرز- آن هم شاخه شمالی البرز است و بخش جنوبی درختی ندارد.
- نمیتوان گفت در حوزه زاگرس یا البرز میتوان درختکاری کرد، این طبیعت وحشی است. ما فقط کاری که باید بکنیم این است که تخریب نکنیم.
- همین امسال ۹۰ روز جنگلهای کهگیلویهوبویراحمد بهطور مداوم در آتش سوخت و مردم یک آتشخاموشکن نداشتند.
اگر بلوطهای زاگرس از دست بروند، چیزی به نام ایران نخواهیم داشت!
- ما تنها زاگرس را داریم و اگر بلوطهای زاگرس از دست بروند، ما چیزی به نام ایران نخواهیم داشت و تبدیل به مغولستان میشود.
- در خوزستان بازههایی از زمان است که نمیتوان در آنجا زندگی کرد. اگر یکسال بارندگی در خوزستان نباشد نمیتوان در آنجا زندگی کرد.
- هر چقدر نفت داشته باشید، ولی وقتی نتوانید نفس بکشید چه فایدهای دارد؟ اینها تنها زیبایی نیست بلکه در اخلاق و روحیه ما هم تاثیرگذارند.
انتهای پیام/